Si Manyak at Si Maarte(Completed)

Kabanata 22

(Xeena POV)

Natigagal ako sa narinig.Hindi makapaniwalang napatingin sa kaibigan na nakatingin sa kawalan.Matagal pang nag-sink in sa utak na buntis ito,hindi nagbibiro.Kaya pala ilang araw niya nang nakikita na parang may nagbago dito.Hindi lang katawan kundi pati kung paano ito kumilos at magsungit!All this time buntis na siya!

"Lumi?"tawag ko sa pansin niya.Tumingin siya sa'kin at agad na umiling."How come.."

Tinalikuran siya nito.Pero hindi naglakad.

"I'm one month pregnant,Xen.Tama nga ako sa hinala ko."Parang may bumikig sa lalamunan ko nang marinig ang basag nitong boses."Ang saklap no?"Umiiling-iling siya,nakatalikod pa rin sa'kin."Noon,gustong-gusto kong mabuntis,gusto kong dalhin sa sinapupunan ko ang bunga nang pagmamahalan namin ni Jack.Sana noon,nung panahong okay pa ang lahat.Kung saan wala pa akong alam.Sana bukal pa sa loob ko tong tatanggapin."

At tuluyan na akong iniwan dun.Wala akong kaalam-alam sa nangyari sa dalawa,hindi ko alam na may ganito na palang nangyayari.Niloko ni Jack ang kaibigan,he had affair.

Kaya buong maghapon tulala ang kaibigan.Pinanood ko lang siya sa malayo.Alam kong kailangan niya nang karamay,kahit hindi ko pa alam ang buong storya,pero ramdam kong kailangan ng kaibigan ng karamay.At hindi pa sa ngayon.Uupahin ko muna ang lungkot sa kaibigan bago ito kausapin.Pinagdadasal ko lang na hindi matagal.

"Wah!Kapagod!"

Reklamo nang ibang kong kaklase habang paakyat kamw nang bus,maghahatid sa'min.Gabi na at ngayon ang araw na babalik kame sa maynila.Tapos na ang fieldtrip namin.

Umupo ako sa upuan katabi ni Lumi.

"Gusto mo sa window?"

Nagulat ako nang tanungin siya nang kaibigan!Sa buong maghapon ngayon lang siya nito kinausap!

Umiling ako at may ngiti sa labi na umupo na.Ginantihan naman siya nito nang ngiti.Hindi ko na siya inusisa pa.Kung ano man ang pinagdadaanan na problema nang dalawa,alam kong malalampasan din nila.Malakas si Lumi.Kaya kahit may konti akong pangamba sa kanila.Alam kong malalampasan din nila ang pagsubok na to sa buhay nila.At may baby pang dadating.

Apat na oras din ang binyahe namin galing sa tagaytay papunta sa maynila.Hindi ko nga namalayan na nakatulog na ako sa biyahe at nagising lang na nkasandig na ako sa balikat ni Lumi.Tulala pa rin ito na nakatingin sa bintana.

Humugot lang ako nang malalim na hininga at umayos nang upo.Hindi nagsalita.Tahimik na rin ang buong bus tiyak tulog lahat ang mga kaklase niya.Tumingin ako sa may unahan,kung saan ang driver at ang apat naming Prof. nakapwesto nang mag-vibrate ang phone ko.

Kumunot ang noo ko nang makitang Seven na pala nang gabi at medyo malayo pa sila sa Eskwelahan nila,dun kasi sila ihahatid at magpapasundo na lang sa mga kanyang-kanya sasakyan.

"Hello?"sagot ko sa kabilang linya nang makita ang pangalan ni Cyrus.

"Nagtatampo ako."May himig ngang pagtatampo ang boses nito."You promised na tatawagan mo ako pagkadating mo nang tagaytay,pero kahit isang text wala akong natanggap galing sa'yo.Kaya nagtatampo ako."

Napasinghap ako at tutop ang bibig.Gosh!Ang tanga ko!Hindi man lang sumagi sa isip ko si Cyrus.Nawala sa isip ko na tunawag dito.Dahil sa loob ng tatlong araw na nasa tagaytay ay kasama ko si Zeke,ang kapatid niya.

Nakagat ko ang labi at sinulyapan si Lumi na nakatingin pa rin sa labas.Tahimik pa rin ang buong bus.

"I'm sorry,Cy."Yun lang namutawi sa labi ko.Guilty ako!Inaamin ko yan!Guilty ako dahil hindi man lang sumagi sa isip ko ang binata,ang pangako niya dito.

Narinig ko ang malalim niyang hininga sa kabilang linya.Napayuko ako at uminit ang mga mata.Kumabog ng malakas ang puso.

Siguro kung pipili lang si God kung sino ngayon ang pupunta sa impyerno,siguro isa na ako dun.Isa na ako sa mga taong malaki ang kasalanan.

"Cy?"mahina kong tawag.Napasulyal uli kay Lumi nang maramdaman itong gumalaw."Sorry...nawala talaga sa isip ko.Sorry,sorry.."

"One sorry is enough,Xen.Hindi mo na kailangan ulit-ulitin yun.Nangyari na,hindi na natin maibabalik pa na nandun ka sa tagaytay at masaya habang ako dito ay parang tanga na maghihintay sa tawag mo kahit sa isang tawag mo.Sht!Masama ang loob ko sa'yo,Xen.Pero hindi ko kayang magalit sa'yo.Hindi ko kaya..."nabasag ang boses nito sa huling salita.Parang may pumalo sa puso ko sa narinig.Ramdam ko sa galit at inis sa boses nito pero nanaig pa rin ang pagmamahal niya sa'kin.Ganun ako kamahal ng lalaking to?'

Nagpatuloy siya."I hope you enjoy your Fieldtrip,Xen.Yun naman dapat di' ba?You need to enjoy and learn."

Pinunasan ko ang luhang dumaloy sa pisngi ko at sobrang pagpipigil ko na hindi mapahikbi.Ayokong makalikha nang ingay.Ayaw niyang mastismis siya kinabukasan.

"I know you're crying.Stop,Xen.Alam mo talaga kung paano ako paamuin."tumango ako kahit hindi niya naman nakikita."Tell me ang exact location niyo."Utos niya na kinanuot ko nang noo.Ito ang kauna-unahang inutusan siya nito o baka namali lang ako sa narinig.Pero kahit ganun ay sumilip pa rin ako sa labas nang bintana.Madilim na syempre dahil alas syete na nang gabi at malapit ng mag-eight.

"Nasa towne na."nakalampas na kame."bakit?"

"Susunduin kita.No..scratch that..nandito na ako sa harap ng school mo.I'm waiting.."nanlaki ang mata ko."May kabayaran ang kasalanan mo,Xen.Hindi yun libre at sana magustuhan ko ang kabayaran mo."at binaba na ang linya.

Nakanganga lang siya sa kawalan.Nasa tenga pa rin ang cellphone at parang tanga na nanlaki ang mata.

Damn!Kung nasa school na si Cyrus at hinihintay na ako malamang nagkita sila ni Zeke!My god!My god!

Dali-dali kong dinial ang number ni Zeke.Ilang ring pa ang narinig ko bago niya sinagot yun.Nakita ko naman sa unahan ang isa sa mga prof. ko na tumayo.

"Wake up,Class!Malapit na tayo sa school.Mag-ayos na kayo,check your things bago bumaba nang bus."

Please...pick up your phone,Zeke!Please!

Nabitin ang hininga ko nang sinagot ng binata ang tawag ko.Hindi nagsasalita sa kabilang linya pero nadidinig ko mga huni.Hindi ko alam kung ano yun.

Nagsi-ayusan na ang mga kaklase ko at nagsimula nang ulit mag-ingay.Tumagilid ako at sumalubong sa'kin ang nag-aalalang mga mata ni Lumi.

"Zeke?where are you?"pabulong kong sabi.Wala pa ring sumasagot.Tinignan ko ang screen ng phone ko at nakitang nasa kabilang linya pa rin ang binata.

"Zeke?Nasa school ka ba?Answer me,Zeke.."

Narinig ko ang tamad na buntong hininga nito sa kabilang linya.Parang sinuntok ang puso ko nang magsalita siya.

"Yeah,i'm here.Waiting for you..and also my brother..naghihintay din sa'yo.Tell me,Xen.Honest..Tino-two time mo ba kame nang kapatid ko?If yes,i'm okay with it.But please...wag mo namang patagalin.Hindi lang ang kapatid ko ang nasasaktan dito!"Frustrated ang boses nito."Ako din,Xen!Nasasaktan din ako!"

Hindi ko na napigilan at tuluyan na akong napahikbi.

"I'm sorry,babe.Nangako akong isi-sekreto natin to.But i think hindi ko na kaya..."

*****

www.facebook.com/Lexiememe