Νιωσε Σαν Το Σπίτι Σου

310 50 20
                                    

Έρικ POV

" Έρικ ξυπνα επιτέλους...  " ένα χέρι με σκουνταει απαλά.

"  Λίγο ακόμη " είναι το μόνο που έχω κουράγιο να πω πριν αλλάξω πλευρό.  Τότε η κουβερτα τιναζεται απότομα από πάνω μου και ανοίγω ενοχλημενος τα μάτια μου για να δω ποιος στον κορακα με βασανίζει τόσο νωρίς.

"  Ιλαρια,  εξαφανισου.  Νυστάζω "  και με αυτά τα λόγια,  κλείνω και πάλι ήρεμα τα μάτια μου.  Την ακούω να βηματιζει στο δωμάτιο. 

Ο ήχος της βαριας κουρτίνας που ανοίγει αντηχει στα αυτιά μου και το φως εισβάλλει επιθετικά στο δωμάτιο μου.  Δεν έχω άλλη επιλογή από το να ανοίξω τα μάτια μου.

" Τι νομίζεις ότι κάνεις;" την αγριοκοιτάζω,  αλλά δεν μου δίνει σημασία.  Έχει ένα σκανταλιαρικο χαμόγελο στο πρόσωπο της,  ένα τα ίσια ξανθα μαλλιά της χυνονται στην πλάτη της και λαμπυριζουν στο φως του ήλιου.

" Έρχεται " συνεχίζει ενθουσιασμενη.  Τριβω αδιάφορα τα μάτια μου και πάω στο μπάνιο να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπο μου.  "  Έρικ,  έρχεται! " επαναλαμβάνει γεμάτη υπερενταση.

"  Ποιος;" ρωτάω μπερδεμένος.  Εκείνη βουλιάζει στο απαλό κρεβάτι μου και τιναζει τα μακριά μαλλιά της.

" Η μέλλουσα γυναίκα του Ντέιβιντ φυσικά! Τι τέλεια,  επιτέλους μια αδερφή" απαντάει με μια ανάσα.

Πάντα μου άρεζε ο αστειρευτος ενθουσιασμός της και την θαυμαζα για την αισιοδοξία της,  χαρακτηριστικά που εγώ δεν είχα ποτέ.  Αντίθετα,  τείνω να κοιτάω μόνο την αρνητική πλευρά των γεγονότων.  Παρολαυτα δεν ήθελα να απογοητευτεί,  για αυτό και κάθισα δίπλα της στο κρεβάτι.

" Ιλαρια,  το μόνο που ξέρουμε για αυτή είναι πως έχει βασιλικό αίμα,  τίποτα άλλο.  Μπορεί να μην είναι όπως νομίζεις... "

"  Ω έλα τώρα!  Ο Ντέιβ δεν είπε κάτι αρνητικό για αυτήν,  οπότε μην το βλέπεις έτσι"

" Το ιδιαίτερη δεν το λες και θετικό χαρακτηρισμό " της αντιγυριζω.  Σταυρωνει τα χέρια στο στήθος της και με κοίτα νευριασμενη.  Πάντα ισχυρογνωμων.

"  Εγώ πάντως θα πάω κάτω να την περιμένω.  Εσύ κάνε ότι νομίζεις.  Δεν έχεις έστω και λίγη περιέργεια,  να δεις πως είναι,  πως φέρεται; " ζητάει να μάθει ενώ τα μάτια της σπιθιζουν από ανυπομονησία.

Φυσικά και έχω περιέργεια. Αυτή η κοπέλα θα μείνει εδώ για όλη την υπόλοιπη ζωή της,  αφού παντρευτεί τον αδερφό μου. Θα την βλέπω και θα συναναστρεφομαι μαζί της καθημερινά.  Τα παιδιά της θα είναι ανηψια μου και ουσιαστικά θα γίνει αδερφή μου.  Ίσως πρέπει να υιοθετησω για μια φορά την αισιόδοξη στάση της Ιλαρια και να σταματήσω να τα βλέπω όλα μαύρα.

Duty Over Heart (Βιβλίο #1)Where stories live. Discover now