Duty Over Heart (Βιβλίο #1)

Μήνυμα Ζωτικης Σημασίας

Νίκολας POV

" Δείξε μου Νικ! Σε παρακαλώ... "

" Όχι Λίλιαν! " απαντώ για χιλιοστή φορά στη μικρότερη αδερφή μου.

" Μα γιατί? "

" Γιατί είναι επικίνδυνο " της απαντώ " και τώρα άφησε με " πειράζει ναζιαρικα μια από τις καστανοξανθες και υπερβολικά σγουρες της μπουκλες.

" Δε θα είναι, αφού θα βρίσκεσαι ακριβώς δίπλα μου " γονατιζει πάνω στα χόρτα, ώστε να βρίσκεται στο ίδιο ύψος με εμένα. Από ότι φαίνεται κάνεις δεν μπορεί να διαβάσει ένα βιβλίο με την ησυχία του στον κήπο. " Έλα, ένα μήνα σε παρακαλαω! "

" Και γίνεσαι όλο και πιο φορτικη " γρυλιζω, αλλά ξέρω πως ήδη έχω χάσει τη μάχη. Αν της σφηνωθει κάτι στο μυαλό, δεν πρόκειται να το ξεχάσει με τίποτα. Χάρισμα του πατέρα μας, που έχω κι εγώ. Τελικά παραδινομαι και αφήνω το βιβλίο στο πλάι.

" Υπό έναν όρο " δηλώνω μόλις σηκώθηκα. Με κοιτάει ανυπομονα." Αν σου μάθω να σκαρφαλωνεις σε αυτά τα δέντρα, θα σταματήσεις να με πρηζεις για όλη την υπόλοιπη εβδομάδα " Με κοιτάει διστακτικη.

" Σύμφωνοι " υποκυπτει μουτρωμενη.

"Σήκω " υπακουα με ακολουθεί μέχρι το κοντινότερο δέντρο. Φρόντισα να είναι στο τέρμα του κήπου, ώστε να φαινομαστε ελάχιστα.

" Αν το μάθει ο μπαμπάς θα με κλειδώσει στο παλάτι μέχρι να παντρευτω! " λέει ενθουσιασμενη, Πάντα αγαπούσε τις προκλήσεις. " Δεν είμαι σαν την Πατρισα ούτε τη Μιράντα. Υπερβολικά αγαρμπη και σγουρομαλλα " λέει γελώντας λυπημενα. " Αυτές πάντα αποτελούσαν το λαμπρό παράδειγμα! "

" Και το πιο βαρετό " της υπενθυμίζω. Δεν μπορώ να πω πως είμαι τόσο δεμένος μαζί τους όσο με τη μικρή Λιλι. Το γνωστό κελαριστο της γέλιο, που ομορφαινει τόσο τα ακατεργαστα αλλά όμορφα χαρακτηριστικά της ηχει σε όλους τον κήπο.

" Δείξε μου τώρα προτού μας πάρουν χαμπάρι "

" Είναι πολύ απλό. Βρίσκεις τη χαμηλότερη εσοχη του κορμού και βάζεις το πόδι σου και μια άλλη ψηλότερη για να πιαστεις και να ανέβεις. Να, έτσι " της λέω και σκαρφαλωνω περίπου ένα μέτρο. Εκείνη με ακολουθεί με μια σχετική ευκολία.

" Υψηλοτατε " η Λίλιαν αφήνει μια κραυγή τρομαγμενη και μετακινει απότομα το βάρος της. Στην προσπάθεια μου να την κρατήσω για να μην πέσει κάτω, σπάει το κλαδι και καταλήγουμε με τον πισινο πάνω στα χόρτα. Ο υπηρέτης ξεροβηχει αμηχανα.