Duty Over Heart (Βιβλίο #1)

Είμαι Περήφανη Για Εσένα

Ντέιβιντ POV

Η Ιλαρια εξαφανίστηκε;

Ακούστηκε ένας γδουπος, απόδειξη πως η μητέρα μου βρίσκεται πλέον στο πάτωμα λιποθυμη. Όλοι τρεξαμε κοντά της.

"Μεταφέρετε την επάνω προσεκτικά "διέταξε ο πατέρας μου ανάμεσα στα επιφωνηματα ανησυχίας και τα περίεργα βλέμματα των υπηρετων. Μόνο η Πριγκίπισσα Ναυσικα δεν άλλαξε στάση, ούτε είπε κουβέντα.

" Εσύ! " φώναξα δείχνοντας την " Εσύ και οι γονείς σου τα κανονισατε όλα. Λεγε, που είναι η αδερφή μου! " τη ρώτησα και εξοργιζομουν όλο και περισσότερο με την αδιάφορη στάση της. Ήταν τόσο ήρεμη, που μου προκαλούσε περισσότερη υπερενταση.

" Ντέιβιντ " με διέκοψε ο Βασιλιάς " Αρκετά "

" Θα μπορούσα να ήμουν εγώ, αλλά δεν το έκανα. Ψάξτε αλλού την πολύτιμη αδερφή σας Μεγαλειοτατε " Η φωνή της ξένης κοπέλας έσταζε από ειρωνεία και περιφρονηση. Την κοίταξα με τα ίδια συναισθήματα να κυριαρχούν μέσα μου. " Αν μου επιτρέπετε, αποχωρω " είπε ήρεμη, αλλά όχι θυμωμένη από τις κατηγορίες που της προσαπτω τόση ώρα. Θέλω να τη στραγγαλισω!

"Τελευταία φορά που αντιδράς έτσι " είπε ο πατέρας μου αποδοκιμαστικα μόλις έφυγε η φιλοξενουμενη μας από την αίθουσα " Δεν ξέρω τι θα κάνεις και ούτε με ενδιαφέρει, αλλά δεν θα έρθεις να συζητήσουμε πάνω σε αυτό το θέμα εάν δεν ηρεμήσεις! " φώναξε και χάθηκε με γοργο βήμα προς την ίδια κατεύθυνση με την πριγκίπισσα.

Αισθάνομαι λες και ένα καζάνι βράζει στα σωθικα μου. Από όλα τα καθαρματα, τους εγκληματίες που υπάρχουν, διάλεξαν να απαγαγουν την αδερφή μου. Μόνο και μόνο στη σκέψη πως μπορεί να μην την ξαναδώ ποτέ, έχω έναν κόμπο μέσα μου να μεγαλώνει και να γίνεται όλο και πιο σφιχτος.

"Ντέιβιντ! " χωρίς να το καταλάβω, τα πόδια μου με οδηγούν προς τους κήπους.

" Αλιανα, αυτή δεν είναι καθόλου καλή στιγμή "μουρμουριζω νευρικα και επιταχύνω το βήμα μου.

" Αντιθέτως, τώρα είναι η πιο κατάλληλη στιγμή " αυτό το πείσμα της ώρες ώρες είναι το πιο εκνευριστικό πράγμα στον κόσμο.

" Είπα όχι τώρα, θέλω να μείνω μόνος! " φώναξα και έτσι ξαφνικά, την εσπρωξα. Η πλάτη της συγκρουστηκε με την κουπαστη της σκάλας, παράγοντας έναν αποκρουστικο ήχο.

" Αλιανα! " έτρεξα κοντά της και τη βοήθησα να σηκωθεί " Λυπάμαι τόσα πολύ! Δεν είχα σκοπό να... "