KIZILIMSI

KIZILIMSI -29

HATIRLATMA

" Arya." Diye mırıldandı.

" Konuşmak istemiyorum Doruk." dedim. Doruk hala seviyordu Şeymayı.

" Arya bak kon-"

" Konuşmak istemiyorum Doruk!" bağırdım.

" Niye lan niye!" Kükredi.

" Bak ben gideceğim." Dedim bir anda.

" Nereye! Neden?!"

" Seyma gelmiş. Evlenme hayalleriniz Var ve ben bu hayallerinize engel olmak istemiyorum."

" Sen ne dediğinin farkında mısın?" Diye bağırdı.

" Saçmalıyorsun!" diye kükredi.

" Saçmalıyor muyum?! Sen ne dediğinin farkında mısın Arya!? O benim hayatımı mafetti. Hiç bir sey olmamış gibi onu affetmemi mi bekliyordun?!"

" Evet.! Çünkü ona aşıktın! "

" Değilim Lan Ona Aşık Falan! " Diye kükredi.

" Ben sana aşığım lan! Sana!"

29. Bölüm

" Ne?" dedim ağzımı açarak ona bakıyordum.

" Duydun Sana aşığım. Kendime söz vermiştim. Aşık olmayacağım diye ama yapamadım. Olmadı sana aşığım Arya."

Ne diyeceğimi bilmiyorum. Bir erkekle birlikte olmazdım. Bir sene önce neler yaşadığımı biliyordum. Şimdi bile bile kendimi tehlikeye atamazdım

" Doruk." Diye mırıldandım. Umutla bana bakıyordu. " B-b-ben yapamam."

Hüzünle bana baktı. " N-neden peki?"

" Doruk. Neler yaşadığımı biliyorsun. Ben bunu bir daha göze alamam."

Gözlerini kaçırdı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Stresten dudaklarimi dişledim.

" Üzgünüm." diye fısıldadım

❆

Eve geldiğimde annem ve babam salonda oturuyorlardı. Annem beni görünce şaşırdı.

" Sen Doruk'ta kalmayacak mıydın?"

" Vazgeçtim." diye mırıldandım
Tam yukarı çıkacakken. Babam seslendi.

" Arya buraya gel kızım." Anlamayan gözlerle çıktığın merdivenlere inip deri siyah koltuklara oturdum

" Yüzün asık ve morelin bozuk Arya ne oldu sana ?" Derin bir nefes aldım.

" Nerden çıktı bu şimdi ? "

" Kızım." diye söylendi babam. " Sen benim kızımsın tanıyorum seni bir sey olmuş ne oldu sana?"

Tavana bakıp gözlerimi kırpıştırdım. " Doruk." dedim fısıldayarak.

" Bana beni sevdiğini söyledi."

Annem çığlık attıp yanıma geldi. Gülümseyerek bana bakıyordu.

" Bu çok güzel bir haber tatlım neden üzüldün ki ?"

" Anne." diye çıgırdım. " Bir sene önce neler yaşadığımı biliyorsunuz bile bile kendimi ateşe atamazdım."

" Ah, tabiiki de öyle tatlım. Ama Doruk seni üzmez." Gözlerimi kıstım.

" Onu ne kadar tanıyorsun ki böyle konusuyorsun?"

" Şey y-yani iyi birisine benziyor kizim güler yüzlü."

" Anne kendimi tehlikeye atamam bir daha olmaz."

" Peki seviyor musun ?" dedi babam. Bu soruyla donup kaldım.

Doruk Dağlı'yı seviyor muydum?

Bu konuda emin değildim. Onu görünce heyecanlanıyordum. O hep bana gülsün başkasına gülsün istemiyordum. Onu kıskanıyordum. Bu sevgi mi oluyordu şimdi.

" Bilmiyorum." Dedim. " Çok karışık. "

" Anlıyorum seni tatlım." dedi annem. " Ama umarım sonradan verdigin kararla mutlu olursun." Sırtımı sıvazladı.

" Biliyorsun ben senin annenim ve ben senin mutlu olmanı istiyorum bebeğim üzgün değil. Bir sey olursa gel yanıma anlat bana" tebessüm edip başımı salladım.

❆

4 Gün Sonra...

Bugün tam ondan kaçalı dördüncü günümdü. O bana yakalaştıkça ben ondan kaçıyordum. Ona verebilecegim net bir cevabım yoktu.

Doruk'a hayır demek istemiyordum. Kalbimde istemiyordu. Evet demekte istemiyordum tekrar o acıları çekmek istemiyordum.

Okula geldigimde herkes bana döndü. Ama onları aldırış etmedim. Herkes bizim neden uzaklaştıgımızı daha doğrusu benim neden ondan uzaklaştıgımı merak ediyorlardı.

" Kumsal!" Can'a baktığımda koşarak yanıma geldiğini gördüm.

" Nasılsın?" diye sordu.

" Karma karışık sen?"

" Bak Arya." dedi sordugum soruyu es geçerek.

" Doruk çok kötü durumda çöktü. Hiç bir sey yemiyor kendini alkole verdi. O seni gerçekten seviyor Kumsal."

" Can yapamam. Çok kötü şeyler yaşadım. Ve ben bunları tekrardan yaşamak istemiyorum."

" Anlıyorum seni." Anlayışla başını salladı.

" Ama onun sana ihtiyacı var." dedi. Derin bir nefes aldı.

" Seninde ona ihtiyacın var. Farkında değilsin.."