KIZILIMSI

KIZILIMSI -30

HATIRLATMA
Bugün tam ondan kaçalı dördüncü günümdü. O bana yakalaştıkça ben ondan kaçıyordum. Ona verebilecegim net bir cevabım yoktu.

Doruk'a hayır demek istemiyordum. Kalbimde istemiyordu. Evet demekte istemiyordum tekrar o acıları çekmek istemiyordum.

Okula geldigimde herkes bana döndü. Ama onları aldırış etmedim. Herkes bizim neden uzaklaştıgımızı daha doğrusu benim neden ondan uzaklaştıgımı merak ediyorlardı.

" Kumsal!" Can'a baktığımda koşarak yanıma geldiğini gördüm.

" Nasılsın?" diye sordu.

" Karma karışık sen?"

" Bak Arya." dedi sordugum soruyu es geçerek.

" Doruk çok kötü durumda çöktü. Hiç bir sey yemiyor kendini alkole verdi. O seni gerçekten seviyor Kumsal."

" Can yapamam. Çok kötü şeyler yaşadım. Ve ben bunları tekrardan yaşamak istemiyorum."

" Anlıyorum seni." Anlayışla başını salladı.

" Ama onun sana ihtiyacı var." dedi. Derin bir nefes aldı.

" Seninde ona ihtiyacın var. Farkında değilsin.."

30. Bölüm

" Yapamam Can. Zaten bana kendisi demişti ba-"

" Can!" Doruk'un bağırmasıyla panikledim.

" Benim gitmem lazım görüşürüz!" Çantamı sıkıca kavrayıp oradan ayrıldım.

Onla konuşmaktan kurtuldugum için mutluydum. Konuşmak istemiyordum. Ben galiba kabul edemesemde Doruk'a yani şey.. uhm.. yani şey of tamam seviyordum onu.! Oldu mu?!

Ama yapamazdım. Tehlikeyi bir riski daha göze alamazdım. Eğer bir daha böyle bir şey olursa yani eğer Doruk'ta beni bırakırsa bunu kaldıramazdım.

" Arya!" doruk'un sesini duyunca panikledim. Hızlı adımlarla oradan ayrılmayı planlıyordum. Aa öyle olmadı.

" Kaçma artık!" diye bağırdı. " Bir korkak gibi kaçma."

" Sensin korkak!" diye cırladım.

" Senin bu halini bile özlemisim." diye mırıldandı yanıma gelirken.

" Kaçma benden Arya. Sen her defasında benden kaçarken canım yanıyor."

" Doruk sen demiştin!" Bağırdım. " Bir kural koymuştun! Aşık olmak yok demiştin! Ne oldu şimdi?! Sen demistin bana!"

" Lanet olsun yapamadım tamam mi?!" sinirle saçlarını çekiştirdi.

" Sen bu kadar guzelken sana nasıl aşık olmama mı beklersin?! Büyüne kapıldım ışte anla !" Şaşırmış bir sekilde ona bakıyordum.

" Beni seviyor musun?" Sorusuna cevap vermedim.

" Benim gitmem lazım. "

❆

Son derstende çıkıp dolabımın yanına doğru yürüdüm. Doruk hep yanıma gelmişti. Ama ben hemen kaçmıştım.

" Bırak!" Doruk'un sesini duyunca gerildim.

" Aşkım hadi. Evimize gidelim." Şeyma'nın sesini duyunca hayal kırıklığına uğradım.

" Şeyma bırak bak bir tanem geleceğim bırak." dedi sakın ses tonuyla. Gözümden bir damla yaş aktı.

Başımı iki yana salladım. Beni sevmiyordu. Yalan söylemisti beni hiç bir zaman sevmeyecekti. Hemen dolabıma kitaplarimi koyup hızlı adımlarla okuldan ayrıldım.

" Arya dinle beni!" kolumdan tutup beni kendine çekti.

" Neyi dinleyeyim Doruk!? Benimle nasıl oynadığıni mi dinleyeyim?"

" Saçmalama ben senle oyun oynamadım , oynamam."

" O yüzden Şeyma'ya bir tanem dedin degil mi?!" diye bağırdım.

" Saçmalıyorsun beni bırakması için soyledim."

" Umrumda değil bırak beni." Yukarı bakıp sabır diledi. Sonra beni bir çırpıda kucağına alıp arabaya doğru yürüdü.

" Bırak beni nereye götürüyorsun beni!" Bağırdım.

" İki dakika susmak bilmez mısın sen be ?"

" Gerizekalı bay ukala!"

❆

" Bırak beni!" çırpınışlarım ondan kurtulmama yardım etmiyordu. Aksi takdirde beni daha çok çekiştiriyordu.

" Uzak dur benden çek ellerini üstümden!"

" Dinleyeceksin beni lan!" diye kükredi. " Seni dinlemek falan istemiyorum uzak dur benden."

" Neden böyle yapıyorsun? Görmüyor musun hali mi? neden senden uzak durmamı istiyorsun?"

" Sana daha fazla bağlanmaktan korkuyorum! aynı şeyleri bir daha yaşamaktan korkuyorum sana aşık olmaktan korkuyorum!" sesim boş ormanda yankı yapıyordu.

" Yalvarırım git sana daha fazla bağlanmayayım." başını olumsuz derecede salladı.

" Gidemem beni kendine bağlamadan önce düşünecektin."

Ellerini belime yerleştirip beni kendine çekti.

" Belki kavga edebiliriz , küs kalabiliriz , birbirimizi üzebiliriz , mutsuz edebiliriz. Ama ne olursa olsun hep yanımda kal bayan geveze..."