KIZILIMSI

KIZILIMSI -32

HATIRLATMA
" Yapma!" diye bağırdım gülerek. Doruk ise beni dinlemiyorum daha çok yapıyordu.

Ağzıma ne bulduysa tıkıyordu. Ben itiraz edince daha çok zorluyordu

" Çok zayıfsın Arya! Ben zayıf kızları istemem." Sinirle ona baktım.

" İyi bırak." hızla kollarından ayrıldım. Kalkıp gidicekken hızla kolumdan tuttu.

" Şaka yapıyorum ya!" dedi gülerek sinirle ona baktım. Gülüşünü kesip ağzına hayali bir fermuar çekti.

Önüme dönüp televizyoz izlemeye başladım. Bana yaklaşıp sıkıca sarıldı. Gülümseyerek bende ona yaklaştım.

" Sana söz veriyorum." diye mırıldandı.

" Seni her zaman sevecegim seni bırakmayacağım."

" Biliyorum." diye fısıldadım elleriyle oynarken

" Ve bende seni seviyorum." Kapı calınca aradaki tatlı büyü bozuldu. Kaslarımı çatıp ona baktım.

' Bilmiyorum ' anlamında dudaklarını büzdü. Ne kadar tatlı olduğunu düşündüm. Gözlerimi sonuna kadar açıp ne düşündüğüm geldi aklıma.

Delirdim diye geçirdim içimden. Bu doruk beni delirtti...

" Doruk aşkım!" çirkef bir ses duyduğumda yüzüm düştü

Bize mutlu olmak haramdı zaten..

32. Bölüm

" Senin ne işin var burada Şeyma?" diye mırıldandı doruk.

" Aaa." diye uzattı. " Sevgiliminde evine gelemeyecek mıyım? Hem beni Arif amca gönderdi geri döndüğümede sevindi."

" Babam mı gönderdi seni?" gözleri açılmıştı.

" Evet çekil şuradan içeri geç-"

Şeyma'nın lafı beni görünce kesildi yerine şaşkınlık ve sinir bıraktı. Hızla yanıma gelip kolumu tuttu. Sinirle gözlerimi yumup açtım.

Tuttuğu elini çevirip büktüm. Acı dolu bir çığlık attı. Sinirle onu kendime çevirip tısladım.

" Eğer bir daha bana elini kaldırırsan veya dokunursan canını okurum senin!"

" Doruk aşkım yardım et!" ağlamaya başladı. Doruk ise ona değil bana hayranlıkla bakıyordu.

" Doruk !" acı içinde bağırdı. Doruk ise yerinden bile kıpırdamadı. Sinirle onu yere atıp ellerimdeki hayali tozları silktim.

" Şeyma git buradan!" doruk kafasıyla kapıyı gösterdi.

" Doruk saçmalıyorsun şu kız için beni göz ardı mı edeceksin!" Cırladı. Doruk yüzünü buruşturdu

" Unutma o yokken ben vardım!" sinirle bağırdı. Kaşlarımı çattım.

" Onu bırakmadan önce düşünecektin o acı çekerken yanında ben vardım sen değil o küçük beynine sok onu kizim!"

Şeyma beni öldürecekmis gibi bakıyordu takmadim. O dünkü boklu bana hiç bir sey yapamazdı elini dahi kaldıramazdı.

" Doruk seni bırakmak istemediğimi biliyorsun! Seni ne kadar cok sevdigimi biliyorsun!"

" Bilmiyorum." Başını iki yana salladı.

" Ne yapmamı istiyorsun nasıl kanıtlamamı istiyorsun?!"

" Git." dedi omuz silkerken. " Eğer beni seviyorsan git. Mutlulugumu engelleme."

" Doruk." Dedi ağzından bir hickirik koparken. " Yapamam ben seni hala çok seviyorum."

Doruk gözlerini kacirdi. Sıkıntıyla ellerini saçlarına daldırdı. Yutkunup Şeyma'ya döndü.

" İstemiyorum anlamiyor musun?!" birden kükreyince yerimde sıçradım. Şeyma daha çok ağlamaya başladı.

" Senin için gittim ben be! Senin için ben gelecegimden hayatımdan vazgeçtim!"

Bağıra bağıra ağlamaya başladı. Doruk donuk bir şekilde ona bakmaya başladı. Bu haline şaşırdım.

" İyi de banane" omuz silikti. Hayretle kaşlarım kalktı nasıl böyle olabiliyordu.

" S-sen böyle birisi değildin." dedi başını iki yana sallayarak.

" Sen bu kadar umursamaz değildin! Sen bu kadar cani değildin!" Bağırarak doruğa dogru yürüdü.

" Seni bu kız değiştirdi!" dedi beni işaret parmağıyla göstererek.

" Ne saçmalıyorsun sen! Düzgün konuş." Doruk elini savurup bağırdı.

" Yalan mı? O kız yaptı ışte. Sen böyle değildin seni bu çirkef değistir-"

Şeyma'nın lafı Doruk'un eli kesti. Doruk Şeyma'ya tokat atmıştı!

Tokat atmıştı...