KIZILIMSI

KIZILIMSI -37

HATIRLATMA

Saat gece yarısını geçmişti ve ben cidden aşırı sarhoş olmuştum. Ayağa kalkıp lavaboya doğru gitmeye başladım. Kendimi içeri atıp midemdeki bütün her şeyi klozete boşalttım. Yerden kalkıp elimi yüzümü soğuk suyla yıkadım. Kendime gelebilmiştim nihayet.

Hafif sedelenerek lavabodan çıktım ve parti alanına yürümeye başladım. Birisine çarptığımda sedelendim ve duvara tutundum parfüm kokusu burnuma dolduğunda birden gözlerimi kapattım. B-bu koku fazlasıyla tanıdıktı. Adama döndüğümde hızla koridorda kayboldu..

'' Doruk..''

37. Bölüm..

1 hafta olmuştu.. Partinin üstünden 1 hafta geçmişti ve ben kafayı yemiştim. Doruk'u görmüştüm. Buna emindim. Ama bunu kimseye bahsetmemistim.

Onu o kadar çok özlemiştim ki.. Onu o partide gördüğümde üstüne atlamak istemiştim. Emindim o gerçekti oradaydı kokusunu hissetmiş ve içime çekmiştim.

Başımı ellerimin arasına alıp sıvazladım. Emindim gerçekti. Doruk'u görmüştüm.

Bu düşüncelerimin arasında Cansu içeri girdi. Yağmurdan olsa gerek saçları ıslanmış ve dağılmıştı. Alnını silip yanıma oturdu.

" Düşünceli görünüyorsun." Yüzümü inceledi.

" Noldu Arya bir şey mi var?" Başımı sağ sola salladım. Bunu ona söyleyemezdim.

" Bir şey olduğu yok canım." Şirince gülümsemeye çalıştım. Tek kaşını kaldırdı ve yamuk gülümsemesini sundu bana.

" Yeme beni Arya seni tanıyorum. Bir şeyler düşünüyorsun." Yutkundu. " Doruk mu?"

Gözlerimi kaçırıp dudaklarımı dişledim. Cansu kafasını sallayıp gülümsedi.

" Sökül bakalım. Noldu?" Başımı iki yana salladım.

" Söyleyemem." Kaşlarını çattı. " Neden?"

Omuz silktim. Yanıma oturdu ve sırtımı sıvazladı.

" Söyle noldu?"

" Dün partide birisini gördüm." Kaşlarını çatıp doğruldu.

" Kimi gördün Arya?" Gözlerimi kaçırıp tırnaklarımla oynamaya başladım.

" Şey Doruk'u gördüm.." gözlerini büyülttüm uzaylımışım gibi baktı.

" Arya s-sen yal-"

" Hayır." hemen sözünü kestim.

" Eminim Cansu. Kokusunu aldım. Eminim gördüm onu.. " gözümden bir damla yaş akıp süzüldü.

" Hey.!" Bana sıkıca sarıldı. " Ağlama b-ben sana inanıyorum.."

Kafamı iki yana salladım. " İnanmıyorsun benim bir deli olduğumu düşünüyorsun."

" Saçmalama!" sesini yükseltti. " Seni asla öyle görmedigimi biliyorsun."

Kafamı salladım. " Cansu. " Diye fısıldadım. " Çok özledim.. Hemde çok."

" Biliyorum. O da seni çok özlemiştir."

" Gitmezdi o zaman.." başını salladı.

" Gelecek ve siz eskisi gibi çok mutlu olacaksınız."

" Biliyor musun?" Ondan ayrıldım.

" Artık her şey eskisi gibi olmayacak."

❆

" Seni orda bekliyor olacağım."

" Hemen geliyorum."

Başını sallayıp sınıftan ayrıldı. Oflayıp kafamı sıraya gömdüm. Hiç ama hiç iyi değildim. Lanet olası şans bana ne zaman dönecekti?

Sürekli Doruk'u düşünüyordum. Gözümü kapattıgımda onu görüyordum. Kızıl saçlarımı çekiştirdim. Niye gitmişti? Neden partide vardı hiç bir sey bimiyordum.

Telefonumu çıkartıp instagrama girdim. Önceden çekildigim fotoğrafı paylaşıp ' A Happy day.!' Yazdım.

İnstagram'da gezerken Doruk'un fotoğrafına denk geldim. Durup incelemeye başladım. O.. o kadar mükemmeldi ki

Gözlerimin dolduğunu hissettim. Ama bu umrumda degildi. Değişmişti.. kos koca şu bir kaç ayda çok değişmişti. Saçları uzamış , hafif sakalları çıkmıştı ve kasları daha çoktu..

Benden sonra kendini daha cok spora adamıştı belli ki.. Onu o kadar çok özlemiştim ki.. gözümden bir damla yaş akıp süzüldü. Yavaşça onları sildim.

Bu sen değilsin! diye bağırdı iç sesim. Sen güçlü bir kızsın! Ağlama! diye de devam etti. Aslında haklıydı. Ben eskiden böyle değildim. Serdar'da da değildim.

Evet yıkıp dökmüştüm ama bu kadar değildi. Derin bir nefes alıp sıradan kalktım. Biraz daha burda durursam Cansu beni parça pinçik edecekti. Saçlarımı düzeltip tek olduğum sınıftan ayrıldım.

Koridorda olan herkes bana tuhaf tuhaf bakmaya başladı. Kaşlarımı çatarak onları izlemeye başladım. Tam cafeye girecekken Cansu çıktı telaşla.

" Noluyor?"

'' Gitmemiz lazım." Kaşlarımı çattım. Bir andan da beni iktiriyordu

" Ne oluyor bur-"

" Hey! Doruk Dağlı okula geri döndü!"