Multi; Arya Kurt.
* * *
Sahneden indiğimde bütün herkes delice alkışlıyordu. Şarkı söyledigimde Doruk gözünü benden hiç ayırmamıştı. Derin bir nefes alıp konferans salonundan çıkıp yürümeye başladım.
" Güzel söyledin." Yanımdaki Doruk'u görünce gözlerimi devirdim. " Teşekkür ederim."
Adımlarımı biraz daha hızlandırıp ondan kaçmaya çalıştım. Ama Doruk benim kolumdan tutup boş bir sınıfa çekti.
" Sana güzel söyledigini söylüyorum ama sen kuru kuru tesekkür ediyorsun!" diye bağırdı.
" Ne yapmamı bekledin seni öpmemi falan mı?!" Diye bende ayni şekilde bağırdım.
" Ne yani bu kadar mı kötüyüm? Bu kadar mı tipsizim? Neden uzak duruyorsun benden?"
" Senin yanında olupta ne yapacağım Doruk?"
" Seni korurum." Yanıma gelip beni kendine çekti. " Sen herkesten herşeyden korurum. Uzak durma benden."
" Sen benimsin." Diye fısıldadı. " Sen benim gevezemsin.." dudaklarını saçımda gezdirdi. " Sen bana aitsin.."
Beni mümkünmüş gibi biraz daha kendisine çekti. Dudakları bir süre saçlarımda dolaştı. Sonra beni kendinden biraz uzaklaştırıp dudagımın yakınına öpücük kondurdu.
" Seni kimseye vermem. Sen benimsin.."
❆
Tarih dersinden çıkıp koridorda yürümeye başladım. Doruk beni o sınıfta tek başıma bırakalı bir saat olmuştu. Şoku üstümden atmamıştım hala.
Ondan nefret etmiyordum. Ama ondan neden uzak durduğumu bilmiyordum. Bana ' Seni herkesten her şeyden korurum' demişti.
Kafam hiç olmadığı kadar karışıktı. Oflaya puflaya kafeterya'ya girip Cansu'nun yanına oturdum.
" Hey merhaba!" Cansu basını yemeğinden kaldırıp bana baktı. " Merhaba."
" Sana anlatmam gereken şeyler var." Çatalını masaya bırakıp bana döndü. " Kimle ilgili?"
" Dorukla ilgili.."
❆
" Şaka yaptıgını söyle." Başımı iki yana salladım. " Hayır değil. Ne yapacağımı bilmiyorum Cansu."
" Bak o böyle değildi.. Yani kızların peşine düşmezdi koşmazdı." Başımı ellerimin arasına aldım. " Pekala ne yapmalıyım?"
" Onunla olmalısın. Ne olursa olsun o seni korur kollar.."
❆
Okuldan çıkıp eve doğru yürümeye başladım. Bütün ders düşünmüştüm ne yapmalıyım?
Doruk'un yanına gidip hayatımı mı değiştireyim
Yoksa hayatıma kaldığım yerden devam mı edeyim?
Bu düşüncelerimi çalan telefonum böldü. Ekranda ' Annem' yazısını görünce cevapla tuşuna bastım.
" Hey!" Sevecen bir ses tonuyla konuştum. " Merhaba tatlım nasılsın?"
" İyiyim anne siz nasılsınız?" Annemin derin nefes aldıgını duydum." Bizde iyiyiz tatlım. İşler biraz uzayabilir."
" Önemli değil."
" Seni seviyorum bebeğim. " dudaklarıma bir gülümseme yayıldı. " Bende seni seviyorum kraliçem."
Telefonu kapatıp cebimden kulaklıklarımı çıkardım.
Müziklerden Miley Cyrus - We Can't Stop açıp dinlemeye başladım.❆
Eve girdiğimde ayakkabıları çıkartıp kenara attım. Üst kata çıkıp üstümdekileri çıkardım. Altıma kısa şort üstüme askılı badi giydim. Makyajımı silip yüzümü yıkadım.
Merdivenlerden inip mutfağa ilerledim. Hazır dondurulmuş pizzayı çıkartıp mikrodalgaya koydum. Bardak çıkarıp kolayı döktüm. Pizza beş dakika içerinde olduğunda içeriye geçip yemeye başladım.
❆
Saate baktıgımda gece yarısını gösteriyordu. Yemeğimi yedikten sonra korku filmi izlemiştim. Korku filminden kolay kolay korkmazdım. Ama bu o kadar çok korkunçtu ki altıma yapma vaziyetindeydim.
Uyuşuk haraketlerle koltuktan kalkıp merdivenlerden çıkacaktim ki zil çaldı. Birden donup kaldım. Bu saate kim gelebilirdi ki? İçimden bütün duaları ettikten sonra kapıyı açtım.
" D-doruk." Dedim kekeliyerek. " Senin ne işin var burada?"
" Uyumaya geldim." Ağzımdan " Ne!" Diye bir ses çıktı. " Git evinde yat."
" Ben senle yatmak istiyorum." Beni kenara itip eve girdi. Aslında bir bakıma geldiği için sevinmiştim korkuyordum. Ama bir yandan da gitmesini istiyordum.
O hiç istifini bozmadan merdivenlerden çıkıyordu. Bende söylene söylene yukarı çıktım. Üstündeki t-shirti çıkarmış yere atmıştı zaten altında eşofman vardı.
" ben senle uyumam." Diye çıkıştım. " Buraya gel geveze!"
Oflaya puflaya yanına gidip uzandım. Hiç vakit kaybetmeden ellerini belime sarıp beni kendine çekti." İyi geceler Bayan geveze.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIZILIMSI
ChickLit" Herkesten ve bencillikten nefret ediyorum.Hiç bir bok yaşamadan bütün gün ağlayan ınsanlardan tiksiniyorum. Psikoloğumun sürekli bana verip durduğu antidepresanlardan nefret ediyorum.Beni dıştan görenler mutsuzlugumu anlamıyorlar. Her şeye sahip o...