A Greatest Mistake of an Innocent

IKAWALONG KABANATA

       REID POV

"How was the preparation son?" my dad asked as he sipped on the cup of his coffee.

"We're doing great dad. And oh mom, may I ask a question?"

"Hmm. Yes, what is it?" tumingin si mommy sa akin.

"About the food preparation, isang restaurant from Laguna ang kukunin namin. They'll be the one who'll do the catering."

"How come?" my father asked.

"Because their foods are really great and best suited on our event." I explained. Kasalukuyan kong inaasikaso ang preparasyon para sa nalalapit na anibersaryo ng aming kompanya.

"Well that's great!. What's the name of the restaurant?" mom asked.

"It's SOFITEL Restaurant" I proudly replied.

"Ohh, Sofitel? Natry mo na ba ang mga foods nila Reid?"

"Yes mom. Last month kasi Fred invited us na kumain sa restaurant which is the Sofitel. And I must say the foods are really great."

"Okay then, Sofitel it is. And besides we trust your taste son" Dad said

"Thanks mom, thanks dad." tumayo na ako. "I have to go now." paalam ko

Hindi na ako nakatira dito, I have already my own house.

"Hindi ba pwedeng dito ka na lang tumira Reid? I think it would be the best if you'll just sell your house and come back here. Napakatahimik na kasi ng bahay na 'to. Alexis is very busy in school kaya walang maingay sa bahay. O kaya anak mag-asawa ka na, ng sa gano'n ay may mga bata na rito. At least kapag gano'n ay may mapaglilibangan na kami ng daddy mo." mahabang litanya ni Mommy. Sa tuwing pumupunta ako rito ay laging yan ang bukambibig niya.

Ang pag-aasawa.

"Mom! I'm going. Bye mom, bye dad." I kissed them in their cheeks and bid them my goodbyes. Last year ay nagkaroon ng minor stroke si Dad kaya ako ang nag take over sa pamamahal ng kompanya.

Pinagpahinga ko nalang silang dalawa ni mom. Inaamin kong wala pa talaga sa isip ko ang pagpapatakbo ng kompanya, but then nang mastroke si Dad I realized that in my age I have to be man enough to manage the company. Dalawa lang kaming magkapatid and Alexis is too young to manage the company.

"Sir I've already set an appointment with the owner of the Sofitel restaurant. Mamayang 2 pm na po 'yon." salubong ng sekretarya ko pagkapasok na pagkapasok ko ng office.

"Okay, thanks." Mabilis akong umupo sa swivel chair ko saka sinapo ang noo. Lumabas din si Nina, my secretary.

Matagal na akong kinukulit ni Mom na mag-asawa na, but then I always drop the subject down. Nakapokus ako ngayon sa pagpapatakbo ng kompanya. At sa pagdaos ng ikadalawampu't pito na anibersaryo ng aming kompanya ay opisyal na akong magiging tagapamahala ng aming kompanya.

     HALEY POV

"Gusto ko po nito, niyan, iyan pa po. Tapos ayon pa po." panay ang turo ni Rain sa mga cakes na nakadisplay, hindi naman magkandaugaga ang tindera sa pagkuha ng mga cakes. Dinala kasi kami nila kuya sa isang cakes and pastry shop

"You really are food monster rain." Fire commented habang nakangiwi.

"I'm not, hindi ako manstew, si tito Hawel ang manstew." umingos pa ito.

"Baby Rain diba bati na tayong dalawa? Bibilhan pa nga kita ng mga cakes at chocolates na gusto mo diba.?"

Nameywang si Rain saka inilagay ang isang hintuturo sa may baba na pormang nag-iisip.

"O sige, dahil bibilhan mo naman ako ng cakes at tsokoyet, di ka na manstew." nagliwanag naman ang mukha ni Harrel, pero agad ding nalukot ng dagdagan ni Rain ang sinabi. "Bukas na lang."

Di ko napigilang mapatawa, gano'n din si kuya at Fire.

"Sige pa, tawa pa kayo." nakalabi pa rin si Harrel.

"Ang epic kasi ng reaksyon mo. hahaha." komento pa ni kuya.

"Hindi ako makalusot sa batang 'to." saka pinanggigilan ni Harrel ang dalawang pisngi ni Rain.

"A-aw a-waay, mashakit tito Hawel." reklamo ni Rain. Kuya and Harrel has also dimples pero hindi gano'n kalalim tulad ng sa akin kaya mas nakadagdag iyon ng sex appeal. Ang sabi nila nauna lang silang dalawa dito sa Pilipinas at next month ay susunod ang pamilya namin. Dito rin magpapatuloy si Harrel sa pag-aaral. Nasabi rin nila na noong naglayas ako ay kinuha ni Daddy ang lahat ng credit cards nila at pinagbawalan sa kahit anong pwedeng magamit na pangcommunicate sa akin. May mga itinalaga pang bodyguards sa kanila para siguraduhin na di makakapagcommunicate sa akin. Ang sabi pa ni kuya ay nagkaroon ng minor heart attack si lolo ng naglayas ako.

"Manstew ka talaga tito Hawel." parang maiiyak na ang mukha ni Rain ng bitiwan ni Harrel ang pisngi nito na ngayon ay pulang pula na.

"Ang cute mo talaga Baby Rain, para kang biik. Halika na, at ng masimulan mo ng kumain. Araay." binatukan ito ni kuya Harrem dahil sa sinabi nito.

"Bleehh, mas love ako in Tito Hawem." dumila pa si Rain kay Harrel habang umuupo ito. Sa kambal so Rain ang pilya at sobrang kulit.

"Rain baby, diba masama ang cakes sa ngipin?" binalingan ko si Rain na nagsimula ng pumapak ng cake.

"Peyo mashawap po, shaka ngayon lang naman eh." may laman pa ang bibig nito habang nagsasalita.

"Rain, how many times do I have to tell you to not to talk when you're mouth is full?" kunot na kunot ang noo ni Fire. Napanguso naman si Rain sa kakambal.

"Tama 'yan baby Fire." sabi naman ni Harrel na dumila pa kay Rain. Umirap naman ang anak kong babae. Nakatingin lang naman kami ni kuya sa kanila habang parehong nakangiti.

Nilunok muna ni Rain ang kinakain bago nagsalita.

"Sowe na File, at saka nakita ko kanina si Tito Hawel nagsasalita habang puno ang bibig, kaninang umaga ng kumakain tayo sa bahay, tumalsik pa nga yung ibang kanin sa akin eh. He's also gwoss." rason naman ni Rain.

"Ako na naman?" parang pinagbagsakan ang mukha ni Harrel.

"Yes po." tumango tango pa si Rain.

"Baby bakit mo ba laging inaasar si tito Harrel?" tanong ni kuya Harrem.

"Oo nga Rain anak, why do you keep on teasing him?" panggagatong ko naman

"Kasi po, nakakatawa ang mukha niya mama kapag inaasaw ko. Para siyang clown at isip bata. Nakakatuwa." masayang masaya ang boses ni Rain. Lumabi naman si Harrel.

"Gaya niyan, nakakatawa siya dahil di bumabagay sa kanya yung pagpout. Pawang twaying hawd lang mama. Hehe." Rain giggled.

Nagkatinginan nalang kami ni kuya dahil sa kakulitan ng anak ko. Grabe, kanino ba nagmana ang mga ito?

"Kanino pa ba magmamana?" pabulong n asinabi ni kuya Harrem habang paatgong tumatawa. Pinanlakihan ko naman siya ng mga mata. Hindi kaya ako mahilig mang-asar ng bata ako. Medyo lang haha...