"Böyle bir şey yapamam" ölüm meleği yeniden sinirlenmişti. "Yapamıyorsan burada ne işin var !" Dedi sinirle. Bu günlerde herkese sinirleniyordu ölüm meleği. Patronuna ise daha çok sinirliydi. Kaç kere patronuna çömez bir eleman yetiştiremeyeceğini söylesede patronu umursamıyordu.
Yeni yaverinin bir çömez olması onun işini zorlaştırıyordu. Yaverinin kız olması ise durumu tamamen işin içinden çıkılmaz hale getirmişti.
"Böyle bir şey yapacağımızı bana kimse söylemedi. Ural abi bana bu tür şeylerden bahsetmedi." Dedi kız yere bakarak. Ölüm meleği silahını beline koyduktan sonra kıza döndü.
Derin bir nefes aldı.
"İlk kural ; burda kimse kimseye isimiyle seslenmez." Dedi ve geri masaya döndü.Kız ölüm meleğinin arkasından yaklaştı. Ölüm meleğinin pantolonunu yerleştirdiği bıçağa bakarken kızı gözleri büyüdü.
"Bununla mı yapacaksın?" Dedi bıçağı gösterirken. 'Evet' anlamında kafasını salladıktan sonra kıza masaya oturması anlamında işaret etti.Kız oturup ölüm meleğinin oturmasını bekledi. Fakat melek oturmadı. Masadaki dosyayı alıp içini inceledi. "Kızın ismi İpek. İpek Yılmaz. Kızın elinde bizim düşmanımız olan örgütün uyuşturucuları var. Hemde en pahalıları. Herhalde kızın masumluğunu kullanıp en iyi saklanacak yeri bulmuşlar. Kıza onlardan önce ulaşmamız lazım. Böylece onlara karşı bir kozumuz olacak."
"Peki kızın organları neden almamız gerekiyor ? Hemde bunu sen bir bıçakla yapacaksın. Bu... yani bu şey yasa dışı bir şey."
"Yasalar kimin umurunda?" Dedi melek gözünü dosyadan ayırmadan.
Kızın ona şaşkınlıkla baktığının farkındaydı.
"Yaver ! Kalk ve diğerlerinide çağır."dedi melek sertçe. Kız ayağa kalktı "Benim ismim yaver değil. Benim ismim Tijen. Bana böyle hitap edemezsin!"Ölüm meleği hem sinirlenmiş hemde şaşırmıştı. Kızı duvara hızlıca yasladı. Kızın inlemesini umursamadan boğazını sıktı. "Sen kim olduğunu zannediyorsun! Kime nasıl sesleneceğime ben karar veririm. Ve sen küçük bir çömezden başka bir şey değilsin! Burda Tijen diye biri yok. Anladın mı? Bu örgütte patrondan başka kimse benden üstün değil! Hareketlerine dikkat et! Sen benim yaverimsin. Bir daha ağzından ismini duymayacağım. En önemlisi ise bir daha asla patrona Ural ismi ile seslenmeyeceksin! Seni ben eğitiyorum. Burda yasa diye bir şey yok! Burda kan ve ölüm var!" Dedi ve kızın boğazını bıraktı. Kız eğilip öksürmeye başlamıştı. Doğrulduğunda ise boğazında pembe izler çıkmıştı. Kızın gözü korkmuştu. Ölüm meleğine ait olan toplantı odasından çıkıp yaverleri çağırmak için meleğin yanından ayrıldı.
Bir kaç dakika sonra ölüm meleğinin toplantı salonunda üç yaver buluştu.
Ölüm meleği yaverlerine bulacakları kızın resmini dağıttı.
"Kız şehrin dışında yaşıyor. Güvenlik var ve kızı saklıyorlar. Kız evinden dışarı çıkamıyor. Yani işimiz basit. Zor olansa onlardan önce eve ulaşmak. Kızı fazla yaşatmazlar. Yarıştığımız tek şey zaman. Bu gece yola çıkıyoruz ona göre hazırlanın." Dedi ve odadan ayrıldı.×××
Kızın yere düşmesi ile yaverler ve ölüm meleği arkasını döndü. Sinirle saklandığı yere göz gezdirdi ölüm meleği "Şuna göz kulak olun. Onun yüzünden yakalanacağız!"
Çömez yaveri bu işi bozmadan yaparsa ona biraz daha katlanabilirdi.Kaçıracakları kız ormandaki kulübede saklanıyordu.Evin etrafında ise dört tane güvenlikten sorumlu olan adamlar vardı. Ölüm meleği yaverlerine dağılmaları için işaret verdi. Kendisi saklandığı yerden çıkmadan yaverlerini izliyordu. Yarım saat boyunca adamları etkisiz hale getirmek için uğraşan yaverlerini izledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüm Meleği
Teen FictionEğer sorgularsam, hiç tanık olmadığım şeylere tanık olacaktım. Ben sorgulamak istemiyordum. ** Ceset gibiydi. Ölüm gibiydi. Ölüm.