Ölüm Meleği

Bölüm -32-

                                                 

Ölüm Meleği

~•~

Bölüm Şarkısı : Lana Del Rey - Love

                               •Ruelle - Madness

Kafamın içi kazan gibiydi. Neler olduğu bilemeyen tek ben değildim. Salonda duran üç erkek bana bakıyor ve neler olduğunu öğrenmek istiyorlardı ama benimde onlardan pek bir farkım yoktu.

Alya ile Ural'ın evine gitmiştik ve sonra olan olmuştu.

Boğazımı temizledim ve cevap vermek için kendimi topladım. Alya bana çok kızacaktı. Fakat bu konu yalnızca ona özel olmaktan çıkmıştı. Detaylarıyla bende bilmiyordum. Yalnızca canını çok yakmıştı ve bu beni harap ediyordu. Artık beraber hareket etmeyi öğrenmeliydi. Bu yaşına kadar tek yaşamış bir kızdan bahsediyor olabilirdim ama artık ben vardım, biz vardık.

"Tam anlamıyla ne olduğu bende bilmiyorum." Dedim kollarımı göğsümde toplarken.

Arda, Taner ve Aras salondaki koltuklara yerleşmiş beni izliyorlardı. Bense ayakta durmuş onlara cevap vermeye çalışıyordum. Alya odasında Aras'ın ona enjekte ettiği ilacın etkisiyle derin bir uykudaydı. Onu bu şekilde kontrol altına almıştık.

"Ne zamandır Ural'ı dinlediğini bilmiyorum ama öğrendiğimde ona yardım etmek istedim. Beraber Ural'ın evine gittik. Toplantıyı öğrendiğinde aklına önemli bir şeyler gelmiş gibiydi. Biz evi dinlerken konuşmaları duydu. Bir dosyadan bahsediyordu onu almak için eve girdi."

"Ve çıktığında bu hâldeydi?" Dedi Taner soru sorar bir ses tonuyla.

"Evet."

"Dosya nerede?" Dedi Arda.

"Sorun da bu işte. Dosyayı almadan çıktı." Dedim. Herkes sessizliğe gömülüp düşünmeye başladı. "Belkide dosyayı bulmuştur." Dedi Taner.

"Nerede o zaman?" Diye sinirle çıkıştı Arda.

"Eve gizli girdi Arda. Ne bekliyordun dosyayı alıp buraya gelmesini mi? İz bırakmak istememiş olmalı." Dedi Taner.

Ellerimi yüzümde gezdirdim ve sakin kalmaya çalıştım. Alya yukarıda paramparça olmuş bir hâlde yatıyordu. Elimden gelen hiçbir şey yoktu ve bu sinir bozucuydu.
"Yaptığın ilaç onu ne zamana kadar bu şekilde tutar?" Dedim Aras'a.

"Sabaha kadar sürer. Gün boyu uyuşuk bir şekilde gezecektir. Kalktığında başı dönmeye başlar. Biraz dinlenirse daha iyi olur, yoksa onu elimizde tutamazdık." Dediğinde biraz önce olanlar yeniden gözümün önüne geldi. Kaşlarımı çatıp hatırlamamaya çalıştım.

"Bana neden Ural'ı dinlediğini söylemediniz?" Dedi Arda sinirle gözlerini üstümde gezdirirken. Sarp'ın bu işte olduğunu biliyor olmalıydı çünkü Sarp ve benden başka kimse bunu bilmiyordu. "Alya istemedi, bende yeni öğrenmiştim."

Arda sinirle ayağa kalkıp öfkesini kontrol altına almak için camdan dışarıya doğru bakmaya başladı.

"Bundan bir gün önce madde kullanmıştı. İlaç ters bir etki yapmaz, değil mi?" Dedim kuşkuyla. Aras gözlerini yeniden bana çevirdi. "Merak etme, sorun yaratmaz." Dedi sakince.

"Pekâlâ," dedi Taner ayağa kalkarak. "Biz Arda ile karargaha gidip neler olduğuna bakalım. Yokluğumuz Ural'ı meraklandırabilir."

"Ben gitmiyorum." Dedi Arda ters bir şekilde. Bu herife ciddi anlamda tahammül edemiyordum. Taner ona doğru döndü. "Yalnızca biraz ortalıkta gözükeceğiz." Dedi.