Ölüm Meleği

Bölüm -14-

Multimedia : Not defterine çizilen Alya'nın dövmesi.

"Eğer ulaşırsan bana da haber ver" dedim Erçil'in evinden ayrılırken.
"Merak etme Kaya bende elimden ne gelirse yapacağım. İlk sana haber veririm. Telefonunu açık tut" dedi Erçil. Olumlu anlamda kafamı salladım. Üç gündür Alya'ya ulaşamıyordum. Ve iyice delirmeye başlamıştım.

Üç gün önce sabah kalktığımda Alya yanımda değildi. En son olanlar ise...
Onun yerinden ayrıldıktan sonra konuşmalarımız aklımdan çıkmıyordu. Beni sevdiğini söylemişti. Daha sonra onu evime götürmüştüm.

İlk başta yapcakalarıma izin vermediği için öpüşmemizi yarıda kesmişti. Fakat daha sonra nasıl olduysa kendimizi yatakta bulmuştuk. O çok farklıydı. Her şeyin en iyisiydi. En zirvesi. Muhteşem bir geceden sonra sabah onu yanımda bulamamıştım. Yatağa bıraktığı not olmasa rüya gördüğümü düşünecektim.

'Seni seviyorum. Önemli bir işim çıktı'

Yazıyordu notta. Bütün geceyi detaylarıyla kazımıştım aklıma. Bu onun ilki değildi. Benimde değildi. Fakat birbirimizi bilmek bizim için daha iyiydi.

Vücudunu tanımama izin vermişti. Onu keşfetmiştim. Muhteşem bir vücudu vardı. Belinin yan kısmında küçük ve arzu verici bir beni vardı.

Benim ilgimi çeken bir başka şey ise göğsünün üstündeki dövmesiydi. Sol tarafında omzunu altında göğsünün üstündeydi. Kalbinin hizasındaydı. Sabah kalktığımda not defterime amatörce dövmeyi çizmeye çalıştım.

Kanatlı bir şeye benziyordu fakat ne olduğuna anlam verememiştim.

Bana izin vermediği tek şey ise sırtıydı. Neden göstermediği merak etsemde üzerine gitmek istemedim. Onun söylediğine göre sırtında da bir dövmesi varmış. Fakat bazı nedenlerden dolayı sırtını bana göstermemesi gerekiyormuş.

Nedenini sorduğumda inancı ile ilgili ağzında bir şeyler geveledi. Farklı bir inancı varmış. Hiristiyan,Müslüman, Ateist gibi bir şey söylemedi. Hiç duymadığım bir kelimeydi. Fakat ne olduğunu hatırlamıyordum. Kendisi,hayatı hatta inancı bile farklıydı.

Fazla derine inmeden bana kısa bir nutuk çekmişti. Dini fazla bilinen bir din değilmiş. Onun büyük ataları bu dini çıkarmış. Onlar kimseye boyun eğmezmiş. Alya'nın yaptığı gibi. Küçük bir azınlık bu dine mensupmuş. Herkes istediği zaman bu inanca mensup olamazmış.

Annesi bu dine mensup kişiler bu dini ilerletmek için çocuklarınıda onlar gibi yapıyorlarmış ve Alya da o çocuklardanmış. Erkeklere sırt gösterilmezmiş. Her şeyi normal karşılayabilirdim fakat sırt göstermemek çok saçmaydı.

Düşüncelerimden bir ses ile ayrıldım."Kaya !" Yolda yürüyen tek ben olduğumu düşünmüştüm. Arkamı döndüğümde Mete ile karşılaştım. Yanıma kadar gelince söze atıldım.

"Sen nerdesin kaç gündür?" Dedim gülümseyerek. Ellerimizi sıktıktan sonra Mete konuşmaya başladı.
"İşte... bir kaç gün işim vardı. Buralarda değildim zaten."

"Evet biliyorum. Ama kimleydin?" Dedim ve sinsi gülüşümü yerleştirdim. Fesatlığımı anlayıp güldü. "Öyle baktığına göre anlamışsındır."Dedi.

"Kız kim? Tanıdık mı?"dedim. Bir haftasını bir kızla geçirmişti.

"Çook" dedi.

"Kim?"

"Erçil. İlk başta gerçekten bir işimiz vardı. İlk üç gün içinde işle uğraştık..." yüzü asılmıştı. Devam etti. "Sonra o geri şehire döndü. Daha sonra ben çağırdım ve yeniden geldi. Sonra olanlar oldu işte."dedi ve gülümsedi.