Festero 3

Hoofdstuk 4.

Lindy

Langzaam rijden we het terrein op. Enzo rijdt richting de parkeerplekken en niet veel later komen we tot stilstand. Beide stappen we uit. 'Festero moet echt de trailer uit,' zeg ik tegen Enzo, een tikkeltje bezorgd. Hij gaat zuchtend met zijn hand door zijn haar en knikt dan uiteindelijk.

'Zomaar? Mag dat hier?' Vraagt hij, zijn ogen kijk diep in de mijne. Ik haal mijn schouders op. 'Eerst even vragen dan hè.' Ik knipoog naar Enzo, die het met een glimlach beantwoord. Samen lopen we richting de kantine van de manege.

Beide staan we stil bij de bar van de kantine. Ik schraap mijn keel. 'Pardon,' begin ik. De vrouw achter de bar kijkt op en trekt haar wenkbrauwen vragend omhoog. 'Wij zitten momenteel in een moeilijke situatie, het zit namelijk zo, dat we niet één keer door kunnen rijden met ons paard, dat duurt te lang. Dus wij zouden één nacht in een hotel hier in de buurt willen overnachten, maar dan kan ons paard nergens overnachten.' Leg ik de vrouw uit. Ik kijk haar afwachtend aan.

'Uhm, dan zal ik even Gerrie moeten halen, de baas van de manege.' Ik glimlach dankbaar. 'Dank u wel, voor uw tijd.' Zeg ik nog. De vrouw antwoord niet meer en beent er al vandoor. Ik kijk nu Enzo aan. 'Goed gezegd hoor,' ik rol mijn ogen. 'Ik kan wel wat.' Zeg ik trots. Enzo opent net een stukje zijn mond, als net dezelfde vrouw terug komt waggelen.

'Gerrie is er momenteel niet, zijn zoon wel. Die komt er zo aan.' Zegt ze, als ze vlakbij ons staat. Ik glimlach nogmaals. 'We hebben geduld.' Zeg ik haar. De vrouw glimlacht zwakjes terug en loopt dan weer weg, de kantine uit.

'Aardige vrouw,' zeg ik tegen Enzo. 'Niet liegen,' Enzo kijkt me grijnzend aan. Ik lach hardop. 'Ik lieg niet, ze helpt ons toch.' Enzo legt zijn hand op mijn schouder. '
Ik volg zijn beweging en kijk naar zijn hand, maar al snel kijk ik weer recht in zijn gezicht. 'Ik heb jou altijd door.' Ik lik mijn lippen. 'Het zal wel.'

Als we voetstappen horen, trekt Enzo snel zijn hand van mijn schouder af. Beide gaan we weer keurig naast elkaar staan. 'Hallo,' groet hij ons. Hij ziet er inderdaad jong uit, ik gok in de buurt van onze leeftijd. 'Hallo.' Groeten Enzo ik beide terug, met een beleefde glimlach uiteraard. Die we gelukkig van hem wel terug krijgen. Die vrouw was brompot.

'Ik zal het nogmaals even uitleggen, nou wij-' begin ik mijn verhaal, maar ik stop als hij zich mengt met mijn verhaal. 'Is niet nodig.' Zijn glimlach is nog steeds van zijn gezicht af te lezen. Ik bloos even, als hij mij diep aankijkt. Oké, hij is gewoon knap. Bam. Ik heb het gezegd.

'Berta, heeft mij jullie situatie al verteld.' Ik knik. 'En ik ga ermee akkoord, als ik wel contact met jullie kan opnemen via de mobiele telefoon.' Legt hij uit. 'En als jullie mij even willen brengen naar jullie paard en jullie dan weer even mee willen lopen naar zijn voorlopige verblijf.' Voegt hij nog toe. Ik knik. Weer.

'Uhm ja, natuurlijk.' Stamel ik plots zenuwachtig. En ik krijg het ook ineens spontaan warm. Enzo merkt het. Ik kijk hem en hij mij. Hij kijkt me gefronst aan. Ik schud spastisch met mijn handen richting zijn kant. 'Kap,' sis ik. 'Is er wat aan de hand?' Vraagt de jongen, die inmiddels bij de deur van de kantine staat. 'Nee, absoluut niet.' Zeg ik vlug. De jongen knikt. Ik pak de hand van Enzo beet en trek hem mee.

Als ik achter de -o, zo knappe jongen- loop laat ik Enzo los. Ik loop wat sneller, zodat ik naast de jongen loop. Hij kijkt me glimlachend aan. En vervolgens steekt hij zijn hand uit, naar mij. 'Jeroen,' zegt hij, terwijl hij zijn witte tanden duidelijk laat zien.

'Lindy,' zeg ik met een zachte stem. En dan schudden we elkaars handen. Ik krijg kriebels in mijn buik. Na een aantal secondes laat hij los. 'Is dit jullie trailer?' Vraagt hij, maar ik blijf ik kijk hem enkel maar aan.

Dan komt Enzo naast me staan. 'Ja, dit is hem.' Antwoord hij geïrriteerd voor mij. Jeroen knikt en gaat bij de trailer staan. 'Ik haal Festero er wel uit.' Oppert Enzo, en hij opent de trailer. Ik duw Enzo zachtjes aan de kant. 'Ik haal hem eruit,' zeg ik en snel vlucht ik de trailer in. Enzo zucht, maar zegt niks.