caffeine • muke PL

1.1 - beatrice

michael opuścił apartament luke'a rano następnego ranka, aby zapobiec bycia przyłapanym przez lex. mógłby powiedzieć jej coś, co było z lukiem od pierwszej minuty, kiedy otworzył drzwi, ale postęp z nocy sprawił, że zauważył, że mógłby mieć pustkę w głowie lub gapić się w przestrzeń, sprawiając, że michael martwiłby się lub musiał nim wstrząsnąć lub chwycić jego rękę, aby wzbudzić jego uwagę ponownie.

luke powoduje, że michael zadaje sobie pytania nie szczególnie w taki sposób w jaki mu się to podoba, ponieważ jest w stanie rozumieć rzeczy jak uczucia lub posiadanie kontroli nad sytuacją czy jego własnym życiem. kiedy tylko skóra luke'a styka się z michaela zaczyna odczuwać uczucie, którego nigdy wcześniej nie czuł, uczucie, o którym czytałeś w książkach, historiach, coś, o czym nie myślał, że mógłby psychicznie poczuć. chyba, że, kiedy jest z lukiem, wtedy pyta samego siebie. przed tym jak michael zamówił kawę od luke'a wszystko, co robił ze swoim życiem było bycie pijanym, widzenie się z terapeutą raz w tygodniu i każdego tygodnia spanie z kilkoma dziewczynami. technicznie to nie był styl życia tylko zwykła rutyna, coś, do czego michael się przyzwyczaił i coś, w co popadł. nie posiadanie przyjaciół, pracy, za to oszukującą ex dziewczynę i bycie przymuszonym do powrotu do pustego apartamentu każdej nocy może sprawić, że ludzie szaleją. samotność jest czymś, czego się nie życzy, to jest kurs, nawet tortura, oczywiście bycie samotnym od czasu do czasu jest czymś, o co ludzie proszą, ale być stale samemu przez długi okres czasu może być męczące.

luke powoduje, że michael pyta samego siebie o jego seksualność, gdyż nigdy nie był w takiej relacji z chłopakiem zanim nie spotkał luke'a i nigdy w swoim życiu nie patrzył na mężczyzn w żaden inny sposób niż na przyjaciela, dlatego uczucie, które odczuwa, kiedy luke jest wokół niego jest nie do opisania, ponieważ nigdy wcześniej nie czuł czegoś jak to w jego życiu.

była dziesiąta rano, a michael miał czarne worki pod oczami, nie spał zeszłej nocy, słuchał tykania zegara i oglądał śpiącego luke'a, mogąc wsłuchiwać się w jego spokojny oddech tuż obok niego, co sprawiało, że michael się uspokajał. obecnie siedział na zimnej, drewnianej ławce kilka bloków od jego apartamentu, ale czuł się emocjonalnie i psychicznie wycieńczony, że nie mógł zmusić się, aby wstać. jego podbródek spoczywał na jego dłoni, jego czterodniowy zarost drapał go w skórę, a wiatr roztrzepał jego wyblakłe włosy. nie myślał o kimś, a zwłaszcza o czymś, po prostu gapił się bezmyślnie na ruchy drzew naprzeciw niego, tak było dopóki telefon nie zaczął dzwonić w kieszeni jego jeansów.

"halo?" jego wycieńczony głos zawołał do rozmówcy, jego dłoń przesunęła się po twarzy, a następnie po jego klatce piersiowej, aż zgięła się na ławce. 

"czy to michael?" skromny, nieśmiały głos odpowiedział na to.

"uh tak, kim jesteś?"

michael usiadł prosto na ławce i pochylił się, jego łokcie opierały się na kolanach i czekał na odpowiedź drugiego głosu. "mam na imię beatrice, ale prawdopodobnie mnie nie pamiętasz."

michael potarł oczy, gdy nagła świadomość uderzyła w niego i westnchął głośno. "spałem z tobą, racja?" 

usłyszał niewielki chichot po drugiej stronie słuchawki, a dziewczyna, beatrice powiedziała ponownie, "tak, zrobiłeś to, zostawiłeś swój numer, ale pomyślałam, że to było bezsensu, żeby do ciebie zadzwonić, ponieważ nie wyglądałeś jak typ, który spotyka się ponownie z jego partnerem na jedną noc."

"oh, przepraszam za to, ja- um zresztą ja mam chłopaka teraz.." zamarł, wewnętrznie przeklinając siebie za powiedzenie o tym, ponieważ jeszcze oficjalnie nie spytał luke'a o to, aby został jego chłopakiem, chociaż to planuje.

"oh jesteś gejem?" beatrice spytała, michael nie pamiętał jak ona wyglądała, ale wiedział, że jeśli byłaby naprzeciwko niego to miałaby szok wymalowany na jej twarzy, a jej oczy byłyby szeroko otwarte.

"szczerze to nie wiem." odpowiedział szczerze, próbując dać sobie spokój z tą rozmową, "więc, jeśli wiedziałaś, że nie jestem typem osoby, która spotyka się z kimś po nocy to dlaczego do mnie dzwonisz? nie chcę być niegrzeczny, jestem po prostu ciekawy, to wszystko." 

"tak właściwie mam ci coś do powiedzenia i to jest coś, co ja naprawdę naprawdę nie mogę odkładać na dłużej, ponieważ musisz wiedzieć i to niedługo."

"beatrice," powiedział jego trzęsący się głos, "co to jest?"

"um, myślisz, że mógłbyś ewentualnie spotkać się gdzieś, więc mogłabym ci powiedzieć? to nie jest coś, o czym chciałabym mówić przez telefon.."

"tak, pewnie, gdzie jesteś?"

michael czekał, aż wyjaśniła jej lokalizację i pomyślał o miejscu, w którym mogliby się spotkać. znajdował się na jednej z ulic, która była wypełniona kafejkami, szybko pożegnał się z nią i odłożył słuchawkę. gapił się na stopy, gdy te zaprowadziły go w dół chodnika, był zdenerwowany, a w brzuchu pojawiło się uczucie motylków. czul się niespokojny i zlękniony, jakby to, co beatrice musi mu powiedzieć, nie było czymś, co powinien wyczekiwać,

ale nie wiedział, że to ma zamiar przewrócić jego życie do góry nogami.