Bir Aşığın Günlüğünden

CANIM YANIYOR FARK ETMIYORSUN

Canım yanıyor. Fark etmiyorsun. Aşkından yanıp tutuşuyorum, varlığımdan haberin yok.

Bazen evde yalnız kalıyorum kahve yapıyorum kendime. Fotoğrafını koyuyorum karşıma. Sonra bir kahve de sana yapıyorum. Ben içiyorum ama senin ki bekliyor, soğuyor sevdiğim. O kahve gibi bende bekliyorum ama sen gelmiyorsun.

16.02.2016
Bugün bir ilk benim için. İlk defa bir erkek için göz yaşlarına boğuldum. Sanırım üzülmemek için çok sıkmışım kendimi. Hep moral bulacak şeyler aramışım kendi çapımda. Halbu ki olumlu hiçbir şey yokmuş. Bugün hissettirdin bana gözlerinin yanlışlıkla gözlerime değdiğini. Tesadüften ibaretmiş sadece.

Ben seninle sohbet etmeyi geç 1 kelime edebilmek için sabahtan akşama kadar bekledim. Sense ben geldiğim zaman kalkıp gittin. Laf bulabilmek için çırpınırken sen neden bu kadar benden kaçıyorsun anlamıyorum. Tamam çok konuşan bir insanım da bu kadar mı çekilmezim. Üzülüyorum. Başıma ağrılar girdi. Tek sebebi sen. Ama senden geldi ya ağrı, o bile acıtmaz benim canımı. Senden gelen her şey kabulumdür.

Hani birkaç bölüm önce demiştim ya karşılıksız severseniz kırılmayı, ezilmeyi göze almalısınız diye ben göze alarak girdim bu yola. Kırıldım ama vazgeçemedim. İlk defa o kız yerinde olmak istedim. Gözlerine sen ders dinlerken değil de bana bakarken doya doya bakmak istedim.
Düşünüyorum benim ne eksiğim var diye gözlerim mi çok çekik? Burnum mu eğri? Çirkin miyim diye...

Bana bu hüznü kederi yaşatma kirpiklerinden öptüğüm adam. Gözlerine doya doya bakma mutluluğunu çok görme bana.

Sen ders dinlerken yüzünün her bir karesini kalbime kazıdım. Gözlerine bu denli yaklaştım. Meğer kahverengi değilmiş gözlerin. İzin ver herşeyini bilmeme. İzin ver seni seyretmeme.

Son olarak dipnot: çayı 3 şekerli içiyormuşsun. Bunu da öğrendim. Artık her çay 3 şekerlidir benim için...