Doğru insanlar ile doğru zamanda karşılaşmak zordur. Evet doğru insansın. Ama çok yanlış zamanda çıktın karşıma. Bir takvim oluşturdum. Her geçen gün için bir çizik atıyorum. Sonra gideceğin günü düşünüyorum. İçim kan ağlıyor.
Bazen geceleri uyanıyorum. Sonra cama çıkıp dışarıyı izliyorum. Sokak lambalarına bakıyorum. Gecenin derinliklerine dalıyorum. Gene aklıma düşüyorsun. Yalnızlığımı hissetmemek için bilgisayarın başına geçiyorum. Makul düzeyde açıyorum müziğin sesini. Gereksiz insanların paylaştığı birkaç gönderiye bakıyorum. Sonra istemsizce ellerim yine senin adını yazıyor. Her gece aynı fotoğrafları öpüyorum. Sadece düşünüyorum. Bir hüzün kaplıyor içimi. Dünyanın en anlamlı hüznü. Sensizlik içtirdikçe içtiriyor. Masa lambasını yakıyorum. Açıyorum bir sezen. Hem sezeni hem sensizliği dinliyorum. Birkaç damla akıyor gözlerimden. Daha önce hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim kendimi. Boğazım düğümleniyor. Belki de yalnızlığın diğer adıdır hüzün. Senizliğin diğer adıdır.
Saat ilerliyor. Dakikalar geçiyor. Güneş doğuyor ve sen hala eksik...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Aşığın Günlüğünden
Любовные романыBir aşığın kaleminden... Sevdiğim yine seni düşünüyor yine yazıyorum. Ben bu yazıları yazarken içimdeki bütün hisleri beynimin her nöronunda yer edinmiş güzel yüzüne ve yüreğime bir kağıt kesiği yarası gibi saplanan gülüşüne adıyorum. Gönül bahçemi...
