Belki bir sonbahar günü düşen yapraklar bizim için dökülmüştür. Ağlatma ağaçları. Gel ilkbaharda açan iki çiçek olalım seninle. Papatyaların yüzü gülsün artık. Seviyor desin bana. Ve bir daha canı yanmasın papatyaların.
Şimdi her sabah bir umutla baharı bekliyorum. Beraber açabilmek için. Orkide ilk çiçekmiş biliyor musun? Diğer çiçekler hep orkide soyundan gelirmiş. Orkidem ol benim. İlk çiçeğim ol. İlkbahardaki İLKbaharım ol.
Gülüşlerinle saçtığın pırıltıları özledim. Aşkın yüreğimi düğümledi. Şimdi istesem de kalkıp gidemiyorum. Kendime verdiğim sözleri yerine getiremiyorum. Bir imkansızı sevdim. Kendi çabalarımla imkanlar yaratmaya çalışıyorum. Ama dedim ya imkansız işte...
Gecelere sor beni. Gecelere sor dağılmışlığımı. Duvarlara sor anlatsın sana seni. Ben susayım, duvarlar konuşsun nasıl sevildiğini duy onlardan. İzmaritlere sor çektiğim acıları. bitmiş şişelere sor sensizliğin ne demek olduğunu. Uykularım darmadağın. Sensizlikte kayboldum ben. Yokluğunda kayboldum.
SEN HER GECE HUZURLA UYURKEN BEN HUZURUM OLAN SENİ DÜŞÜNEREK BEKLEDİM GÜN IŞIĞINI...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Aşığın Günlüğünden
RomanceBir aşığın kaleminden... Sevdiğim yine seni düşünüyor yine yazıyorum. Ben bu yazıları yazarken içimdeki bütün hisleri beynimin her nöronunda yer edinmiş güzel yüzüne ve yüreğime bir kağıt kesiği yarası gibi saplanan gülüşüne adıyorum. Gönül bahçemi...