Ve düşündüm. Seni düşündüm. Hayallerine karışmak istedim. Aslında çok bir şey istemedim biraz beni sev istedim. Açılan yaralarımı sen kapat istedim.
Seni seviyorum cümlesi ikimizin arasında bir sır olsa. Sen sadece beni sevsen. Ben yalnızca sana ait olsam ve bunu bizden başka kimse bilmese.
Senden uzak durmak bu kadar zor olmamalıydı. Yanlış yapıyorum farkındayım. Nasıl olacak böyle nereye gidecek inan bilmiyorum. Tek bildiğim şu anda yerini bile tarif edemeyeceğim içimde ki acı.
Asla gerçekleşmeyecek hayallere kaptırmışım kendimi. Hep rüyalarda yaşamışım. Ama hayat işte gene vuruyor bir köşeden beni. Etrafa gülücükler saçmak insanlara mutlu gözükmeye çalışmak çok zor. En kötüsü de sen anlama diye sana doya doya bakamamak. Yüzüne bakıyorum, hareketlerine bakıyorum, sana bakıyorum ama en ufak bir kusur bulamıyorum. Mükemmel yaratılmış bir insansın sen.
Seni görene kadar aşka inanmazdım ben. Sonra karşıma sen çıktın. Aşkı sende yaşadım ben. Tek bir eksik vardı. O da senin yokluğun. Günler çok hızlı geçmeye başladı. Gideceksin. Elim kolum bağlı öylece izleyeceğim gidişini. Daha acı ne olabilir ki?
Seni seyretmelere doyamıyorum, sana bakmalara doyamıyorum. Gül gibisin şimdi. Uzaktan güzel ve çekici yaklaştığımda dikenlerini batırıp acı veren.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Aşığın Günlüğünden
RomanceBir aşığın kaleminden... Sevdiğim yine seni düşünüyor yine yazıyorum. Ben bu yazıları yazarken içimdeki bütün hisleri beynimin her nöronunda yer edinmiş güzel yüzüne ve yüreğime bir kağıt kesiği yarası gibi saplanan gülüşüne adıyorum. Gönül bahçemi...
