Ben derdim ki hiçbir erkek için ağlamaya değmez. Kimse için ağlayıp üzülemem.
Ve sonra ne oldu biliyor musun? sen çıktın karşıma. Bütün doğrularımı değiştirdin.
Yanında olamadığıma ağladım.
Seninle konuşamadığım için ağladım.
Gözlerine bakamadığım için ağladım.
Seni göremediğim için ağladım.
Dinlediğim şarkılarda, okuduğum kitaplarda karşıma sen çıktığın için ağladım.
Söz yetmiyor bazı anlarda. Konuşmak istesem de çıkmıyor ağzımdan kelimeler.
Senin haberin yok ama ben bugün huzurum diye sevmeye başladım seni. Keşke kafamı göğsüne yaslayıp kalp atışlarını dinleyebilseydim. İşte o zaman en huzurlu insan ben olurdum. Kalbimin en derinlerinde sevdim ben seni.
Sevmek güzel şey. Hele bir de seni seviyorsam...
Seni sevmek tam olarak yeniden doğmak gibi şimdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Aşığın Günlüğünden
RomansaBir aşığın kaleminden... Sevdiğim yine seni düşünüyor yine yazıyorum. Ben bu yazıları yazarken içimdeki bütün hisleri beynimin her nöronunda yer edinmiş güzel yüzüne ve yüreğime bir kağıt kesiği yarası gibi saplanan gülüşüne adıyorum. Gönül bahçemi...
