Bugün bizimkilerle içtik biraz. Hepsi sarhoş oldu. Hepsinin arkasını topladım. Eve geldiğimizde bana o kadar içmeye nasıl sarhoş olmadığımı sordular. Onlara seni anlattım. İçi kan ağlayan birisi sarhoş olur da gülebilir mi hiç?
O gece bir köşede oturup hayatı izledim. Güneşin doğuşunu batışını izledim. Yıldızları izledim. Çiçeklere baktım. Sokaktaki hayvanları izledim. İnsanlara baktım dikkatlice. Kimisi sevgilisiyle mutlu huzurlu el ele dolaşıyor, kimisi bir köşe başında kavga ediyor. Bazıları tek başına devam ediyor yürümeye. Hepsinin tek bir ortak noktası vardı. Hepsinin hayatında bir eksik var. Benim hayatımda da bir çok eksik var evet ama gerçekten içimde bir boşluk oluşturan tek bir eksik var.
Benim en büyük eksiğim sensin. Sensizlik. Bu kocaman boşluğu kimse dolduramıyor.
Ellerimde ellerin eksik. Yazdığım şarkıların notaları eksik. Sen tamamlamalısın onları. Mesela en büyük eksikliklerden birisi ne biliyor musun? sarılmıyorsun kokun sinmiyor üzerime. Kalbimin yarısı eksik gel sen tamamla kalbimi. Sen yoksun ya hayat hep eksik. Sol yanım tamamlanmayı bekliyor. Sol yanım seni bekliyor...
İlk defa hayatımda kuş olmak istedim. Rotasızca, özgürce uçmak istedim. Gelip yanı başına konmak istedim. Camdan sessiz sessiz izlemeye razıyım. Yeter ki o gülüşlerini her gün göreyim.
Yanıma uç gel bir gün. Anlatacak çok şeyim var sana. Belki de susarak anlatırım. Gözlerin gözlerime değsin yeter ki...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Aşığın Günlüğünden
RomanceBir aşığın kaleminden... Sevdiğim yine seni düşünüyor yine yazıyorum. Ben bu yazıları yazarken içimdeki bütün hisleri beynimin her nöronunda yer edinmiş güzel yüzüne ve yüreğime bir kağıt kesiği yarası gibi saplanan gülüşüne adıyorum. Gönül bahçemi...
