♫ Ngiti ♔

Chapter 28

*Jhake's POv*

Masakit pa din ang sugat ko sa tagiliran. Nasa ospital pa din ako.

"Sabi naman sa inyo sa bahay na lang ako magpapagaling."sabi ko kay manager na ngayon ay problemado dahil sa mga reporters sa labas ng kwarto ko sa ospital.

"Kung sa bahay ka,sino namang magaalaga sayo doon?"sagot sa akin ni manager Stephen.

"Si Jeravi."sabi ko.

Tinignan namin si Jeravi na nakatulog na sa may sofa malapit sa kama ko.

"Sa tingin ko tama ka.Mamayang gabi aalis na tayo dito sa ospital.Kakausapin ko lang ang doktor mo at ang security ng ospital para maayos tayong makaalis."sabi ni manager.

Lumabas ito ng kwarto. Sigurado akong sinugod na si manager Stephen ng press.

Umupo ako at hinagis ko ang unan sa mukha ni Jeravi.

"Aww."saad nito. NApaupo ito ng ayos at pinulot ang binato kong unan. Humiga ako at nagkunwaring tulog.

Ramdam kong tumayo si Jeravi at inilagay ang unan sa ilalim ng ulo ko.

Bigla akong nagmulat ng mata.

"Hoy?!"sigaw ko. Nagulat si Jeravi. Hahahaha ang reaksyon niya nakakatawa!

Humarap si Jeravi sa akin habang tumatawa pa ako.

----------------------------KATAHIMIKAN----------------------------------isang mahabang katahimikan.

Hindi man lang siya nagsalita o nagreact sa ginawa ko.

Napatigil ako sa pagtawa.

"Okay ka lang ba Jeravi?"tanong ko.

"Naiiyak ka na naman."saad ko ng tumulo na naman ang luha nito.

"Ikaw kasi eh.Akala ko mawawala ka na.Akala ko..."naiyak na sabi ni Jeravi. 

Bigla akong tumayo at niyakap si Jeravi.

"Okay lang ako."sabi ko.

After 1 HOUR...

*Jeravi's POV*

Umuwi na kami sa bahay ni Jhake.

"NURSE paabot nga ng remote!"sigaw ni Jhake.

Argh Kainis! Ang lapit-lapit na nga ng remote sa kanya hindi pa abot!

Inabot ko ang remote ng TV.

"Oh senorito."sabi ko.

Kinuha naman nito ang remote.

"Pa-ayos nga ng unan ko.Masyado kasing mataas."sabi ni Jhake.

Tsk! Kaya naman niyang gawin.

Inayos ko ang unan niya.

Palabas na sana ako ng kwarto ni Jhake ng tawagin niya ko.

"About last night. Natakot ka ba?"tanong ni Jhake.

"Ano bang klaseng tanong iyan. Paulit-ulit?"sagot ko.

"Ano?"tanong ni Jhake.

"Syempre natakot ako."sagot ko.

"Bakit hindi ka man lang sumigaw ng tulong?"tanong ni Jhake.

"Sumigaw naman ako.Hindi lang rinig."sabi ko.

"Sa susunod kasi magpapaalam ka sa akin."sabi ni Jhake.

"Eh sa naisipan kong lumabas.Ang boring kaya."sabi ko.

"Alam mo kakaiba ka sa lahat ng babaeng nakilala ko."sabi ni Jhake.

"Paanong kakaiba? Kakaiba kasi pangit ako?"tanong ko.