Chapter 10: Nightmare

1.3K 54 3
                                    

KAYE's Point of View

Tinitignan ko lang si kuya Lyon at nasisiyahan talaga ako sa pag-smile niya. That very wide smile na nakakagaan ng pakiramdam.
Yung very genuine na smile.
Pero theres something wrong.
May mali sa ngiting yun and I can tell it. Nararamdaman ko eh. Para bang behind that smile,punong puno ng kalungkutan. Sadness that I just cant really explain and express.
I just sighed.

Siguro pagod lang talaga siya at siguro,marami lang siyang iniisip.
He's also unpredictable isnt he?

Hindi ko talaga maipaliwanag kung ano talagang nararamdaman niya but I just know one thing,masayang-masaya rin ako. Dati,pinapangarap ko lang ang magkaroon ng isang kapatid na kagaya ni kuya Lyon and guess,naging totoo talaga lahat.

Feeling ko,napakaswerte kong tao dahil yun bang tanging hinihiling ko ay bigla nalang matutupad.
Its really nice to have them as brothers. Mga kapatid na laging magtatanggol at magde-defend sayo.

Narinig kong tinawag na kami ni kuya Silver habang patuloy parin kami sa pagkukwentuhan. I think thats the call for the dinner.

Tinawag na ako ni kuya Lyon. Nakisabay na akong pumunta sa dining room.
Pagdating ko, I saw a long table with 14 chairs. Ang laki talaga at yung lamesa na yun ay punong puno ng pagkain. Parang pagkain para sa town fiesta.
Nagulat lang ako nang nagmadaling umupo sina kuya Ivan at kuya Zyro at para silang mga batang nag-aagawan ng pinggan sa lamesa.
Nakakatawa talaga sila and we juat laugh at them. Theyre really that childish at yun yung gusto ko sa kanila. Nakagagaan sa pakiramdam na pinapasaya ka nila.

"Guys! Wala munang kakain ok? We still have to wait for the others to come!"
Sambit ni kuya Max kaya biglang napatigil yung dalawa. Ngumiti lang sila ng pareho kay kuya Max then tumigil narin sila.
I looked at kuya Max and I gave him a thumbs up sign. He's really a good big brother at siya talaga yung sinusunod nilang lahat.

After a while,nagulat ako ng ako ang paupuin sa center ng table. I thought it would be kuya Max who will sit there because he's the head of the family pero ako talaga yung gusto nilang unupo dun. I cant do nothing about it kaya dun ako pumwesto.
Its just a little embarassing though.
I looked to the right side of the table and there are the first six: kuya Max, Eric,Lance,Yuri, Zack and kuya Silver respectively. While on the left side are the other six: kuya Skyner,Zyro,Ivan,Lyon and...
And...

Wala na pala. Apat parin pala silang nandun at wala pa yung dalawa.

"Umm,asan po yung other two?" Tanong ko
"Ah oo nga pala. Wait lang guys ha. Tatawagin ko lang si Kaizer."
Sagot ni kuya Yuri habang tumayo na siya at pumunta para tawagin si kuya Kaizer.

That boy really have a strange personality. Affected parin ba siya dahil sakin? Dahil kasi sa katangahan ko,nasaktan tuloy siya. I always feel guilty kapag naiisip ko yung sinapit niya because of me.

Pero Im just really curious. The other brothers looked all very hyper compared to him. Kung titignan mo lang siya,para siyang nalalantang halaman na hindi nadiligan ig ilang taon. Parang very colorless at voidless yung mundo niya na para bang walang kahit na anong saya ang kaialanman naranasan niya in his whole life.
Sa totoo lang,hindi ko pa siya masyadong kilala because he still doesnt have time for me,for us para magakaroon ng perfect chance para magkakilala ng mabuti. San lang talaga magkaayos narin kami.

"Im back!" Nakita ko si kuya Yuri at napatingin kaming lahat sa kanya dahil kasama na niya si Kaizer.
Im relieved to see him again. He looks very serious wearing his jacket and headphones. Hindi parin siya pumapansin.

"So isa nalang. One more vacant seat!"
Sambit ni kuya Eric.
"Asan na ba siya? He's late again. Well Im not surprised anymore, palagi naman siyang nahuhuli eh.." dagdag ni kuya Skyner.

Brother's ConflictWhere stories live. Discover now