Chapter 43: Chase

140 8 0
                                    

KAYE 's Point of View

Bumalik rin naman ang lahat sa normal. I didn't file a case against Ivan pero nagbayad siya ng charges. Hindi pumayag si Lyon sa ginawa ko pero hindi ko magagawang ipakulong si Ivan. Oo, mali yung ginawa niya pero sabi ko nga, wala siya sa sarili niya nung araw na yon. I know na deep inside, he's a good person that's why, I forgave him. I want to give him a chance to reflect on himself.

Bago ako lumabas ng bahay, inayos ko muna yung mga nagkalat kong gamit sa lamesa sa sala. Mga notebooks, ballpen, libro at yung kwintas na may key pendant na hanggang ngayon ay hindi ko parin alam kung sinong may ari. Actually, kagabi ko pa siya pinagmamasdan. Whoever that 'K. M.' is, Im sure he or she owns this one.I just sighed. Aayusin ko nalang ulit to mamayang hapon.

I walked out of the house then naglakad papunta sa main street.
Nag stay muna ako sa may waiting shed while waiting for Lyon. He called me earlier at sinabi niyang susunduin niya ako today para sabay na kaming pumasok.

While waiting, I was curious nung may dalawang lalaking naka single motor na tumigil sa harapan ko.
Bumaba ang isa sa kanila then he approached me.

"Ah, excuse me miss. Alam niyo ba kung saang part dito nakatira si Kaye? Kaye Akihito. "
Nabigla ako pagka-sambit niya palang pangalan ko.

"Kuya. Ako po yun. Bakit po? Bakit niyo ako hinahanap? May kailangan po ba kayo? "
I asked but He just stared at me for a few seconds.

"Ah, wala naman maam. Sige po mauna na kami."

Tapos umangkas na ulit siya sa motor then umalis narin silang dalawa. What was that? They're both strange.

Maya-maya lang, dumating narin si Lyon.

"Good morning. " he approached me then pinagbuksan ako ng sasakyan flashing his genuine smile.

"Good morning! "
I greeted back then pumasok narin ako sa sasakyan. I want to start this day happily kaya inalis ko muna lahat ng gumugulo sa isipan ko. Lyon started the car the moment na pumasok na siya at tuluyan na kaming umalis.

Nagkwentuhan lang kaming dalawa hanggang sa makarating kami sa school. Sobrang gaan lang sa pakiramdam na yung taong-- oo na! Aaminin ko. I like Lyon. Pero, this time,hindi ko muna sasabihin sa kanya. It is still too early though. Hindi ko rin naman kasi inaasahan na mahuhulog din ako sa kanya. And one more thing is, we still carry the same surnames. This is why, I need to find my biological parents as soon as possible para maipa-modify yung birth certificate ko at the very least. Im sure, labag to sa kalooban nina dad pero this time, Im all assured. I really need to change my last name Alam ko naman na maiintindihan nila. I really need to change my last name because Im not an Akihito in the first place. They may not be my biological parents but still, they would still be my mom and dad.

"Kaye. Sobrang tahimik mo ah. Is there something wrong?" biglaang tanong ni Lyon habang naglalakad kami sa covered pathway. 

"Ah. Wala naman."
I replied.

"Kaye? "
Sambit niya ulit.

"Bakit? "
I retorted again.

"Pwede na ba kitang ligawan? "
He said directly while staring straight to my eyes. Pakiramdam ko, bumabagal ang oras at parang tumitigil lahat ng nasa paligid namin. Bakit ganito? Bakit ganito yung epekto niya? Parang nag eecho sa isipan ko yung mga sinabi niya and it feels so different.

I just remained silent kasi nagulat din ako at the same time. Pakiramdam ko tuloy , namumula na naman tong mga pisngi ko.

"Inaasar mo na naman ako eh."
I finally replied after a minute kaya tumawa lang siya.

Brother's ConflictWhere stories live. Discover now