Brother's Conflict

Chapter 35: Family

REN's Point of View

"WHAT THE FVCKING HELL!" hindi ko mapigilang mapasigaw at masipa yung silya sa harapan ko.

Whats happening!? What kind of plot twist is this again?

"Paki ulit nga yung sinabi mo Ivan!? Anong klase ng kahibangan to!? Hindi ka naman lasing diba. Or are you making fun of me? Again? Im sorry ha but I have no time for unimportant matters." I asked in rage.

["Calm down Ren. Its the tru-"]

Hindi natuloy ni Ivan yung susunod niyang sasabihin because I cut him off.

"How is it supposed to be the truth!? Its insane!"

[" Believe me. Totoo yun, unfortunately, she's really not our biological sister and its a long story. Whats important is mahanap natin siya. Its almost midnight. Weve been searching everywhere but we're not able to spot her. Napakalakas pa ng ulan sa labas. We dont even know if she is safe right know. We need your help. We cant contact the police kasi wala pang 24 hours yung duration ng pagkawala niya."]
He replied.

"Oh sige. I'll try to contact some of my guard councils to help. Bye for now. I need to search for her on my own too."

I ended the call and nagmadali akong lumabas ng apartment. Kumuha ako ng isang hoodie saka dumiretso sa parking lot at inandar yung kotse ko.

Pinatakbo ko yung sasakyan sa kasagsagan ng malakas na ulan. Im actually starting to get more worried.

Bat ka kasi maglalayas Kaye. I hope youre safe but where will you go at this point?

Dinaanan ko every stalls or shops na open baka sakaling naroon si Kaye pero bigo ako dahil karamihan, naka close na. Hindi ko rin masyadong maaninag yung dinaraanan ko dahil sa lakas ng bugso ng ulan. Its only the street lights making the way visible.

I also drived all the way in every nearby parks, fast food chains, waiting sheds and cafe's pero wala talaga. I tried calling her pero unattended. Kainis!

Hindi ko kakayanin kung mawawala si Kaye. Hindi ko siya kayang nasasaktan o umiiyak. Hindi ko alam pero oo, napamahal nako sa kanya. Sa una palang.

- - - - - - - - - - - - -

KAYE 's Point of View

"Tititigan mo lang ba ako?"

Patuloy lang ang pagbuhos ng ulan na unti -unti nang lumalakas at tuluyang bumabasa sa buong katawan ko. Namamanhid na ako sa sobrang lamig pero as if hindi ko maramdaman yun.

Bakit siya nandito?

Kinain kami ng sandaling katahimikan

Humakbang siya palapit sakin pero nanatili lang ako sa kinauupuan ko.

"A-anong gi-ginagawa m-mo rito? "
I asked, stuttering.

Hindi siya nagsalita at patuloy lang siyang humakbang palapit sakin.

"U-Umalis ka n-na rito. "

Malamig kong tugon pero bago ko pa man marinig yung sagot niya. Naramdaman ko ang pagkahilo at tuluyang pagbalot sakin ng kadiliman.

- - - - - -

Patuloy lang ako sa pagtakbo. May humahabol sakin pero hindi ko maaninag kung sino yon. Tinatawag niya ako. TRIX.
Pero hindi ko hinayaang mahabol niya ako.
Tumakbo lang ako hanggang sa makarating ako sa isang konkretong lansangan. Puno ng naglalakad na tao at mga sasakyan.