KAYE's Point of View
Bigla nalang akong nagulat sa pinagsasabi ni kuya Kaizer. Nag process sa isipan ko kung sino yung pinagsasabihan niya nun. I just came to realize it. Sino pa ba yung tinutukoy niya kung hindi ako? Hindi ako marunong sa sports and hindi talaga ako marunong maglaro.
Kyaah! Ayaw na ayaw ko talaga ang mga sports. Nakakapagod ehh. Badminton nga hindi ako marunong, lawn tennis pa kaya na sobrang bigat ang raketa? Im really stucked in here. Baka poor performance lang ang aabutin ko dito pagkatapos ng grading namin. I really hate sports. Ba't pa kasi dito yung na re-arranged na class ko?Napatingin lahat sakin yung mga classmates ko at nagtawanan lang silang lahat,lalong lalo na si Chloe.
Hindi ko naman hahayaang mapahiya lang ako ng tuluyan dito. Hmm, THINK POSITIVE!"Excuse me guys. I admit it,hindi talaga ako marunong maglaro ng kahit anong uri ng sports,kahit lawn tennis,hindi talaga ako marunong pero hindi naman tayo lahat dito,bihasa sa paglalaro diba? Kaya nga tayo nagpa-practice para matuto isn't it? And one more important thing,hindi naman nakakatawa if youre really doing your best right? Lalong lalo na kapag isang gwapo at ace player yung nag te-train sayo?" I said with a mighty voice. Hmmp. Akala nila siguro, hindi ko ide-defend ang sarili ko? Well,they got me wrong. Hindi lang nila alam na kahit ganito ako,di makabasag-pinggan sa kahinhinan, I still have the side of being strong and brave enough to defend myself.
Kaya ayun,nagsitigil na silang lahat dahil pare-parehas din lang kaming lahat na nag pa-practice para matuto."Whatsoever!" Sigaw ni Chloe pero umiwas lang ako ng tingin sa kanya. Kung titignan mo siya,siya pa yung mukhang nainis. Tinignan ko si kuya Kaizer pero seryoso lang ang mukha niya. Sabi nga ni kuya Lyon, I must not feel nervous tuwing nandiyan siya sa tabi ko. Pero wala silang ka alam-alam, I still have my trump card up my sleeve. Meron pa akong isang secret weapon na magagamit ko to declare their prize for embarassing me.
Ngumisi lang ako kay kuya Kaizer then nilabas ko na yun sa bulsa ko."TA-DA! Guys! Tignan niyo oh! He's really cute isnt he?" Tanong ko habang ipinapakita sa iba yung picture ni kuya Kaizer na nakita ko sa room ko. Picture niya ata yun nung 6 six years old siya na naka damit pambabae.
Natawa nalang ako habang pinagkakaguluhan na yun ng lahat."Si Kaizer ba yan?'
"Why is he wearing a girls dress?
"He's really cute. Hahaha"Narinig kong pinagsasabi na ng mga classmates ko.
Akala niya ba,ganun-ganun nalang yun? Hindi na ulit ako magpapaapi noh.
Naiinis ata siya kaya agad-agad siyang lumapit sakin."Hoy! Akin na nga yan!" Tinangka niyang agawin yung picture pero bigo siya.
"No kuya! Ipapakita ko pa to sa whole campus!" I replied. I looked at him pero mukhang mas naiinis pa siya.
"I said, Akin na yan!" Pasigaw at galit niyang sabi. Hindi parin ako tumigil so he looked totally pissed off.
"Damn thing!" Sigaw niya ulit at nagulat narin lang ako nang bigla niyang hinawakan yung isang kamay ko at hinila ako palayo.
Ramdam mo talagang galit siya at naiinis dahil sobrang higpit nang pagkakahawak niya sakin,pero sanay na akong ganyan siya palagi kaya hinayaan ko lang na mailabas niya yung galit niya.Hawak-hawak niya parin ang kamay ko hanggang sa makarating kami sa locker room.
"W-what are we doing here?"kinakabahan kong tanong.
Bigla nalang niyang sinara yung pintuan then he locked it. Kinakabahan na talaga ako. Tinulak niya ako palapit sa wall then isinara niya yung kanyang dalawang kamay sa magkabilang side ko. Hindi tuloy ako makakilos. Mas lalo rin niyang inilapit yung mukha niya and I think, 5 inches nalang yung layo. Gosh! Sobrang lapit niya sakin and parang hindi na ako makahinga because of it. Kung pwede lang sanang lumusot sa wall,kanina ko pa ginawa. Hindi ko na kakayanin pa to."Ku-kuya,w-what are y-you doing?" Nauutal kong tanong sa kanya.
"I said,dont call me kuya..." he replied with that husky tone of his voice.
"B-but..." hindi natuloy yung sasabihin ko dahil sa kaba. I tried to push him back pero,malakas talaga siya and one nore thing,nanginginig na ako dahil sa kaba."Where did you you get that pic...?" He asked seriously.
Napalunok nalang ako dahil nakatingin lang siya ng diretso sakin. Sobrang nakakatunaw na talaga yung mga tingin niya and to think of it, ang lapit pa naman niya sakin. Hindi parin ako nakasagot dahil natulala na talaga ako."Ibigay mo sakin yang picture na yan ngayon din."dagdag niya habang iniaabot yung isng kamay niya.
"No I wont." I answered.
"Ibigay mo sakin ang picture na yan or else...!" Hindi niya natuloy yung sasabihin niya pero medyo napataas konti yung boses niya."Or else...ano kuya?" Tanong ko sa kanya.
"Or else..." hindi niya ulit itinuloy yung sasabihin niya dahil inilapit na niya ng tuluyan yung mukha niya sakin then... then.... our lips suddenly met.HINALIKAN NIYA AKO!!!?
Bigla nalang akong nakaramdam ng pagkahina all over my body because of that kiss. Parang nawawalan na ako ng lakas,lakas na kumilos at kumawala. Gusto ko siyang itulak palayo pero hindi ko magawa dahil hindi ko maigalaw yung dalawang kamay ko. Para akong nanginginig. Ano nang gagawin ko dito? Hindi ko maintindihan kung anong nararamdaman ko. Gusto ko siyang itulak pero mas humihigpit naman ang pagkakahawak niya sakin.
Maya-maya lang,bumitaw narin siya mula sa halik niya.
"...or else hahalikan kita" dagdag pa niya with thta very wide smile in his face. Bigla narin lang niya nakuha yung picture na hawa-hawak ko
"Huwag ka na kasing makulit ok..?he just smirked then umalis na sita ng tuluyan.
Hindi parin ako makaalis sa kinatatayuan ko. Gusto kong maiyak dahil sa inis. Did he stole my first kiss? My first kiss ever?
Why did he do that!? And what does that for? Bakit niya ako hinalikan? Im his sister and yet... Ugh! This is all my fault. I should'nt have think of revenge. Sana,hindi ko nalang ipinakita yung picture. Ang tanga ko kasi. Gusto ko siyang habulin at suntukin dahil sa ginawa niya pero bakit pati mga paa ko,hindi ko na mai-kilos.
Para akong tubig na bigla nalang naging yelo. Huh! I hate this. Gusto kong umiyak. Gusto kong inalik ang oras pero bakit hindi ko magawa?After ng ilang minutes,inayos ko na ang sarili ko dahil maraming students na ang pumupunta sa locker room. Ayaw ko namang makita nila akong parang baliw lang dito na nakatayo. I rushed out immeditely at that room and since vacant period ko naman,pumunta muna ako sa library para mag-reflect. At least doon,tahimik and peaceful
Pagpasok ko palang,naghanap na agad ako ng upuan. I have no choice but to sit on the last corner para naman,walang masyadong makakita sakin.
Inisip ko lahat ng nangyari sakin and hindi parin ako makapaniwala. Ngayon ko lang naramdaman yung ganito at I think,ngayon ko lang rin to naranasan. Kinapa ko ang dibdib ko at sobrang lakas plus sobrang bilis ng heartbeat ko. Iniisip ko parin ang dahilan kung bakit ako hinalikan ni kuya Kaizer. Is he out of his mind?
Theres a possibility na nagawa niya lang yun para para patigilin ako but then, I think, thats also wrong. I can tell it. Ramdam ko sa mga halik niya kanina na seryoso siya at sa pag me-meet palang ng mga labi namin,ramdam mong,ginusro rin niya ang halik na yun. Hindi na naman ako maka-getover. Hindi ko namamalayan,may mga tumulong luha narinsa mga mata ko.
Sino ba naman ang hindi magugulat sa ginawa niya diba? Paano na yun, my first kiss was stolen? Ganun lang ba kadali yun?
Argh! I hate this.
Hindi na ako makapag isip ng maayos. Bigla nalang sumakit yung ulo ko kaya napayuko muna ako. Hindi ko lang namamalayan na nakatulog narin pala ako..
.
.
"Sis,are you okay?"
Unti-unti kong ibinukas ang mga mata ko and guess, nakatulog na nga ako. At dahil inaantok parin ako, I closed my eyes again. Hindi ko alam kung sino yung gumising sakin. Bahala na. Masakit parin talaga tong ulo ko so I laid down my head again. Baka nananaginip lang ako ngayon.Just after a while ng pagtulog ko,
.
.
.
"Trixie,please come back to me .."Para akong kinuryente.
Tumayo lahat ng balahibo ko because of tha sound,because of of what I heard. Its like a whisper or something? Nananaginip na naman ba ako? Pero kaninong boses ba yun? That very husky and sexy voice pero ramdam sa tono ng boses na yun na malungkot siya at nangugulila. I cant remember dahil mahina lang talaga yung pagakakasabi. Kinilabutan talaga ako.Dahil sa gulat,bigla nalang akong napatayo for that. May multo ba dito. Geez. Im starting to be scared. I looked around and mag-isa nalang ako sa library. Sino naman kasi ang tatawag sakin sa second name ko? Im not using it so sino naman ang tatawag sakin nun? Is it a dream!?
Nagtataka parin ako and what does it mean 'come back to me'???
Well, I dont know...
Siguro,isa lang yun sa mga weird kong panaginip...
Naguguluhan parin talaga ako.
.
.
"Come back to me?"
YOU ARE READING
Brother's Conflict
JugendliteraturKayeTrixie Akihito has been living alone together for almost 17 years with her beloved parents; Mr. John Akihito,a half-Japanese,half-Filipino business minded man together with his wife,Irene Akihito,a pure Filipina and kind woman.Pinalaki si Kaye w...