Tough Guys Turn Me On (BoyxBoy)

Chapter 28: Moving Forward.

Chapter 28: Moving Forward.

"It takes a while to learn how Love moves. But remember, Love Moves in Mysterious way and no one can ever predict Love."

Luke's POV

It's been Two Years since he left. Aaminin ko hanggang ngayon ay hindi pa din ako makamove-on. Kung gaano kabilis naging kami, ganoon din kabilis ang paghihiwalay namin. Siguro totoo nga ang kasabihan na, tumatagal ang relasyon kung nagumpisa muna sa magkaibigan. But Cedie and I started as strangers, kaya ba hindi din kami nagtagal?

Simula nang umalis siya, tinuon ko lahat ng atensyon ko sa School, Basketball at Sa office ng Dad ko. Ginawa ko lahat upang mapagod ako, malibang ako. Para paguwi ko matutulog na agad ako at wala na akong oras upang mag-isip pa. Mag-isip kung ano nangyari sa amin. Kung bakit nagkaganito.

Siguro nakapagmove-on na siya. Siguro ay may iba nang mahal si Cedie. Pero ako? Masasabi kong siya pa din ang mahal ko. Siya pa din ang nasa puso ko. Siya pa din ang taong nagpabago sa akin.

"Arrf!"

"Gutom ka na ba Chuck?"

"Arff! Arrf!"

Sa tuwing makikita ko si Chuck, tanging si Cedie lang ang naaalala ko. Kaya siguro hindi ako makamove-on? Hahaha!

Hindi ako bitter sa nangyari, may kasalanan din naman kaso ako eh. I became weak. Nawalan ako ng tiwala sa sarili. Pero tao lang din ako, nagiging mahina at tanga minsa.

The night he told me that he was leaving for good made me realize that i wasn't holding onto something. I didn't notice that Ced slipped away from my grasp. Akala ko hindi siya kailanman mawawala sakin. Irony of life suddenly hit me, hard.

Sinubukan ko siyang pigilan pero wala eh. Desidido na siya.. na iwan ako. He left me untoniced. Pero sino ba naman ako para pigilan siya diba? Wala na kami nun.

Anyway, let us stop talking about the past. As i said, it's been two years. Graduate na ako and I passed the board exam, Engineer Luke Montemayor at your service!

Sa totoo lang nawalan na ako ng pag-asa na magkakabalikan pa kami. Tagal na nun eh. Ako na lang talaga di naka move-on. Ako nalang tong pilit na hinahawakan ang nakalipas na, hindi ko padin mapakawalan eh.

Nagkarelasyon naman ako sa mga babae sa mga taong nagdaan. Pero iba pa din eh. Hinahanap ko padin kung pano magmahal si Cedie Villgas.

Pero kaninang umaga pag-gising ko I finally had a decision.

"Luke! 2015 na! Ano di ka pa din ba magmomove-on?! Nakanang putsa oh?!" Sabi ko sa sarili ko sa harap ng salamin.

Simula ngayong araw ay kakalimutan ko na siya. Uumpisahan ko na ngayon!

Inayos ko lahat ng mga bagay na galing sakanya. Isinilid ito sa isang malaking Kahon at dinala sa bodega ng Bahay ko. Nilinis ko ang kwarto ko at binura lahat ng maaring makakapagpaalala sakanya. Pinakuha ko na sa driver ng Mama ko si Chuck Norris, malaki na siya. Doon muna siya titira sa bahay ng parents ko and I think doon na siya tatanda.

After cleaning everything and packing all the things that Ced gave to me, I went to the bathroom and took a long bath. Right after cleaning myself I wore my longsleeves and slacks, a tie then I am off to the office.

Hindi naman siguro ako magihirapang makahanap ng babae diba? Modesty aside, gwapo naman ako. Mayaman. May trabahong mataas ang sweldo at higit sa lahat may sariling kotse at bahay. San ka pa?!