DÜZENLENECEK 4.bölüme kadar düzenlendi. 5.bölüme geçtiğinde bağımsız gelebilir
Aksiyon #1. 17.04.2017
Mizah #34. 19.12.2017
Unutmak etiketi ile 1. 24.05.2018
Cadı ve canavarın hikayesi:
Karanlıkta yaşayan biri için
Aydınlık ne kadar yakın olabilir...
Eve geldiğimde daha zamanımın olduğunu bilip ağırdan alarak hazırlanmaya başladım. İlk önce odama gidip dolabımı açarak bar için uygun bir kıyafet aramaya başladım. Öyle yerlere gitmediğim için oraya uygun fazla kıyafetim yoktu ama dizilerden gördüğüm kadarıyla bir şeyler ayarlamaya çalıştım. Dolapta keşif yaparken bir dizi elbise yığının altında, dizin biraz üzerinde biten v yaka bir elbise buldum. Askıda olan siyah ceketimle kombin yaparken memnunca sırıtmıştım. Baya iyi uymuştu üzerime
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saçlarımı ısıttığım maşa ile doğal bir dalga havası oluşturup önümdeki makyaj çantasından bordo rujumu alıp sürdüm ve kahverengi gözlerimi belirginleştirmek için kısa kuyruklu bir eyeliner sürdüm. Fondeten ve kapatıcıyı sürdüğümde yüzüm pürüzsüzleşmişti. Makyaj bir kadının olmazsa olmazıydı. İşimi bitirdikten sonra küçük bir el çantası aldım ve topuklu ayakkabımı giyerek evden çıkıp karşı dairenin kapısını çaldım.
"Hoş gel...." Alinin sözü yarıda kalmıştı. Gülümsedim sanırım en son üniversite mezuniyetinde beni böyle görmüştü.
"Hoş buldum, hazır mısın? " yüzü yine mınzır bir hal alırken
"Kankam olmasan kesin yürürdüm sana ha kız, neyse fıstık gibi olmuşsun " şaka yaptığını biliyordum. Asla bana o gözle bakmazdı. Küçük kardeşi gibi görürdü beni
"Kankan olduğuma hiç bu kadar rahatlamamıştım!! " alttan alttan gülmek istesemde kendimi zor dizginledim.
"Haha ha çok komik, espiri miydi bu şimdi" diyerek bozulurken
"Yo, gerçek bas baya " saçlarımı elleri ile bozup
"Bekle ceketimi alıp geliyorum. " saçlarımı sinirle düzeltirken söylenerek arkasında bağırdım.
"Ya, bozma şu saçlarımı be, düzeltmeyi sevmiyorum." Ceketini alıp kapısını kilitlerken beni taklit ediyordu. Kolumla böbreğini delip geçerken iki büklüm bir şekilde aşağıya inmeye başladık. Binadan çıkıp Meleğime doğru yol aldık.
"Meleğim, ne kadar özlemişim seni ya, senin yerini hiçbir araba tutmuyor? " elimle ön camda oluşan kiri sildim.
"Ne yapıyorsun Ayça, delirdin sen iyice " Ali'ye baygın bir bakış atıp
"Çekemiyor bizi Meleğim. Hem gelmek istemiyorsan taksi orada "Deyip arabaya atladım, hızla yolcu koltuğuna atlarken, kazanmaşcasına gülümsedim ve Meleğimi çalıştırıp yola çıktık, bara geldiğimizde inip güzelce kapısını kilitledim. Bar'ın içine girmeden o leş kokusunu almıştım. Midem kalkmıştı resmen
"Ali kusacağım şimdi, bu koku ne be? İnsan mı yediniz? " burnumu parmaklarımla kapattım.
"İlk kez mi geliyorsun?" Tek kaşımı kaldırıp
"Yok her gün buradayım ama bir türlü alışamadım, manyak mısın sen Ali? Ne zaman benim bara geldiğimi gördün?"dudağını büküp kafasını sağa sola salladı.
