SADECE GÖREVDEN #DÜZENLENİYOR 🔫FİNAL🔫

🔫 SG-11 E-OKUL 🔫

Sabah birinin beni dürtmesiyle kalktım.

"Ne var ya, bir uyutmadınız adamı " elini ittim.

"Kalk kapı açıldı, hadi derse geç kalıyorsun " gözlerimi yavaş yavaş açıp, kim diye baktım. Araf tan başkası değildi, ayağa kalkıp nerede olduğuma baktım, prova odasındaydık. Of yine eve gidememiştim umarım Ali yine hesap sormazdı.

"Kaç dakika var, kantine gidip bir şey yesek, açlıktan öleceğim " elimle guruldayan karnımı okşadım.

"Beş dakika var ama gel ben hocandan izin alırım " sevinçle yerimde zıplayıp

"Yaşasın, o zaman ben bir elimi yüzümü yıkayıp geliyorum hemen " dedim.

"Pekala sonra benim odama gel " arkamı döndüm. Tam bir adim atacakken dengemi kaybedip sendeledim, yere düşecekken Araf elini belime sardı ve beni yerle ilişkiye girmekten kurtardı ama bu kadar yakınlık biraz tuhaftı. Hemen düzeldim ve kendimden uzaklaştırdım. Koşar adım çıktım porava odasından, tuvalete girdim, kalbim sen bu kadar hızlı atmaman lazım yeterince kan ponpalıyorsun fazlasına gerek yoktu. Lavabonun önünde elimi yüzümü yıkayıp sakinleştim ve çıktım. Araf hocanın odasına doğru yol aldım, kapıyı çalıp içeri girdim.

Rüya mı görüyorum? şuan masada kahvaltılıklar, tost, meyve suyu, çay ve ben tam bir çay koliğim, yüzümde kocaman gülümseme oldu, gidip Araf hocanın karşısına oturdum ve hemen tostla çayımı alıp yemeye başladım.

"Yavaş ye boğulacaksın " aldırmayıp

"Çok acıktım, bi şey olmaz" dedim, bana bakıp gülüyordu bende tostumu yemekle meşguldüm. Kahvaltı bitince Araf hocaya dönüp

"Teşekkürler hocam " dedim ayağa kalkıp çantamı aldım ve sınıfa gitmek için hareketlendim.

"Dur bakalım, sen bunları bana bırakmayı düşünmüyorsun herhalde? " senden de iyi bir şey beklenmez zaten çantayı tekrar sandalyeye koydum.

"Tamam "deyip yardım ettim, çay bardağına uzanıp alacakken, o da almaya yeltendi ve elimi elinin içine hapsetti, kafamı kaldırdığımda göz göze geldik, bu adamın gözleri yeşil miymiş daha yeni fark ettiğime inanamıyorum!!!!!!

Bir anda kapı açılınca elimi hemen geri çektim. Büşraymış

15.02.1998

"YA AYAF, HADİ GEY YEMEY YİYEYİM " diye çağırdı Duru

"TAMAM GELİYORUM." Deyip içeriye doğru yürümeye başladım.

"Araf, nereye gidiyorsun ya, daha oynayacaktık" dedi Büşra

"Acıktım Büşra, gidip Duru ile yemek yiyeceğim" elimden tuttu.

"Ben sana hazırlarım, gel birlikte yiyelim." Elimi elinden çekip

"Büşra istediğin için gelip seninle oynadım, duygularını incitmek istemiyorum ama ben Duru ile yiyeceğim yemeğimi."

"Onu seviyorsun değil mi? Ama o seni sevmiyor akılsız Araf, o seni Ege ile bir tutuyor, ağabeyi gibi görüyor ama sen hala onun peşindesin, gözünün öndeki seni seven insanı görmüyorsun" sinirlenip

"Kapa o çeneni, bir daha beni çağırma, çünkü bu son gelişimdi."

"AYAF HAYDİ, ÇENİ PEKLİYOYUZ "

"GELİYORUM" diye bağırıp Büşra'ya döndüm.

"Sakın bir daha karşıma çıkma çünkü seni görmek istemiyorum."

"Araf ne olur gitme, Araf" diye ağlamaya başladı. Arkamı dönüp Durulara doğru yürümeye başladım. Büşra'yı incitmek istemiyordum ama bana karşı olan duyguları değişmeli, ben onu sevemem, ben bir kere Duru'ya aşık oldum, başkasına aşık olamam üzgünüm arkadaşım, bu duyguyu biliyorum ama daha fazla üzülmeden bu duygudan vazgeçmelisin, canın daha fazla yanmadan