SADECE GÖREVDEN #DÜZENLENİYOR 🔫FİNAL🔫

🔫SG-24 BÜŞRA🔫

"Her şey hazır mı?" Bizimkilere bakıp her şeyi kontrol etmeye başladım. Şimdi siz bu ne diyorsunuz. O yüzden biraz geçmişe gidelim.

1 HAFTA ÖNCE

"Siz iki yetişkin birey ama hala büyüyememiş çocuklar, bana bakın, asabımı bozmayın ve beni dinleyin" Nur gittikten sonra ağabeyim artık burada kalmamam gerektiğini, kendisiyle birlikte yaşamam ile bir fikir sunmuştu ve şuan Ali'yle onun kavgasını yapıyorlardı.

"Dediğini duymuyor musun Ayça, ne diyor?" Ağzımı açmış bir şey söyleyecekken ağabeyim araya girip

"Öncelikle onun adı Ayça değil, Duru ve ne varmış bunda, o benim kardeşim, her insan ailesi ile yaşamalı" Duru ismi bu zamana kadar kullanmadığım için garip gelirken ağabeyimin cümlesini bitirmesini bekledim.

"Bende onun bir ailesiyim." Ali'nin sinirden kasılan çenesini görünce araya girmeye çalıştım ama ağabeyim kırıcı sözlerini durduramadım.

"Sen kim ailesi olmak kim, dış kapının dış mandalısın." Ali üzgünce ayağa kalkıp gidecekken

"Haklı, ben kimim ki?" Daha çok kendine sorar gibiydi. Hemen ayağa kalkarak

"Sen benim tek ailemsin, tek ağabeyimsin, tek sırdaşım, tek arkadaşımsın, sen benim herşeyimsin, hani bizim birbirimizden başka kimsemiz yoktu, şimdi neden bana arkanı dönüyorsun?" Burnum sızlarken gözlerim artık musluklarını sonuna kadar açmıştı ve koşarak gidip Ali'ye sarıldım. Koala gibi sarıldığımda o da bana sımsıkı sarıldı.

"Bir yere gidersen, anlının çatıdan vururum seni " küçük bir kahkaha atmıştı ama bütün evde yankılanmıştı. Ağabeyim

"Sanırım fazlalık olan benim, gitsem iyi olacak" bu sefer ayağa kalıp o giderken, Ali'den ayrıldım ve

"YETER" 'e'leri uzatarak bağırdım. İkisi de olduğu yerde durdu.

"Siz iki pislik" deyip parmağımı üzerlerine tuttum.

"Hiçbir yere gidemezsiniz. Ağabey" deyip ağabeyime doğru döndüm.
"Ali benim için çok önemli, her zaman yanımda o vardı ve olacakta. Ne zaman yanlız hissetsem, beni önemseyen birinin olduğu hissettirdi, mutlu olduğumda mutluluğumu benimle yaşadı. Benim için bir sürü fedakarlık yaptı. Ne zaman Üzgün olsam kafamı yaslamak için omzunu uzattı. Hep elimden tutarken benim onun elini bırakmam çok saçma, o bir yana, dünya bir yana benim için" Bu sefer Aliye dönüp " Biz bu zamana kadar ailemizden bir parça bulabilmek için uğraşırken, beni bulan ağabeyime sırtımı dönemem. Biz bunun hayaliyle büyüdük. Onlarla mutlu olduğumuzu, güldüğümüzü, onlar tarafından düşünüldüğümüzü, önemsendiğimizi hatta üzüldüğümüzü bile düşledik. Şimdi ailemden bir parça bulmuşken bunların hepsini yapmak istiyorum. Lütfen ikinizde birbirinizle iyi geçinin " ikiside kafa salladığın da hemen yanıma çekip ikisine birden sarıldım. Homurdanmalarını duysamda bozmadım. Ayrılıp heyecanla iki ağabeyime baktım.

"Hadi, siz oturun, bende yemek hazırlayayım size"

"Tamam "

"Tamam "ikiside aynı anda söyleyince bende kendimi tutamayarak küçük bir kahkaha attım.

"Bakın, size yemek hazırlayacağım, sakın birbirinizle kavga falan edeyim demeyin. Yoksa ikinizlede konuşmam bir daha " kafamalarını olumlu anlamda sallarken kendilerinden en uzağa oturdular. Bende mutfağa geçerek yemek yapmaya başladım.

1 SAAT SONRA:

"E, yemekler nasıl olmuş? "diye beklentiyle sordum iki ağabeyime de

"Çok güzel "