The devil of the angels (Dutch)

4 - Duivelse activiteiten

- SLOANE -

Het was weekend en ik verveelde me. Ontzettend.
Ik vloog over een parkeerterrein. Er stonden weinig auto' s. En van de auto' s die er stonden, waren er nog maar twee heel. Ik vloog op de volgende af en schoof tien meter boven de auto mijn vleugels in. Ik viel op de auto, stuiterde terug en spreidden mijn vleugels. Door mijn gewicht was het dak ingedeukt en had de auto een lekke band. Ik grijnsde tevreden. Van verre hoorde ik mensen aankomen. Ik verschool me achter een boom een paar meters van de auto' s af. De man en vrouw liepen naar de auto die ik als laatste had gesloopt. Drama time! Ze stapten rustig in maar kwamen een tijdje later de auto weer uit. Ze keken naar de lucht om te ontdekken wat de deuk in hun auto had veroorzaakt. Uiteindelijk stapten ze toch weer in en reden achteruit. Maar door de lekke band ging dat allemaal niet zo soepel en reden ze vol tegen de auto aan waar ik nog niet aan toe was gekomen. Wat een geluk voor mij!
Ik grinnikte terwijl ik half lopend, half vliegend weg ging.

~

Nog steeds in een wraakzuchtige bui vloog ik naar Devon's huis. Ik pakte een grote steen op uit zijn tuin en gooide hem door zijn slaapkamerraam. Daarna opende ik mijn mond en liet mijn prachtige engelengezang horen, die ik van mijn moeder had geërfd. En meteen daarop vloog ik weg.

- DEVON -

Duizenden glasscherven vielen rond mijn voeten. Het rinkelende geluid vermengde met gezang dat bijna onmenselijk mooi klonk.
Een paar seconden lang staarde ik voor me uit. What the hell?
Met wat getier en gemopper liep ik naar beneden en kwam weer naar boven met de stofzuiger. Nog steeds mokkend zoog ik alle glasscherven op. Daarna staarde ik hulpeloos naar het gat in het raam. Hoe ging ik dit aan mijn moeder vertellen?

~

- SLOANE -

Het voelde goed. Ik voelde me goed.
De volgende dag zat ik continu te glimlachen terwijl Devon maar wat wazig voor zich uit keek. Toen ik hem vroeg of hij nog wat had gedaan, antwoordde hij kortaf nee. En daardoor voelde ik me alleen maar beter.
Devon was mijn nieuwe speeltje geworden.

"Devoooon," fluisterde ik in zijn oor.

"Sloaaaaane," fluisterde hij terug.

"Zullen wij samenwerken met het project?"

Verbaasd keek hij me aan, ik giechelde om zijn onnozele blik. "Project?" Devon keek om zich heen en zag dat alle andere klasgenoten al aan het werk waren. Hij fronste zijn wenkbrauwen. Jeetje, hij is echt van slag!

"Ja is goed hoor... Waar gaat het over?"

"Vandalisme!"

"Vandalisme?" Devon keek me met toegeknepen ogen aan.

"Well, vandalism..."

Toen pas viel het Devon op dat er grote lappen tekst op het bord stond geschreven. Een zucht ontsnapte tussen zijn volle, rode lippen vandaan. Wait! What?

"Okay, Sloane. Let's write this article!" Ik keek hem verveeld aan en knikte mijn hoofd. "About grammar..." zei hij er nog achteraan.

~

Het was twee uur later en Devon en ik zaten aan zijn houten keukentafel. Ons Engels artikel was nog niet af en dat moesten we afmaken voor de volgende dag.
"Drinken?"  vroeg Devon kortaf.
"Ja, prima."
Devon liep naar de keuken en pakte twee glazen uit de kast.
"Alsjeblieft." Devon zette twee glazen cola neer op de tafel. Ik staarde naar het bruine goedje. Gatver. Mijn arm schoof langzaam naar het glas maar op het laatste moment deed ik net alsof ik uitschoot. Het glas viel uiteen. Devon draaide zicht met een ruk om.
"Oh, sorry, sorry, sorry!" Ik maakte gebruik van mijn acteerkunsten, want zeg nou zelf, mijn hele leven is een groot toneelstuk.
Devon mompelde iets onverstaanbaars en liep weg met wat glasscherven in zijn hand. Toen liep hij naar de kast en pakte er een nieuw glas uit.  Deze keer deed hij er wat water in, waar ik meer tevreden mee was. Hij zette voor de tweede keer een glas voor me neer en ik keek hem zogenaamd schuldig aan. Daarna liep hij naar de gootsteen waar hij een doekje pakt. Hij liep naar het plakkerige spul op de vloer en begon het schoon te maken.
Ik schudde mijn hoofd, zo makkelijk was dit nog niet...