31 - Dagboek II

598 44 4
                                    

"I don't think of all the misery

but the beauty that still remains."

Anne Frank

- SLOANE -


Stom dagboek (ja, je weet het ik wil geen lief zeggen, daar krijg ik kippenvel van..),

Ik ben al een week verbannen uit de hemel. Ik ben nog steeds bij Devon, zijn ouders smeken me steeds om te blijven. Ik kan trouwens zeggen wat ik wil, maar ik heb nergens anders om heen te gaan. Balen dus. Of misschien niet. Nu kan ik tenminste bij Devon slapen. ;)

Soms, als ik weer eens een filosofisch momentje heb, vraag ik me af hoe mijn leven zou zijn geweest als ik geen engel was. Zou alles heel anders zijn dan nu? Zou ik dezelfde moeder en zus hebben? Zou mijn vader er ook niet meer zijn? Zou ik op Devon verliefd zijn geworden?

Ik denk dat ik een druk kind zou zijn geweest. Mijn moeder zou van me houden, natuurlijk, maar ze zou af en toe wel balen. Ik denk dat ze me naar de dokter zou sturen en die zou dan bevestigen dat ik ADHD of zoiets heb. Niks mis mee, al zou het niet altijd even fijn zijn voor mijn moeder en zus. Een zus zou ik ook hebben. Ik zie het gewoon niet anders voor me.

Als ik vier ben, ga ik als een doodnormaal kind naar school. Van duivels en engelen had mijn familie echt wel ooit gehoord, maar dat waren sprookjes. We zouden van niks weten, nooit niet.

Op school zou ik een druk meisje zijn, net als op school. Ik zou met veel mensen te vriend zijn, dat ben ik nu immers ook. (Niet om op te scheppen hoor.) Ik denk dat de leraren me uit zouden schelden, daar zou ik dan weer om lachen. Ach, ik denk dat ik gewoon de helft van de tijd op de gang zou staan. Daar kan je ook veel van leren, vergis je niet.

Op de middelbare school zou het hetzelfde gaan. Druk, wel vrienden en vele lange gangen. En dan zou ik gaan studeren. Geen idee hoe het is eigenlijk... Wij studeren niet, we helpen mensen. Maar goed, ik zou dus gaan studeren, ik denk iets van met mensen. Dat vind ik interessant. Logisch, ik houd me immers al mijn hele leven lang met mensen bezig.

Nadat ik heb gestudeerd zou ik een baan zoeken. Een baan in een medische richting. Dokter misschien, of een onderzoeker. Dan zou ik de coolste dingen uitvinden, mensen redden. Dat lijkt me wel vet...

En dan? Als ik een jaar of dertig ben? Zou ik dan een vriend hebben gevonden? Zou het Devon zijn geweest? Eerlijk gezegd denk ik het niet. Devon is knap, maar op het eerste gezicht is hij niet mijn type. Ik zou nooit met hem zijn gaan praten. Ik denk dus dat ik een andere man zou hebben. Misschien een rustig type. Hij mag niet té oud zijn, rond mijn leeftijd is goed.

Ik wil met hem trouwen. Trouwen vind ik altijd iets heel moois. Wij engelen horen bij elkaar en trouwen bijna nooit, als je elkaar verteld dat je van elkaar houdt, is het meestal al goed. Ik zou graag willen trouwen. Je belooft elkaar dat je bij diegene blijft. Is dat niet mooi?

Nadat ik ben getrouwd wil ik kinderen. Ben ik me dat niet verschuldigd bij mijn moeder? Ze is dan immers zo'n achttien jaar met mij opgescheept geweest, dan moet ik gaan bewijzen dat ik het ook kan. Klopt natuurlijk niks van wat ik nu zeg, maar vind het wel een mooie gedachte.

Ik zou mijn kinderen met grote liefde laten opgroeien, een beetje verwennen is oké. Daarna, nadat ze het huis uit zijn, wil ik een huisje ergens op het platteland. Ik wil omringd zijn door bomen en bloemen, katten en honden. Mijn man en ik zouden daar onze jaren doorbrengen totdat we samen zouden sterven.

En dan pas, dan zou ik de engelen ontmoeten.

Val dood (gaan we weer, maar ik wil geen 'liefs' zeggen...),

Sloane.

---------------------------------------------------------------------------------------

Dit hoofdstuk was grappig om te schrijven :) haha.

Oké, dit moet ik even zeggen.

Bedankt, Thank you, Merci, Dank, Grazie.

Ik heb bijna 2k reads op 'The devil of the angels'. Voor sommige is dit een makkie om te halen, voor mij niet. Ik begon een paar weken terug met maximaal 10 reads per hoofdstuk, nu loopt het al tegen de 40 aan. Ik ben al bij hoofdstuk 31 en daar ben ik best een beetje trots op... ;)

Ik wil jullie gewoon allemaal bedanken, voor het lezen en stemmen. Ik heb af en toe geen inspiratie om te schrijven dus twijfel alsjeblieft niet om te reageren als je een idee hebt. Je mag ook altijd reageren voor feedback of spellingfouten. Fouten zijn er om voor te leren, dus laat maar weten!

Vergeet niet te stemmen aan het einde van een hoofdstuk als je het leuk vond. Zo komt mijn boek hoger in fantasy te staan en kunnen meer mensen genieten van het boek!

xoxo

xoxo

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
The devil of the angels (Dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu