Sloane is een engel, maar ze wordt ook wel de duivel van de engelen genoemd. Door omstandigheden moet ze een paar weken doorbrengen op de aarde... Daar komt ze in aanraking met een duivel en veel meer mensen die het haar moeilijk proberen te maken.
"Ik hoorde van Enza wat je met Kyan hebt gedaan." hoorde ik Feather zeggen. Ik begon inmiddels wat ademproblemen te krijgen doordat ik zat opgesloten in een kast. En om het allemaal nog wat erger te maken, begon mijn neus ook nog te kriebelen door het stof.
"Wat? Nee? Je hebt toch met hem gezoend of niet?"
"Feather!" schreeuwde Sloane. Ik trok mijn wenkbrauwen op. Wat zei ze nou? Gezoend? Ik begon me al kwaad te maken en gooide bijna de deur open, maar ik bedacht me. Had ik het immers ook niet met Cathey gedaan? Ik zuchtte en probeerde door de gaatjes in de kast te kijken.
Sloane duwde haar zus scheldend de deur uit. Daarna liep ze naar de kast en trok hem open. Ze keek me verontschuldigend aan. Het leek alsof ze het liefste door de vloer wilde zakken.
"Het geeft niet, Slo."
"Wat?"
"Het geeft niet." Ik pakte haar handen vast en legde ze over mijn schouders.
"Waarom niet?" Ze keek me verbaasd aan.
"Omdat ik ook," Ik keek haar diep in haar ogen aan en glimlachte, "omdat ik van je hou."
"Ik ook van jou." zei ze me. Ik boog me voorover en kuste haar. Ze zuchtte tegen mijn lippen aan terwijl ze iets van een sorry mompelde. Ik voelde me schuldig omdat ik haar niet de waarheid had verteld. Maar ik kon het toch niet zomaar zeggen. Zo van; hey, ik heb het met iemand anders gedaan terwijl wij iets hadden! Sorry!
Ik weet dat zij ook met Kyan heeft gezoend, maar dat is toch net even iets anders dan seks.
"Devon?"
"Hmm? Wat?"
"Alles goed?" Sloane keek me lachend aan. Ik had niet gemerkt dat ze zich al had teruggetrokken en dat ik gewoon stil was blijven staan.
"Oh, ja" antwoordde ik terwijl ik mijn hoofd schamend weg draaide.
"Mooi. Wat gaan we doen, Devon? Met ons? Ik bedoel, je kan hier niet blijven. Of je moet in mijn kamer blijven..."
"Ik weet het niet, Slo. Ik wil je blijven zien. Ik moet je blijven zien!"
"Blijf hier dan..." fluisterde ze.
"Dat kan toch niet." Ik draaide me om en keek naar de paar vierkante meters waar we ons in bevonden. En dan, ik had geen kleren of wat dan ook.
"Weet ik. Ik weet niks anders."
"Kunnen we elkaar niet buiten de hemel ontmoeten?"
"Ik mag niet uit de hemel. Nieuwe afspraak." Ze sloeg haar ogen neer toen ze me de nieuwe regel vertelde.
"Oh. Kan je het toch niet gewoon doen?"
"Jawel, tuurlijk. Ik kan iets verzinnen. Maar als ik word ontdekt, word ik verbannen uit de hemel. Door God. Omgaan met een duivel, dat is niet best, en al helemaal niet als het verboden is. Ik kan me familie niet verliezen, Dev."
Sloane had al tranen in haar ogen en keek me smekend aan.
"Je wordt niet ontdekt, oké? Daar zorg ik voor! We komen hier uit."
"Oké," fluisterde ze, "Ik hou van je."
- SLOANE -
"Ik ook van jou," fluisterde hij terug terwijl hij me met zijn zwarte ogen aankeek, "forever."
Ik lachte hardop en gaf hem een kus.
"Je moet gaan. Ik moet zo eten met Enza en-"
"Oké. Het is goed." Hij legde zijn vinger op mijn lippen om me te laten zwijgen.
Samen liepen we naar de deur. Ik ging als eerste naar buiten een keek door de gangen. Er was niemand te zien. Ik trok Devon mee de gang op en samen renden we naar het eind. Weer keek ik als eerste om de hoek, niemand te zien.
Maar toen we bij de poort aankwamen, stonden er twee wachters. Ik knikte naar Devon en haalde toen mijn handen door mijn haar. Hij haalde zijn wenkbrauwen op terwijl hij naar me keek. Voordat ik iets kon zeggen, rende ik op de wachters af.
"Hey!" schreeuwde ik, "Help! Daar!" Ik wees met mijn vinger in de richting van de tegenovergestelde gang. De wachters riepen een bevel naar elkaar en renden toen de gang in.
Ik seinde Devon dat hij mocht komen. Hij gaf me nog een kus en riep: "Over twee dagen, drie uur 's middags!" Daarna sloeg hij zijn vleugels uit en verdween in de wolken.
Na een tijdje kwamen de wachters terug.
"Sloane? Er was helemaal niks?"
"Oh niet? Nou ja! Hebben jullie weer een oefening gehad!" Ik glimlachte naar ze terwijl ze me chagrijnig aankeken. Ik zwaaide kort naar ze en draaide me toen om.
