Gözlerini geri eline çevirdi.Fazlasıyla kötüydü."Git yıka elini,"dedi eline bakmamaya çalışarak.Kalktı yavaşça Asmin.Arkasından baktı genç kadının.Canının ne kadar yandığını anlayabiliyordu.Karısının bilerek yaptığını da.
Gömleğini çıkarıp yere attı ve gitti peşinden.Lavobaya uzanmış elini yıkamaya çalışıyordu.Baktı arkasından.Gidip tuttu elini.Şuan fazlasıyla yakınlardı.Asmin bakıp geri hemen kafasını eğmişti.Bu adamdan feci şekilde utanıyordu.Kalan parçaların çıkması için eline bastırdığında bir çığlık daha basmıştı Asmin.
Yüzünü buruşturup "Sus,"dedi Berzan.Ağlamaya başlamıştı bile.Elinin içinde hala cam parçaları vardı."Çok acıyor,"dedi sessizce.Baktı yüzüne.Ağladığını görünce bastırmayı bırakmıştı."Tamam sus ağlama,"dedi.Ardından ise kafasını hemen eğdi.Bakmak istemiyordu.Çünkü gerçekten üzülüyordu.
Elini yıkayıp banyodan çıktıklarında Asmin Berzan'ın üzerinde bir şey olmadığını yeni fark ediyordu.Kızarmaya başlamıştı bile."Üstüne bir şey giysene,"dedi bakmadan.Bilerek eline,yatağa,duvara veya yere bakıyordu.Pantolonunu çıkarırken hafif kafasını çevirdi."Sanane,"deyip geri önüne döndü.Daha fazla kızarmıştı.Hem canının acısından hem de kocasının bu davranışlarından dolayı ağlamak istiyordu.
Ses çıkarmadı.Bu sefer gözlerini duvara sabitlemiş,izliyordu."Kalk yemek getir bana,"dedi yüzüne bakmaya tenezzül etmeden.Kafa sallayıp çıktı odadan.İndiğinde kayınvalidesi odadan çağırmıştı.Hemen gitti yanına."Buyur yade(Anne),"dedi önünde bekleyip."Otur buke(Gelin),"dedi ağır aksanıyla.Oturdu yavaşça.Tedirgin olmuştu.Odada kimse yoktu ve tahminlerince kayınvalidesi Asmin'e uzun bir konuşma yapacaktı.Elini tuttu yavaşça gelininin."Acıyor mu?"dedi eline bakarak.Acıdığını biliyordu."Geçti.Yıkayınca,"dedi başka bir tarafa bakarak."Berzan yanında mı?"dedi yavaşça gelininin elini okşarken."Evet,"dedi gülümseyerek."Yemek yiyecekmiş,odaya istedi,"dedi kayınvalidesinin yaşlı ama güzel yüzüne bakarak."Tamam git hazırla hadi,"dedi güzel gelinine gülümseyip.O da gülümseyip kalktı.
Mutfağa gittiğinde yine herkes buradaydı.Görünce güldü Zişan.İyice sinirleri bozulmuştu.Asmin ona iyi niyetiyle yaklaştıkça o ters tepiyor,sürekli kötü davranıyordu.Görümcesine bakıp"Yemekte ne var?"dedi.Gülümsemeye çalışarak."Imm mercimek çorbası,musakka,pilav,cacık,tatlı,"Gülümsedi Asmin"Ağabeyin yukarıda yiyecek de yemeği tepsiye hazırlar mısın?"dedi oda su koyarken."Tamam bekle sen hazırlayım hemen ben,"sandalyeyi çekip otururken Zişan'ın bakışlarını göz ardı etmeye çalışıyordu.Bir kaç dakika sonra Dilşan'ın sesiyle kalktı ayağa."Hazır yenge,"Uzattı tepsiyi.Zişan'a bakarak."Ağabeyim musakkayı çok sever,"Gülümsedi genç kadın."Tamam kolay gelsin size,"Hızlıca çıktı mutfaktan.Büyük bir dikkatle tepsiyi taşıyor bir yandan da merdivenin basamaklarına bakıyordu.Odanın önüne geldiğinde kapıyı tıklattı yavaşça.Berzan uzandığı yataktan yavaşça kalkıp açtı kapıyı.Tepsideki yemekleri görünce gülümseyip hızlıca aldı elinden.Yatağa oturup komodini önüne çekti.Tepsiyi koyduktan sonra yemeye başladı.Normalde sofraya inmemek gibi bir adeti yoktu ama bugün inemeyecek kadar yorgundu.Tabakta biraz bıraktıktan sonra Asmin'e çevirdi bakışlarını.İtiraz istemeyen bir ses tonuyla"Ye şu yemeği"dedi."Tokum ben sen ye.Acıkmışsındır,"dedi tepsiyi biraz daha önüne iterek."Yemeğe inmeyeceksin ye şu yemeği,"dedi telefonuna bakarak."Neden?"dedi.O ise kocasına bakarak."Yorgunum uyuyacağım,sende yanımda yatacaksın.Aç kalmak istemiyorsan ye,"dedi.
"Tamam," dedi ve yavaş yavaş yemeye başladı.Biraz zaman geçtikten sonra kocası isyan etmeye başlamıştı bile."Daha ne kadar bekleyeceğim," "Hızlı ye biraz," "Uykum geldi,"Ofladı genç adam. "Tamam ya,"dedi.Yemeğin son lokmalarını hızlıca yerken."İyi gel,"deyip telefonunu kapattı.Komodini itip yatağa oturup kocasına baktı."Ne bakıyorsun?Otur demedim sana yat dedim," Yavaşça yatıp arkasını döndü.Sırtına bakıp gürledi."Dönsene lan bana! kim dedi sana arkanı dön diye?" Sıçrayan kadın yavaşça döndü kocasına.Dün gece ona sırtını döndüğü aklına gelmişti."Dün arkanı döndüğün için döndüm ben özür dilerim,"Cevap vermemekle yetindi.Biraz sonra yine"Aç şu saçlarını,"Diye bağırdı.Saçlarını açıp baktığında onun da kendisine baktığını gördü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUMA
General FictionZordu hayat.Önümüze ne çıkaracağını bilemiyorduk.Bazen mutluluktan delirip bazen acıyla yoğuruluyorduk. Mutsuz sonların,kavuşmayan hayatların,çok seven insanların şehriydi Mardin.Mutluluk kapısını çalmış insanlar varken hayatları kana bulanmış insan...