KUMA

KUMA-24

MULTİMEDYA/MİRAN-DİLAN

Berzan'ın verdiği tepkiye oldukça şaşıran Asmin keyifle gülümsedi.Berzan ise sinirli bir şekilde karısından gelecek cevabı bekliyordu.

"Şey Berzan ben seni merak etmiştim de,"dedi telefonun diğer ucundan Zişan."Sen beni falan merak etmiyorsun.Kuduruyorsun evde kıskançlıktan sabahtan beri üçüncü arayışın bu.Üstelik de evden çıkmadan uyardım değil mi?Açmıyorum telefonu açmıyorum.Bir sınırım var benim de.Bir daha ararsan sen düşün olacakları!"deyip hızlıca telefonu kapattı.Telefonun ucundaki kadının deli gibi ağlayacağını düşünmeden.

Asmin de bu duruma fazlasıyla üzülmüş yavaşça çardağa geri dönmüştü.Ağır konuşmuştu kocası.Her ne kadar Zişan'dan hoşlanmasa da söylediklerini seven bir kadın kaldıramazdı.Biliyordu.

Aklına gelen şeyle yutkundu.Telefona baktığında 'Karım arıyor' yazıyordu.Zişan'ı karım diye kaydetmişti.Peki kendisini?Aslında kendisine sadece karnındaki çocuk için değer veren bir insan ne diye kaydedebilirdi ki?Hatta kaydetmemiş bile olabilirdi.Bilmiyordu ve meraktan delirecekti.

Biraz sonra Berzan her şeyi pişirmiş,gelmişti.Gülümseyip koydu."Hadi başla bakalım.Beğenecek misin kocandan ilk mangalını?"deyip içeceklerini doldurdu.Asmin de gülüp bir parça aldı.Isırıp hızla elinden bıraktı."Çok sıcak.Ama tadı çok güzel,"deyip tabaktaki parçaya üfledi."Ee ben yaptım.Tabii ki güzel olacak,"dedi Berzan bilmişcesine sırıtırken.Gözlerini devirip yemeye devam etti Asmin.

Gülüşmeler,konuşmalarla biten muhteşem bir yemeğin ardından Berzan çevreyi gezmek isteyip istemediği sormuştu.Asmin de bu teklifi hemen kabul etmiş,hızlıca masayı toplamıştı.İlk defa böyle bir şey yaşıyordu ve bitmesini hiç istemiyordu.Malzemeleri masanın üstüne bırakıp çantasını aldı.Küçük göletin yanında oturan kocasının yanına gidip yavaşça omzuna dokundu."Hadi topladım ben,"dedi.Berzan kalkmış karısına elini uzatmıştı.Gülümseyip hemen tuttu.Fazla kalabalık olmayan yolda ilerlediler.

Geldikleri yer o kadar güzeldi ki.Fazla yeşil alan olmayan Mardin de burası cennet bahçesi gibiydi.Her yerde büyük ağaçlar,renkli çiçekler,cıvıl cıvıl öten kuşlar vardı.Güneş kendisini gökyüzünden çekmek için hazırlanmış,yerini sevgilisi ay'a bırakacaktı.Gülümseyip kocasına biraz daha yaklaştı.Hayallerinin gerçek olmasını diledi.Binlerce kez.

Berzan karısını kendine çekmiş,kafasını göğsüne yaslamıştı.Kolunu iyice sarıp sanki kaybolmuş bir kediye sahip çıkar gibi sarılmıştı.Gülümseyip ilerledi."Berzan,"dedi harika ses tonuyla."Efendim?"dedi o da erkeksi bir şekilde.Yavaşça boğazını temizledi."Benimle normal bir şekilde tanışmak ister miydin?"dedi biraz daha kocasına gömülüp.Vereceği cevaptan korkuyordu.

"Nasıl normal?"

"İşte sen Zişan'la evlenmeden önce.Yani Zişan'ı sevmeden önce benimle tanışmak ister miydin?"dedi sessizce.Deliler gibi sevdiği adam başka bir kadını seviyordu.Bu.Bu gerçekten çok acıydı."Gülümseyip karısına baktı."Ben Zişan'ı sevmiyorum Asmin,"dedi sessizce kulağına.

Kalbi güm güm atmaya başlamıştı.Sevmiyor muydu?Yutkundu.Bu gerçek miydi?Yoksa beyni ona bir oyun mu oynuyordu?Heyecandan kuruyan dudaklarını yaladı.Nefesini verip "Sevmiyor musun?"dedi.Berzan'ın bu heyecanını,bu mutluluğunu anlamaması gerekiyordu."Hayır sevmiyorum.Ve seninle o şekilde tanışmayı,"Nefesini verdi.Çok isterdi.Bunu nasıl diyecekti.Cesaretli bir adamdı.Bir kadının önünde kelimeler asla ağzına dolanmazdı.Söyleyecekti.

"Çok isterdim Asmin,"dedi sessizce.Kelebekler Asmin'in midesine doluşmuş,değişik bir duygu veriyorlardı.Asmin'in midesinin üzerinde hissettiği değişik duygu tüm vücudunu kısa sürede ele geçirmişti."Gerçekten mi?"dedi küçük bir kız çocuğuna bir sürü pembe kıyafet alınmış gibi bir sevinçle.Berzan bu ses tonuna şaşırmış hafifçe çekilip bakmıştı."Ciddiyim de sen neden bu kadar sevindin?"dedi gülüp.Asmin hemen ciddileşip,dikleşti."Yoo sevinmedim.Sadece merak etmiştim o yüzden sordum,"dedi.