KUMA

KUMA-41

KEYİFLİ OKUMALARR.BOL YORUM VE OY BEKLİYORUZ.

♥♥

İNSTAGRAM:sudetsknn/ayseminatrnn

•••

Hayat,yine her zaman ki gibi yapacağını yapmıştı.Öncesinde mutluluğu büyük dozda verip daha sonra seni boğacak duruma getiren acıları peşi sıra göstermeye başlamıştı.Daha iki gün olmuştu Asmin bu konaktaki mutluluğu tadalı.Ama şuan ki görüntü,bu iki günlük mutluluğu çekip almıştı.

Karşısında hayatında daha önce görmediği bir adam vardı ve kocasının bakışlarından bu adamın iğrenç biri olduğunu anlamıştı.Zaten adamın elinde silah vardı.Bir anda beynini istila eden bu düşünceyle gözleri kocaman açıldı ve kocasına doğru hareketlendi.Sırtından tutulması ile bulunduğu noktaya çekilmesi bir olmuştu.Ne zaman akmaya başladığını bilmediği göz yaşları çenesinin ardından boynunda kavisli bir yol çizerken hissettiği ıslaklık kendisine gelmesini sağlamıştı.Kollarından tutan görümcesi,hareket etmemesi için onu iyice kendine bastırmıştı.

Kocasının sert sesini duyduğunda kalbi duracak gibi olmuştu."Ne istiyorsun lan?!"Seğiren çenesi ve tişörtünün bile altından belli olan kasları şuan sinirden delirdiğini gösteriyordu.Her an her şey olabilirdi ve evdeki herkes ölesiye korkuyordu."Ne istediğim belli değil mi Berzan?!Sen kim oluyorsun da benim sözleneceğim kızın anasını babasını ayartıp vazgeçiriyorsun?Ha?!Kimsin sen?!"dedi karşıdaki,neredeyse kocası kadar sinirli olan adam.

Berzan'ın siniri iyice artmış,ne yapacağını şaşırmıştı.Üzerine yürüse elindeki silahı ateşleyebilirdi.Sakin kalıp düzgün bir karar vermeliydi.Ama bu durumda bu pek mümkün durmuyordu."Kim olduğumu gayet iyi biliyorsun sen it!Asıl sen kimsin ki benim evimi basıyorsun?!"Sesi neredeyse tüm avluda yankılanmıştı.Asmin delicesine korkuyordu.Bir an önce bu adamın buradan gidip kocasıyla odalarına çıkacakları ânı bekliyordu.Gözlerini yumup bir kaç saniye sonra yavaşça açtı.Göz yaşları sürekli akıyordu.Yaşlar aktıkça içine kötü bir his doluyor,Asmin'i delirtiyordu."Sen de benim kim olduğumu gayet iyi biliyorsun Berzan!Karacaoğlu aşiretinin ağasıyım!"dedi karşılarındaki adam.

Asmin nefesini derince verip karnını tuttu.Bir olay çıkmaması için Rabbine yalvarırken,görümcesinin tuttuğu elini sıkıyordu.Gözlerini kapatmış bir an önce kocasının yanına gelmesini istiyordu.Ama elinde hissettiğinden başka bir baskı yoktu."Sen mi ağasın?Senden olsa olsa hanımağa olur,"dedi hafif sırıtarak Baran.Böyle ciddi ortamda bile yine yapacağını yapmıştı.Berzan sol tarafına dönüp kardeşini bakışlarıyla susturdu.Karşılarında ki adam ise tepki vermemiş başka şeyler söylemeye başlamıştı."O Miran piçi nerede?!"dedi bağırarak.Berzan bu kelimeyi duyduktan sonra iyice deliye dönmüştü."Düzgün konuş!Bir daha söylemeyeceğim,defol git yoksa kötü olacak!!"dedi Berzan.Öfkeden delirecekti.Karşıda ki adam da en az Berzan kadar sinirliydi.Berzan üzerine yürümese de o Berzan'ın üstüne yürümeye başlamıştı."Konuşmuyorum lan!Konuşmuyorum,"diye de ekledi.

Berzan da üzerine yürüyüp ondan biraz daha hızlanarak yumruğunu gözünün üstüne geçirdi.Botan'la Baran da ağabeylerinin yanına gelmiş,yere düşen ikiliyi ayırmaya çalışıyorlardı.Normalde ikiside böyle bir şey yapmazdı ama bu pislik adamda silah vardı.

Berzan kolunu kardeşlerin kurtarıp altındaki adamın suratına bir yumruk daha geçirdi.Mehmet de durmuyor,Berzan'a yumruklarını geçiriyordu.Halise Hanım fenalaşmaya başlamış iki küçük kızının yardımıyla ayakta duruyordu.Mahmut Ağa'nın sesi çıkmıyordu.Bir şey dese bile oğlunun durmayacağını biliyordu.Asmin de fenalaşmış görümcesinin kollarından sıyrılmak istiyordu ama Dilşan izin vermiyordu.