KUMA

KUMA-19

MULTİMEDYA/BERZAN

Duyduklarıyla neye uğradığını şaşıran Asmin uzun eteğini toplayıp hızlıca indiği merdivenlerden çıktı.Odasına girip kapıyı kilitlediğinde çoktan hıçkırıklarıyla beraber kendini yatağa atmıştı.

Berzan ise yükselen sinirlerini yatıştırıp kardeşine dönmüştü."Bir daha böyle saçma sapan konuşma.Döverim,"dedi ve oturduğu yerden kalktı."Ha bu arada hazırlan.Şirkete gideceğiz bugün,"dedi bakmadan.Merdivenleri ise çoktan yarılmıştı.

Odanın kapısına geldiğinde zorlamıştı ama açılmamıştı.Nefesini verip kapıya vurdu.Kendi odasının kapısının kilitlenmesinden her zaman nefret ederdi.Ama Asmin kafasını yastığa gömdüğünden çalan kapıyı duymamıştı.

İyice sinirlenen Berzan bu sefer hem vurmuş hem de bağırmıştı.

"Asmin aç kapıyı!"

Asmin duyduğu sesle hızlıca yerinden fırladı.Yaşları silip kapıyı açtığında,sinirli kocasını görüp biraz geri çekildi.Baktı Berzan."Niye kilitledin,"dedi yatağa oturup.O da yatağa oturup omzunu silkti ve kafasını eğdi.Berzan çenesinden tutup kaldırdığında dikkatle baktı."Ağladın mı sen?"dedi dikkatlice.

Asmin ise hafifçe dudağını ısırmış ayaklarına bakmıştı."Şey ayağımı vurdum,"dedi bakıp.Berzan ise Asmin'in yüz ifadesinden yalan söylediğini düşünüyordu ama onu bu kadar üzen başka ne olabilirdi ki?

"Bakayım,"dedi elini uzatıp.Asmin ise ayağına bakıp yavaşça kendine çekti."Burası,"dedi tam ayak bileğinin kemiğini gösterip.Berzan bacağından tutmuş ayağına bakmıştı."Burası değil mi?"dedi gösterdiği yere dokunup.Kocasına bakıp kafa salladı Asmin.Şu an dikkatle ayağını inceliyordu.Tanımayan başka bir kişi görse kendisine değer verdiğini düşünürdü.Sahi kendisi de laflarını duymadan önce öyle düşünmüyor muydu?

Dokunduğu yere bastırıp kafasını kaldırdı.Asmin ise kocasının kafasını kaldırmasıyla "Ah!Çok acıyor."dedi yalandan ve yüzünü buruşturdu.Berzan bakıp ayağının başka bir tarafına bastırdı."Şimdi acıyor mu?"dedi.Asmin ise olumsuz anlamda kafasını sallamıştı.Yavaşça ayağını bırakıp bakışlarını karısına çevirdi."Asmin neden ağladın?"dedi dikkatlice.Gözünden hiçbir şey kaçırmak istemiyor gibiydi."Ayağım çok acıdı,"dedi burnunu çekip.Nefesini verip yeniden konuştu."Asmin.Bana yalan söyleme,"

Kızaran yüzüne inat yine de kocasına baktı."Vallahi.Çok acıdı,"dedi yeniden yüzünü buruştup.Berzan ise sinirlenmeye başlıyordu."Bana.Yalan.Söyleme!"dedi fazlasıyla bastırarak.Asmin korkmaya başlamıştı."Gerçekten ya.Bak çok acıdı,"dedi burnunu çekip.Yumruklarını sıkıp karısına döndü."Sabrım taşıyor,"dedi iyice sesini yükseltip."Berzan ben neden yalan söyleyeyim ya?Merdivenlerden inerken burktum işte,"dedi.

"Aptal mı var karşında!"

Korkan Asmin bu bağrıştan sonra iyice korkmuştu."Ne ya?Burktum işte,"dedi sesini güçlü çıkarmaya çalışarak.

Alnını ovuşturdu Berzan."Yalan söylenmesinden nefret ediyorum.Nefret!Bunu o aklına sok.Eğer bir dakika içinde gerçeği söylemezsen.."

"Yalan söylenmesinden nefret ettiğin kadar mı nefret ediyorsun benden,"dedi yeniden yaşlar akmaya başlarken.

"Ha?"dedi Berzan ise.Başta anlamsa da daha sonra neden bahsettiğini anlayabilmişti.Yavaşça yaklaştı."Beni sevmiyorsun.Bunun için mi ağladın?"dedi nefesini verip.Burnunu çekip konuştu."Seni sevmiyorum ama bu yaşıma kadar kimseden böyle bir şey duymamıştım,"dedi aklına gelen en güzel yalanla.

Ofladı."Neden bu kadar takıyorsun ki?Sen de benden nefret ediyorsun,"dedi.

Yutkundu Asmin.Ne çok isterdi doya doya kocasına sevdiğini söylemeyi.Yanıyordu içi.Kocasının kendisinden nefret ettiğini bile bile ona çok çok büyük bir aşk besliyordu.

"Yani öyle de alışkın değilim böyle şeylere,"dedi sessizce.Hafifçe gülümseyip iyice dibine girdi Berzan."Bunun için mi bu kadar ağladın?"dedi yanağını okşayıp.Hafifçe kafa salladı.Gülümseyip alnını öptü."Tamam sen bunu hiç duymadın.Ben de artık senden nefret etmiyorum,"dedi gülümseyerek.Asmin ise kafasını kaldırmadan konuştu.

"Ediyorsun işte.Etmeyeceğim demekle olmuyor."

"Etmiyeceğim.Söz."

Cevap vermemiş kafasını eğerek elleriyle oynamıştı.Berzan bakıp ofladı.Ellerini tutup öptü."Ediyorsun işte,"dedi çaresiz ses tonuyla.Kırılıyordu,parçalanıyordu ama hala fazlasıyla seviyordu.

"Etmiyorum.Gerçekten,"deyip belinden tutarak kucağına aldı.Bacaklarına oturtup ellerini ensesinde birleştirdi."Ediyorsun.Aptal gibi ağlamama bakıp etmiyorum diyorsun,"deyip yine kafasını eğdi."Lan etmiyorum,etmiyorum!"dedi çok hafifçe ensesini sıkıp.Ve Asmin bir kez daha ensesinden huylanmasından nefret etti.Sessizce inlediğinde Berzan dikkatlice baktı."Ne oldu?Hala şu dediğin yara geçmedi mi?"

Yine kocasının ensesine dokunmasıyla söylediği bu yalan beynini istila etmişti."Ha evet.Geçmedi,"dedi.Berzan ise saçlarını diğer tarafa atıp hafif üzerine eğildi."Kardeşim çok fena tırnaklamıştı.Acıyor işte hala,"dedi dudağını ısırıp.Ensesinde hiçbir şey yoktu ve bunu anlamasından çok korkuyordu."Bir şey gözükmüyor,"dedi ve minikçe öpücüğünü kondurup çekildi.Yine inleyen Asmin'i Allah'tan bu sefer duymamıştı kocası.

Berzan ise elini tekrardan koyup alnını öpmüştü.Bu sahiplenici tavırları Asmin'in çok hoşuna gidiyordu."Peki o zaman neden Miran'a öyle dedin?"dedi dikkatle bakıp.Cevabını çok merak ediyordu.Ya da yalan söylüyorsa yüzünden bir şeyleri anlamaya çalışıyordu.

"Eee.Çünkü sevmiyorum ki seni,"dedi saçlarını kaşıyıp.Bunu zaten biliyordu Asmin ve her duyduğunda delirecek gibi oluyordu.Yavaşça yutkunup konuştu.

"Nefret ettiğini neden söyledin?"

"Sinirlendim o öyle üsteleyince."

"Yalancı."

"Asmin."

"Tamam."

Bu kısa tartışmanın ardından Berzan biraz önce karısının çekmiş olduğu bacaklarını serbest bıraktı ve yanağını öptü.Kocasının kolunu tutup saatine baktığında dokuza yirmi dakika kaldığını gördü."Dokuza yirmi var.Bırak da ütüleyim yeniden kıyafetlerini.Kırış kırış olmuş fırlatınca,"dedi son  kelimeyi bastırarak.Gülüp yaklaştı.

"Seni öpeceğim,"

"Kıyafetlerini ütüleyeceğim,"

"Öpeceğim,"

"Ütüleyeceğim,"

Ellerini ensesinden çekip beline sardı ve kendisine çekti."Beni ütüleyebilirsin,"dedi alnını minikçe öperek.Ardından da sabahtan beri olan sırıtmasını genişletti.

Gülüp kızaran Asmin şu an Berzan'ın gözüne fazlasıyla tatlı gözükmüştü."Geç kalacaksın,"dedi bakmadan."Geç kalmam Asmin,"deyip biraz daha yaklaştı."Kalırsın.Git artık,"deyip kocasını itti.Berzan yavaş yavaş sinirlenmeye başlıyordu."Asmin kalmam güzelim,"dedi yeniden yaklaşıp."Berzan git diyorum,"dedi Asmin de aynı şekilde yeniden itip.

Artık gerçekten siniri son noktaya ulaşmıştı.Karısı karşısında yine ve yine olabildiğince sert bir adama dönüştü.

  Selam!Biliyoruz bölüm geç geldi.Ama gerçekten geçerli sebeplerimiz var.Bu bölümü de sizden özür dilemek amaçlı fazla Asmin'li Berzan'lı yazdık.Umarım beğenirsiniz.Ayrıca yine en çok yorum yapan arkadaşımıza bölüm ithaf etme uygulamamız devam ediyor.Bu bölümü,geçen bölüm en çok yorum yapan arkadaşımıza ithaf ettik bile :) Bol bol oy verip,yorum yapmayı unutmayın.Bölüm yazma motivasyonumuz çoğunlukla size bağlı oluyor.Sizleri çoook seviyoruz.Keyifli okumalar...

Sude T.&Ayşe T.