KUMA

KUMA-20

Saniyeler dakikaları,dakikalar saatleri kovaladıkça Berzan daha fazla kötü oluyordu.Her hareketi biraz daha sertleşiyor,biraz daha can yakıyordu.Asmin ise artık dayanamıyordu.Canı çok yanıyordu.İnadı tutmuştu bu adamın bir kere işte.O dediklerine lafa bir kez daha lanet okudu.Aslında bu Berzan için bir bahane olmuştu.

Asmin'in canı yine çok yanıyordu.Nefesini verip en sonunda kocasının çekilmesini izledi.Berzan banyoya girdiğinde kendisi de hıçkırığını koyvermişti.

Berzan yarım saat sonra çıkmış,yatağın ucuna oturmuştu.Saçlarını havluyla kurulayıp döndü."Banyo yap,"dedi geri önüne dönerken."Canım çok acıyor.Kalkamıyorum,"dedi o da sessizce."Abartma Asmin.Kalkarsın,"deyip yatağın kendi tarafına geçti.Oflayıp baktı.Bu adamı gerçekten boğmak istiyordu."Çok acıyor.Sana yavaş ol dedim değil mi?"dedi hesap sorarcasına.Gülüp Asmin'e döndü."Sence umurumda mıydı?"

Gülmesi Asmin'in sinirlerini çok fazla bozmuştu."Evet.Değildi.Yine canımı yaktın,"dedi sessizce.Oflayıp yatağa girdi Berzan.Belinde ki havluyu çekip yere attı."Git duş al.Ben uyuyacağım,"dedi vücudunu karısına çevirip.Yorgana iyice sarılmıştı.Yeni yeni sonbahar girmesine rağmen bu hava insanı üşütüyordu.Omuz silkti hafifçe Asmin."İyi sen bilirsin,"deyip gözlerini kapattı Berzan.

Yavaşça arkasını dönüp,bacaklarını kendisine çekti Asmin.Kasıkları fazlasıyla ağrıyordu.Kollarını karnına sardığında bir iki damla yaş dökülmüştü bile ve bu da biraz ses çıkarmıştı.Berzan oflayıp gözlerini açtı."O kadar kötü olmadığını ikimizde biliyoruz Asmin,"dedi umursamaz bir tavırla.Ama içten içe de çok merak ediyordu.

Hıçkırdı."Çok acıyor,"diyebildi sadece.Nefesini verip doğruldu Berzan."Neresi?"dedi elini karnına koyup.Hafifçe itti Asmin."Git yat,"dedi sessizce.Sinirlenmeye başlıyordu Berzan."Bak.Yeter.Benim de sabrımın bir sonu var.Sinirlendirme beni.Neresi olduğunu söyle,"dedi çok sert çıkan sesiyle.Yavaşça dönüp kasıklarını gösterdi.Berzan ise yaklaşmış ve ovmaya başlamıştı."Anlamıyorum.Kimsenin ki bu kadar ağrımaz.Bir değişiksin,"dedi bakarken.Asmin bu lafına fazlasıyla öfkelenmiş ve kırılmıştı.Ama öfkesi ağır basınca hızla elini itti."Kusura bakma.Acıyor benimki.Diğerlerininki de acıyor da sana belli etmiyorlar,"dedi ve hızlıca banyoya girdi.Bu sözü karşısında gözleri seğirecek kadar sinirlenen Berzan hızla banyonun kapısının önüne gitti.Kapıyı bir-iki kere zorlayıp açılmadığını görünce sert bir yumruk attı."Aklın varsa o banyodan sakın çıkma!Yoksa gerçekten ölümün benim elimden olacak!"diye kükrediğinde Asmin yerinde sıçramıştı.

Doldurduğu küvete girip gözlerini kapattı.Sıcak su kasıklarındaki keskin ağrıya iyi gelmiş,vücudu tamamen gevşemişti.Berzan ise sinirle girdiği yatağında biraz sonra uyuyakalmıştı.Asmin banyodan çıkmadan da Zişan arayıp gelmek için izin almıştı ve kendi ağabeyinin akşama doğru bırakacağını söyledi.

Asmin duşunu almış,bornozunu giyip klozete oturmuştu.Sürekli oflayıp etrafı izliyordu.Saatler geçmişti ve canı fazlasıyla sıkılmıştı.Kenardaki küçük lifi alıp onunla oynamaya başlamıştı.Aklına geldiği anılarla gözleri dolmaya başlamıştı.

"Kızım bak bu lifi senin çeyizine koyacağım,"dedi Berfe Hanım elindeki lifi Asmin'e gösterip.Gülümseyip kafa salladığında ablası hızlıca karşı çıktı."Hayır yade(Anne).Hem ben evleniyorum.Ona ne oluyormuş,"dedi tatlı bir sinirle.Yıllardır sevdiği adamla evleniyordu ve fazlasıyla mutlulardı."Sus kız.Belki ona da bir kısmet çıkacak.Belli mi olur burada işler?Yarın öbür gün senden önce evlenirse görürsün,"dedi lifi Asmin'e hazırladığı çeyiz kutusuna koyarken.Ablası gülüp koluyla hafifçe dürtükledi.Asmin'in de aklına hemen Berzan'ı gelmişti.Ne çok isterdi.Hayali bile muhteşemken gerçeğini düşünemiyordu.Berzan'ın ise onun varlığından bile haberi yoktu.Okulunu bitirip,şirkete yeni başlamış,kendini işlerine veren bir adamdı şuan da.Annesinin anlamaması için ablasının kendisini dürttüğü koluna yavaşça vurup sinirle baktı."Öyle tabi yade.Belli olmaz o işler.Hele ki gönül de varsa,"dedi gülerek.Berfe Hanım hızla kafasını kaldırmıştı."Ne oluyor?Yoksa biri mi var?"dedi Asmin'e hesap sorucu gözlerle."Ya yade yok bir şey.Uyduruyor işte manyak,"dedi ve hemen kalktı."Benim Nur'un ödevine yardım etmem lazım,"deyip hızlıca merdivenleri tırmandı.Kendisinden üç yaş küçük kardeşinin odasına girdiğinde hızla kalemi duvara fırlattığını gördü.Gülüp oturdu."Ne oldu zilli?Yapamıyorsun yine bensiz değil mi?"dedi gülerek.Nur iyice sinirlenmiş egodan kasılan ablasına bakıyordu."Bir küçücük Berzancık varmış.Asmin'in gönlünde ko-ko koşar oynarmış.Asmin'in gönlünde koşar oynarmış,"dedi gülerek.Bu Asmin'in en nefret ettiği şeydi ve ablası ile kardeşi her fırsatta bunu söylüyorlardı.Kardeşini susturmaya çalışırken odaya giren ablası da Nur'a eşlik etmeye başlamıştı."Asmin onu pek çok severmiş.Asmin onu pek çok severmişşş.Mahmut baba Asmin'i istemiş.Mahmut baba Asmin'i istemişş,"Kızlar kahkaha atarken Asmin de gülmeye başlamıştı."Salaklar,"deyip ikisini de yatağa atarak gıdıklamaya başladı."Sizi öldüreceğim,"derken hepsi kahkahalarla gülüyordu..