KUMA

KUMA-28

MULTİMEDYA/ASMİN

SONDAKİ AÇIKLAMA ÖNEMLİ OKURSANIZ ÇOK MUTLU OLURUZ.

KEYİFLİ OKUMALARR..

Baran izlediği gök yüzünden hızla kafasını çevirip yengesine baktı.Genç kadının ağlaması iyice artmış,gözleri kan çanağına dönmüştü.Üflediği duman siyah geceye karışıyor,akan göz yaşları köprücük kemiklerinin üzerinde parlıyordu.Masmavi gözlerinin yanları kırmızı bir hal almış,bu kırmızılık gittikçe büyüyordu.Islaklıktan dolayı iyice kıvrılan kirpikleri gözlerini daha da belirginleştiriyordu.

"Yenge,"deyip nefesini verdi.Böyle güzel seven bir kadına ne diyebilirdi ki?"Biliyorum ne dersem boş ama,"dedi.Kelimeler boğazına düğümleniyor bir türlü konuşamıyordu."Ağlama be,"dedi sessizce.

Asmin cevap vermemiş biten sigarayı alıp yere atmıştı.Gecenin karanlığında simsiyah gözüken taşın üstündeki sigaranın hala yanan turuncu küllerini izledi bir müddet.Canı yanıyordu.Ne söyleyebilirdi ki?

Kocası kendisine 'Zişan'ı sevmiyorum,'diyordu fakat Zişan'a da onu sevdiğini söylüyordu.Hangisine yalan söylediğini bilmiyordu Asmin.Ama büyük ihtimalle kendisine yalan söylüyordu.Ne de olsa Zişan onun iki senelik karısıydı.Hem sevmese evlenmezdi değil mi?

Yavaşça nefesini verip kalktı.Baran da onunla birlikte ayaklanmıştı."Kimseye bahsetmeyeceksin Baran.Bir tek sen biliyorsun bak,"dedi sessizce."Asla söylemem yenge.Korkma,"dedi o da gülümseyerek.Baran'ın gülümsemesi Asmin'i de gülümsetmişti.

Eve girip birbirlerine gecelerinin iyi olmasını diledikten sonra odalarına çekilmişlerdi.Üzerini çıkarıp kendini olabildiğince hızlı bir şekilde banyoya attı.Hazırladığı küvete girince vücudundaki tüm ağrı sızı uçup gitmişti.Gözlerini kapatıp kendini iyice bıraktı.Bencil mi düşünüyordu acaba?Sonuçta karısıydı.

Nefesini verip kendini yine hayal dünyasına bıraktı.Hiç değilse orada mutluydu.Ve kimse bunu yapmasını engelleyemiyordu.Hayallerindeki Berzan harikaydı.O Berzan'ı istiyordu.Kendisini sevmesini istiyordu.Acı çekiyordu ve bunu kimse görmüyordu.Zaten kimsenin görmesini de istemiyordu.Acısını içinde yaşayıp içinde öldürüyordu.

Ama artık kendine bir söz vermişti.Güçlü bir kadın olacaktı.Kendisi ve bebeği için olmalıydı.Mecburdu.Kendini ezdirmeyecekti.Ne kocasına ne de başka birine.Çabalamaycaktı.Kocası onu sevse de sevmese de bir şeyler yapmayacaktı.

Bir iki saat sonra soğuyan sudan çıktı.Bornozunu takıp odasına girdiğinde ışıkları açtı.Hamileliğinden olsa gerek son günlerde korkuyordu.Üzerini giyinip yatağa girdiğinde ışık hala açıktı.Son zamanlarda çıkan bu korku huyu kendisini fazlasıyla rahatsız ediyordu.Berzan'ın olmadığı zamanlarda yanında bir şey olduğunu düşünüyordu sürekli.Ya da arka tarafında onu izleyen biri olduğunu.

Karnını tutup sıkıca gözlerini kapattı.Yanında kimse yoktu.Arkada onu izleyen biri de yoktu.Oflayıp doğruldu.Bir türlü uyuyamıyordu.Sırtını başlığa yaslayıp telefonunu aldı.

Saatlerdir oyun oynuyordu ve hala uykusu gelmemişti.Üstüne üstlük canı çiğ köfte istemeye başlamıştı.İlerleyen zamanlarda bu istek iyice artmış tamamen arzulamaya dönüşmüştü.Şu an o kadar çok çiğ köfte istiyordu ki kafasındaki her şeyi unutmuştu.Berzan'a söyleyemezdi.Diğer herkes de uyuyordu.

Şansına bir kez daha lanet okudu.Berzan yanında yattığı zamanlarda canı hiç bir şey istemezdi ama yanında olmadığında böyle oluyordu.Yavaşça kalkıp üzerini değiştirdi.Odadan çıktığında zifiri karanlıktan önünü göremiyordu.Koridorun diğer ucundaki prize zorla gidip ışığı açtı.Arkasında da bir şeyin olmadığını fark edince sesli bir şekilde nefesini verdi.