The Voices Behind Her Love (Completed)

Voice 2: Torn

--I heartily dedicated this one to Erianthe09 with love and appreciation. Thank you . --

Janna's POV

Ang daming salitang gusto kong sabihin sa kanya pero nanunuyo ang lalamunan ko.

I felt the coldness between his stares.

I wanted to hug him. I wanted to tell him how happy I am to see him again.

After four years sa wakas nakikita ko na rin sya. After four years of living with darkness finally my eyes now witness and saw the most lovely view I ever wanted.

Kahit ilang ulit man nya akong pinagtabuyan sya pa rin ang lalaking mahal na mahal ko.

"K-iel kumusta ka na? " maluha luha kong tanong sa kanya kahit ramdam na ramdam ko na hindi sya natutuwang makita ako.

I didn't lose hope. Lahat sila ginising nila si Kiel nang puno ng kasinungalingan but its over. Napapanahon na para malaman nya ang lahat.

Hindi pa naman ako huli diba?

"I-m fine. Great. . .great that your back " wala sa sarili nyang sagot upang mapangiti ako ng wala sa oras.

"S-yempre Kiel bumalik ako para sayo. Para lang sayo. You're my strenght, my light and the reason why I'll always wanted to live " deretsahan kong sambit sa kanya upang tingnan nya ako na parang may mali akong sinabi.

Nakita ko nalang ang pagtingin nya sa orasan pagkatapos ay wala syang emosyong tumingin sa akin.

" O-h by the way , i-ts getting late I think I should to go " utal nyang sambit upang bumilis ang takbo ng puso ko .

Gusto ko pa syang pagmasdan.

Kaya mabilis ko syang pinuntahan at mula sa likod ay niyakap ko sya mahigpit.

"Kiel just one minute. Let me hug you for just a minute "pakikiusap ko upang mapako sya sa kinatatayuan.

Wala akong pakialam kung ilang ulit man niya akong ipagtabuyan.

I do love him and Im willing to take every risks and heartaches just to have him again.

Naramdaman ko nalang ang maiinit nyang palad sa mga palad ko at unti unting nagpahiwalay sa pagkakayakap ko sa kanya.

" I-m sorry but I have to go. Umalis ka na rin sa harap ng bahay ko at baka makita ka na naman ng mga fans ko." malamig uli na sambit nya at pagkatapos nakita ko nalang ang pagsarado uli ng gate nya.

Napaluha nalang ako, sa saya. After what had just happened ay akala ko wala na talaga akong halaga sa kanya. But now, hopes started to knock again in my hopeless doors.

I know sooner he'll be back again in my arms. Sooner.

Kiel's POV

Napahawak nalang akong sa gate pagkatapos ko itong isarado. Pakiramdam ko anytime babagsak ako sa sobrang lakas ng tibok ng puso.

Damn !! Nakakabakla talaga!

Nang makita ko ang mga mata nya pakiramdam ko naninigas ako sa kinatatayuan. Namiss ko sya, hindi ko aakalain na ganun ko sya kamiss na nagpautal sa akin.

Hindi ko inaakala na sa lahat ng pagkakataon, sa lahat ng tao sa harap pa nya ako mapapahiya ng ganun.

Ang boses nya, ang mukha at ang lahat lahat sa kanya nagpapabilis sa takbo ng puso ko.

Muli akong sumilip sa labas sa pamamagitan ng maliit na butas dito at nakita ko nalang ang pagsakay nya ng taxi.

"Fuck the hell of you Kiel! Isa kang malaking abnormal, pagkatapos mong ipagtabuyan ngayon nag iinarte ka namang excited na makita sya. What the hell!!! " inis kong sambit sa sarili sabay pagsipa sa gate.