"Emre Aydın-Buralar Yalan" 🎶
Sabah bir ürpertiyle gözlerimi araladım. Aklıma dank eden şeyle kendime küfrederek usulca Egemen'in üzerinden kalktım. Lanet olsun! Bugün erkenden uyanıp ona kahvaltı hazırlayacaktım. Korkuyla telefonumu elime aldım. Saate bakacağım sırada içimden erken olması için dualar ediyordum..
Bingoo!
Saat daha 07.02'ydi. Aptal aptal etrafımda dönmeye başladım. Daha sonra Egemen'i uyandırmak üzere olduğumu anlayıp kendi kendimi cimcikledim. Acıdan az kalsın bağıracaktım. Daha fazla zorluk çıkarmadan üzerime sabah serin olduğu için hırka giyinip odadan çıktım. Acaip şekilde tuvaletim olduğu için merdivenleri uçar vaziyette inip en alt kattaki banyoya girdim. Eğer bizim odamızdakine girseydim Egemen'i uyandırabilirdim. Ah çok zekiyim ben ya.. Banyoda işlerim bittikten sonra elimi yüzümü yıkayıp kendime geldim.. Yine evdekilere rahatsızlık vermemek için sessizce mutfağa yürüdüm..
İlk olarak çayı demliğe doldurup ocağa koydum. En sevdiğim şey çayın çok kaynamış ve demli olanıydı.. Daha sonra dolaptan kaşar, maydanoz, yağ çıkardım. Tabii diğer malzemeler olan baharatları da unutmamak lazım.. Börek yapacaktım. Evde hazır yufka olduğunu görünce sevinçten ufak bir çığlık attım. Duyma ihtimalleri yoktu ama yinede sinirle ağzıma bi tane çaktım. Maydanozları temizce yıkayıp ince ince doğradım. Kaşarıda güzelce rendeledim. Raflardan birinden bulduğum cam kaba malzemeleri döktüm. O arada fırını da ısınması için açmayı unutmamıştım.. Tabaktakileri iyice karıştırdıktan sonra börek için yufkayı tepsiye dizdim. Üzerine malzemeleri döküp böreği tekrar yufkayla sardım. Fırınında iyice ısınmış olacağını düşünerek tepsiyi fırına sürdüm.
Böreğimiz hazırdı.✔
Kahvaltıda sadece Egemen ve ben olacaktık. Dün gece bi ara kaynanam yanıma gelip sabah annemlere gideceklerini evde yalnız olacağımızı söylemişlerdi. Ona bu anlayışı için ne kadar teşekkür etsem azdı.. Omzumda hissettiğim elle içimi korku sarmıştı. Sanırım Egemen'i uyandırmıştım..
"Ama Egemen sürprizi boz-" kafamı mızmızca arkama çevirdim.
"Kızım benim. Şşi! Sana yardıma geldim." bu kadın candı ya. Kaynanama sımsıkı sarıldım..
Birlikte mükemmel bir kahvaltı hazırlamıştık. Havalar çok sıcak olduğundan masayı bahçeye kurmuştum. Kaynanamla Adnan babam az önce çıkmışlardı.. İçim içime sığmazken süs olsun diye getirdiğim çiçeği de masaya bırakıp kendimi alkışladım. Çok mutluydum.. Evet bugün Egemen gidecekti ama ne demişler "Olanla ölene çare yok." madem gitmesine engel olamıyordum. O zaman bende onunla olan son anlarımızı güzel değerlendirirdim.. Etrafa son kez göz gezdirip saate baktım. 10.34 huh çokta geç sayılmazdı. Üzerimi değiştirmek için yorgunluğumu umursamadan koşarak odamıza çıktım. Egemen nasıl olduysa hala uyuyordu.. Sessizce dolabı açıp mor boydan elbisemi giyindim. Kahve sandaletleri ayağıma geçirdim. Allah'tan gece duş almıştım.. Saçlarımı öylesine mısır ördüm. Parfümümden de birazcık sıkınıp kocamı uyandırmak için yatağa doğru ilerledim.. Yanına oturup yüzünü okşadım.
"Ege'mm. Hadi uyan." ilk başta mırın kırın etse de gözlerini açtı. Yanağına sulu bir öpücük kondurdum.
"Günaydın güzelim." gözlerini ovaladı.
"Sana kahvaltı hazırladım bi tanem. Sen giyin gel ben bahçedeyim." tam kalkacağım sırada bileğimden tuttu.
"Sen giydirsen?" şok olmuş bir ifadeyle ona baktım. Masum masum bakıp gülümsedi.
"Pekala. Yüzünü yıka gel." dedim. Çocuk gibi başını sallayıp banyoya girdi. Bende dağılmış yatağımızı topladım. Odanın camını açtım.. Birkaç dakika sonra Egemen geldi. T-shirt ünü bi tarafa fırlatınca gözlerimi vücudundan alamadım.. Bu ne yakışıklılıktı yaa? Küçük bir öksürükle kendime gelip dolaba yöneldim. Aklım onun o tapılası vücudunda kalmışken bir türlü ne giydireceğimi bulamıyordum.. Kafam allak bullak olmuştu.. Boynumda hissettiğim nefes ve ardından belimde hissettiğim kollar.. Yerimde sıçradım..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Bu Adam Benim Kocam mı?"
FanfictionKüçücüğüm... Her şeyim, ne olur çok uzaklara gitme. Gidersen öleceğim.. Karanlığa döneceğim.. OzlemRIRINAVY #RomantikKomedi