Notumsu: Gısslaaaar ben geldim yine.. Özge Can Arslan'ın katillerini kurşunlamışlar bu arada. Haber falan izlemeyen varsa bilgi vereyim dedim. Gebersin pezevenkler! Kitapta ben ve arkadaşlarım var ajajnab abefsun3 dndsryldz Kbgcr13
🎶"DUMAN-YANIMAŞIMDAN"🎶
Diğer Gün Sabah:
Gözlerimi açar açmaz yataktan fırladım. Bir anlığına kurduğum alarmı duymayıp uyanamadığımı ve uçağa geç kaldığımı düşünüyordum. Ancak havanın karanlık olması ve telefonun saatinden de anlaşılacağı üzere daha çok erkendi. Saatin 5'inde uyanılır mıydı be? Ah tabii içimdeki heyecan yüzünden oluyordu.
Dün akşam söylediklerimle herkesi şoka uğratmıştım. Bana kalsa geceden kaçıp gidecektim Ege'me. Ama babamların zoruyla gitme işini diğer güne yani bugüne ertelemiştim. Her ne kadar öğlen uçağıyla gitmem istense de inat edip 09.30 uçağına bilet aldırmıştım. Bu arada Egemen'e de gideceğimi söylemedim. Kimseye de söylettirmedim. Sıcacık yatağım tekrar ona dönmem için yalvarıyordu ancak uykum çoktan kaçmıştı. Gece yemekten sonra geç saatlerde gelmiştik ve hemen odalarımıza çekilip uyumuştuk. Yani en azından beş saatte olsa uyuyabilmiş ve uykumu almıştım. En iyi fikrin eşyalarımı toplamak olduğunu düşünerek dolabıma yöneldim. En altta asılı kıyafetlerin arasındaki valizi bulup çıkarttım. Yanıma alacaklarıma karar verirken fermuarı açmıştım.. Aslında evdekilere ne kadar süreli Sivas'ta kalacağımı söylememiştim. Bana kalırsa Egemen'siz dönmeye pekte niyetim yoktu. Ne olacağını yaşayarak görecektim. Ben her ihtimale karşı elime geçen her şeyi valize tıktım. Egemen aşkıma da bir kaç bir şey koydum. İhtiyacı yoktu belki ama olsundu.. Kuzumdu o benim. Onu düşünmezsem bencillik etmiş olurdum. Dolapla olan uzun süreli cebelleşmem bitince sabah ezanı okunuyordu.. İçim huzurla dolarken pencerenin önüne gidip perdeyi açtım. Dışarısı yavaş yavaş aydınlanıyordu. İmamın o kadife sesi "ALLAH EN BÜYÜK" diyerek tüm şehri namaza davet ediyordu. O an kalbimin çok fazla taşlaştığını düşündüm. En son Rabbime ne zaman secde etmiştim. Oysa 5 rekatta da biz kullarını huzuruna çağırmıyor muydu? Tüm günahlarımıza rağmen bizi bağışlamak için onca fırsat sunuyordu önümüze biz ise inatla geri tepiyorduk. Derin bir nefes aldım.
"Affet Allah'ım."
Daha gitmeme çok zaman vardı. En azından sabah namazını rahatça kılabilir ve Kur-an'ı Kerim okuyabilirdim. Koşarak banyoya girip abdest aldım. Sanki o dualı su yüzüme değdikçe tüm günahlarımdan arınıyordum. Bağışlanıyordum.. İşim bitince yüzümde kocaman bir gülümsemeyle odaya döndüm. Çekmecemdeki baş örtüsünü çıkarıp örgülü saçlarımın üzerini örttüm. Raflarda bulduğum seccade ve tespihi de alıp Rabbime secde edip gözyaşı döktüm.. Dua ettim..
..........................................................
"Hazel annem hadi."
"Geliyorum Seboş." uzun elbisemin belini aşağı doğru çekip düzelttim. Sebil teyze aşağıdan bana bağırıyordu. Kadın beni düşünüyordu. Kahvaltı hazırlamıştı. Valizi tutup zar zor merdivenlere doğru yürüdüm. Birazcık ağır olabilirdi. Sağ sağlim aşağı inmeye çalışırken Adnan babam gülerek yanıma geldi.
"Kızım sanki taşınıyorsunuz.. Ne doldurdun bu kadar?" Cevap vermeyerek masum masum sırıttım. Kayınbabam tek hareketle valizi omzuna attı. Çüş bu adam bu yaşta bu gücü nereden buluyor? (Hepinizin aklına babam böyle pasta yapmayı nerden öğrendi geldi dimi ahööjakatij) Tabii Egemen hayvanının kime benzediği belli oluyordu şimdi. Ay acaba benim sevgilimde yaşlanınca yine böyle güçlü olur muydu? Bence o daha güçlü olurdu. Sonuçta o ultra yakışıklı, müthiş, marul, benim kocam olan, galbini yiduğummdu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Bu Adam Benim Kocam mı?"
FanfictionKüçücüğüm... Her şeyim, ne olur çok uzaklara gitme. Gidersen öleceğim.. Karanlığa döneceğim.. OzlemRIRINAVY #RomantikKomedi