"Bu Adam Benim Kocam mı?"

"HELALİM..."

Arkadaşlar okumalar falan az olunca haliyle yazasım gelmiyor. Ama biriciklerimi kırmamak için bölüm atıcam... Hep erkeklerin ağzından yazayım dedim... Yeni isimlerini sevdininz mi? HazMen ahah

"Justin Bieber ft. Meajor Ali-Lolly"

"Teoman-Kum saati"

Lütfen müziklerle okuyun...

Batu'nun Ağzından

Göğsümde yatan meleği hafifçe döndürerek sağ tarafa yatırdım. Uyanmaması için çaba sarf ediyordum. Yerden bulduğum boxerımı üzerime geçirerek banyoya girdim. Bugün büyük gündü. Egemen Hazel'e evlenme teklifi edecekti. Gerçekten çok pişmanım... Onlara suçsuz yere yaptığım her şey için... Özellikle Hazel'i yaralamıştım... Cidden kendimde değildim. Yıllarca onu kardeşim sanıp aramıştım. Ama sonuç. Beni istememişti. Daha sonra işler karıştı ve asıl kardeşimin Ezgi olduğunu öğrendim. Allah'ıma şükürler olsun ki Ezgi'de beni yıllarca aramıştı. Ayrıca Egemen hariç herkes yaşadıklarımızı unutmuş ve beni affetmişlerdi... Şu ana kadar yanımda kalıp bana her konuda yardım eden melek ise... Banu... O yaralı ve kanatları kırılmış bir melek benim için. Evet Egemen'i sevmiş. Egemen tarafından sürekli kullanılmış. İkimizin de çok büyük günahları var. Çok yıprandık. Çok yıprattık... Banu öyle bir insan olmak istmememişti. Onu bu hale getiren lanet aşktı. Onu iyileştirecek lanette aşktı... Çok fazla acı çekmiştik. Çok yaralanmıştık fakat birbirimizi bulduğumuz anda bütün acılar toz bulutu haline gelip gökyüzüne dağıldı... Onu asla yaptıklarından dolayı yadırgamadım veya sorguya çekmedim. O ne yaptıysa öyle gerektiği için yapmıştır. Ben kötü ve berbat bir insandım. Ama hep benim yanımda oldu... Yaşadıklarına, yaşadıklarıma rağmen... Kendimi kaybetmeme hatta ona saldırmama rağmen... Belime havlumu sardım. Banyonun kapısını usulca açıp üzerimi giyinmeden yatağın kenarına oturdum. Banu'mun yüzüne düşmüş saçlarını kulağının arkasına sıkıştırıp yanağını öptüm. Gözlerini açıp bana döndü.

"Sevgilim..." omuzumdaki elini öperek ona döndüm.

"Ahh uyandırdım mı güzelim... Özür dilerim." yüzümü kendine yaklaştırarak dudaklarımı öptü.

"Hayır. Zaten uyanıktım."

"Hmm... Ben banyodaydım. Hadi sende bir duş al. Sonra çıkalım." dedim. Bir anda yüzü soldu.

"Şey... Batu ben onları görmek istemiyorum. Yani bu günlük baş başa bir şeyler yapsak." ah biraz düşününce gerçekten onlarında bizi görmek istemeyeceğine emin oldum. Neydi o bakışlar öyle? Kimse masum ve pişman olduğumuza inanmıyordu. Her neyse... Meleğim yanımda olduktan sonra...

"Ups. Pekala... Imm ne yapıyoruz bugün?" sevinçle boynuma yapıştı. Sert ve korkusuz görünmeye çalışsa da içinde hep bir çocuk vardı. Saf ve meleğimsi olanından...

Tarık'ın Ağzından

Ezgi'ye olanları nasıl anlatacağımı düşünmekten kafayı yiyecektim. Barıştığımız günden beri ailemle yaşadığım eve nadir gidiyordum. Yani ailemi baya boşlamıştım. Annem her zaman nereye gittiğimi, neden böyle davrandığımı sorup duruyordu ancak ben hep geçitiriyordum. Ee benim annem zeki kadındır. Peşime adam taktırmış. Ve booom... Bir kızla yaşadığımı öğrenince evde kıyametler koptu. Babam genç olduğumu söyleyip dursada annem onaylamıyordu. Sonuç olarakta Ezgi'yle tanışmak istediğini söyledi. İlk zamanlar onu görmek istemesine sevinsem de şu an içimde büyük bir korku barındırıyorum. Sonuçta kadınlardan korkulur...