Το Ημερολογιο

38

Harry's POV

Εχουν περασει 3 μερες. Καθε μια απο αυτες εχει περασει βασανιστικα αργα. Καθε λεπτο ειναι ενας αιωνας. Καθε ωρα μια χιλιετια. Οι ωρες που κοιμαμαι εχουν μειωθει δραστικα. Ειμαι χαλια.

Και αυτο ειναι και το περιεργο. Ο,τι εχει συμβει, το ηθελα και το εκανα. Τουλαχιστον στην αρχη. Βρισκομαι στο επιθυμητο σημειο. Γιατι ομως νιωθω λες και ολα εχουν παει στραβα;

Η Rose ειναι εδω. Μαζι μου. Εστω και αναγκαστικα κλεισμενη, ειναι εδω. Ο Zayn δεν θα της κανει κακο. Κι αυτο επειδη ειμαι σε συμφωνια μαζι μου. Ολα επρεπε να ειναι καλα. Αλλα δεν ειναι. Γιατι ολα αυτα φυσικα και δεν ειναι σωστα.

Η Rose δεν θα επρεπε να ειναι αναγκασμενη να καθεται σε ενα μερος που δεν θελει. Κι εγω. Ειδικα εγω δεν επρεπε να κλεισω συμφωνια με τον Zayn. Κι αυτο μου πηρε 3 μερες για να το συνειδητοποιησω.

Τοτε ομως δεν ηταν μια αποφαση που πηρα ευκολα. Δεν ηταν. Πιστεψτε το η οχι, η Rose ηταν που με οδηγησε σε αυτη την αποφαση. Με τις πραξεις της. Ολα αρχισαν τη μερα που ο Zayn απηγαγε τη Felicity. Τη μερα που της ειπα για τα αισθηματα μου για εκεινη. Τη μερα που η Rose με εβαλε να διαλεξω. Οντως, επρεπε να διαλεξω. Επρεπε να αποφασισω με ποια θα συνεχιζα. Αλλα εδω δεν ηταν κανενα τηλεπαιχνιδι. Δεν εχεις διορια για να μπορεις να αποφασισεις. Τα αισθηματα δεν μπορουν να ειναι ισοτιμα με τα χρηματα που κερδισεις αν βρεις τη σωστη απαντηση. Κι εγω δεν μπορουσα να βρω τη σωστη απαντηση.

Κι αυτο με τσαντισε. Η Rose με περιορισε. Μου εδωσε τη διορια που ποτε δεν ηθελα. Για μια βδομαδα εψαχνα πυρετωδως μαζι με τους αλλους να βρω τη Felicity. Εκανα τα παντα για να μην τη σκεφτομαι. Εκεινη και τη διορια της. Ομως καθε φορα που ημουν μονος μου, ολες οι σκεψεις που προσπαθουσα να απωθησω, ερχονταν στην επιφανεια. Και τοτε εξοργιζομουν ακομα πιο πολυ.

Επρεπε να βγω μια λυση. Και δυστυχως αυτη η λυση ηταν ο Zayn. Εκεινη την περιοδο λαμβανα συνεχως μηνυματα του. Τα οποια φυσικα και αγνοουσα. Τον μισουσα. Και γι'αυτο δεν ανεφερα και τιποτα σε κανεναν. Δεν το θεωρουσα σημαντικο γιατι ουτε κι εμενα με ενδιαφερε. Απ'οτι φαινεται ομως επρεπε να ειχα μιλησει. Καποιος θα με σταματουσε.

Ημουν απελπισμενος. Ετσι επεστρεψα μια μερα μια απο τις κλησεις του. Τον ρωτησα τι ηθελε. Περιμενα να ακουσω κατι που θα με εκανε να αλλαξω γνωμη. Να με κανει να τον μισησω παλι. Να μην γινει η μοναδικη μου λυση.

Απο την αλλη ομως, μου προτεινε μια συμφωνια. Ποιος; Ο Zayn. Μου εδωσε δυστυχως τη λυση που περιμενα καιρο. Εκεινος ηθελε τη Rose. Εγω επρεπε να αποφασισω. Μου ειπε οτι θα μπορω να ειμαι μονο με τη Rose και να μην μας ενοχλησει ποτε ξανα με την προυποθεση να φυγουμε απο παντου και τους παντες.

Δεν καθισα να το σκεφτω. Απλα δεχτηκα. Παντα ηξερα την αποφαση που θα επαιρνα. Απλα ημουν σε μια αβολη αμφιβολια. Μετα απο αυτο ηταν λες και τα παντα ξεκαθαρισαν. Η προοπτικη να ζησω μια ζωη μαζι της μακρια απο ολους και απο ολα με βοηθησαν να καταλαβω οτι ναι, η Rose ειναι αυτη που πραγματικα αγαπω.

Παντα εκεινη ηταν και παντα εκεινη θα ειναι. Ημουν τοσο ηλιθιος που δεν το ειχα καταλαβει. Σε ολο ομως αυτο το σχεδιο υπηρχε ενα προβλημα. Η Rose πια δεν θα εφευγε τοσο ευκολα οσο πριν. Ειχε ξαναβρει τους φιλους, την οικογενεια της. Δεν ειχε σκοπο να τα αφησει ολα αυτα πισω.

Ετσι αποφασισαμε ο Zayn κι εγω να στησουμε ολη αυτη την παγιδα προκειμενου να παρουμε τη Rose. Βεβαια ο Zayn δεν ηταν απολυτα ειλικρινης μαζι μου. Μα τι περιμενα. Και τωρα βρισκομαστε στην τωρινη κατασταση.

Η Rose με εχει μισησει. Χρειαστηκαν μονο 3 μερες. Ειναι κλειδωμενη σε ενα δωματιο με ολες τις αναγκες καλυμμενες και δεν μου μιλαει καν. Ηταν απολυτα λογικο μετα απ'οτι εκανα αλλα δεν περιμενα να με μισει και μετα που της εξηγησα την κατασταση. Αυτο το κρυο βλεμμα. Καθε φορα που με κοιταζει ειναι λες και με σκοτωνει με τα ματια της.

Ποτε δεν ηθελα να φτασω σε αυτη την κατασταση. Ολα ειναι χαλια και δεν ξερω πως να τα φτιαξω. Φυσικα και τωρα δεν μπορω να αφησω ελευθερη τη Rose. Προτιμω να αφησω τους υπολοιπους να πιστευουν οτι ο Zayn πια εχει και τους δυο μας παρα οτι ειμαι με το μερος του.

Αυτο κι αν θα ηταν καταστροφικο. Πρεπει να της αλλαξω γνωμη. Πρεπει να την κανω να με αγαπησει ξανα. Δεν θα την αφησω να φυγει μεσα απο τα χερια μου τωρα που ξερω οτι δεν μπορω να ζησω χωρις αυτην.

Για να γινουν ομως ολα αυτα, χρειαζεται προσεχτικος σχεδιασμος. Ολα ειναι θεμα οργανωσης. Θεε μου τι λεω.

1) Φερνω τη Rose στα λογικα της.

2) Της υπενθυμιζω οτι hello εμενα αγαπας και μισεις τον Zayn.

3) Την πειθω να φυγει μαζι μου μακρια απο ολους και απο ολα.

4) Ξεφορτωνομαστε τον Zayn μια και καλη.

5) Εξαφανιζομαστε για παντα.

Μια χαρα.

Δεν προκειται να πετυχει ποτε.

Οχι. Θα το κανω να πετυχει. Η Rose θα γινει και παλι δικη μου. Πρεπει επιτελους να εχομε το δικο μας χαρουμενο τελος.