My Brother Is My Fiance

>* Chapter 27 *<

>*Chapter 27 *<

Albert's Pov

~ 6 months after

" Jannine? Anong schedule ko? " Tanong ko kay Jannine.

" Kuya, may  board meeting ka after 5 minutes and a dinner with a new client "

- Jannine is improving herself from a heartbreak. Masakit parin daw Pero alam niyang ayaw ni Felix nakikita siyang nagmumukmuk. kaya she starts working last 3 months ago as my personal secretary. Ayaw naman ni papa na may position siyang iba at baka raw mai-inlove siya sa iba. Baliw talaga siya.

" Good girl. " I patted her head.

" Si kuya talaga bini-baby ako " She pouted.

" Baby pa kita di ba? " Sabi ko sa kanya habang niyayakap siya.

" Hindi na ako baby. Im 21 years old. "

- Nilalambing ko siya ng maraming beses pag kami lang sa office ko.

" Anong gusto mong kainin mamaya? " I am referring to lunch break.

" Hmmmm, Kahit ano lang kuya! Basta luto mo! " She smiled at me sweetly. Ughhhh, Sarap niyang halikan. >\\\<

"  O-okay, at tsaka.. bakit ang sexy ng uniform mo? " Bumitaw ako sa pagkakayakap sa kanya. At biglang uminit ang buong mukha ko dahil nakikita na yung cleavage niya at ang ikli ng skirt.

" eto? Si mama kasi. Sabi niya ito raw suotin ko ngayon. " Pinipilit niyang ibottones ang uniform niya. Pero nakikita ko lang ang galaw ng kanyang... AHHHHH!!!

" kuya? May lagnat ka ba? Ang pula mo kasi " Lagot. tumitigas na ang buong katawan ko.

" WA-WALA! HAHAHAHA " Napalakas ang boses ko.

- Hahawakan niya na sana ang noo ko pero mabuti naman  binuksan ni papa ang pinto sabay sabi na meeting na. Kaya nagmamadali akong pumunta dahil pinag papawisana na ako.

------------------------------------------------------

Jannine's Pov

- Ang weird ni Kuya, Bigla lang naging kamatis ang mukha at pinagpapawisan. Pumasok na kami sa board meeting nila papa at Kuya. Ako ang nagbigay ng folder report sa kanilang lamesa. I feel cold dahil parang marami ang nakatingin sa akin. Tiningnan ko si kuya at panay ang tingin niya kaso mukha naman siyang galit kaya I just gave him a smile.

- It took 1 hour and the new project was success. Tinulungan ko nang ligpitin ang mga folder. Umuwi naman si papa kasi namimiss niya na daw si mama.  Lumapit si Kuya sa akin.

" Let's go eat our lunch? Dito nalang tayo kakain! " Sabi ni Kuya.

" Ummm, pero wala naman tayong mabiling pagkain dito sa board meeting room ah? " He smiled at me. May kinuha siyang isang malaking lunch box sa ilalim ng mesa niya.

" Tada!!! I made our lunch !! Your favorite !! " I smiled so big. Alam niya talaga na paborito ko ang luto niya.

" Yeeeaaaay!! " Kinuha na ni kuya ang kutsara at tinidor.

- Kuya never fails to make me smile. He helped me a lot maging masaya lang ako kaysa sa maging malungkot nalang ako lagi sa pagka matay ni Felix. Hindi pa naghihilom ang sugat ko pero tuwing nandito si kuya... He gives me sunshine.

- Pagkatapos naming kumain bumalik na si kuya sa office niya habang ako naman kausap ang ibang employee at pati na naging friends ko na si Natalie, Susie, at Carmen. Si Natalie ay isang half american at half filipino, medyo liberated nga lang kasi nga laking america. Si Carmen naman at Susie full filipino at na impluwensyahan ni Natalie sa pagka liberated. Hahahaha.