My Brother Is My Fiance

>* Chapter 37 *<

>* Chapter 37 *<

Jannine's Pov

- Umiiiyak na ako sa sakit. Ang sakit na talaga!! Hinawakan ni Albert ang tiyan ko at kinausap ang baby namin.

" wag mo muna pahirapan ang mommy mo anak.. Sandali lang malapit na tayo sa ospital " Kahit dito ang lambing niya parin. 

- Pag dating namin sa ospital dinala agad ako sa emergency room pero kailangan ko pang hindi ilabas si baby. Damn it ang sakit na talaga! It took 3 hours bago ako pina higa at sinimulan ang pag-tulak palabas sa anak ko. Pinapasok naman nila si Albert para daw may support kung ano man ang mangyari sa akin. They started to open my thighs wide at sinabing....

" Push ! "  at pinush ko ang baby ko palabas. Ang sakit talaga.

- Hinawakan ni Albert ang left hand ko. Hindi ko alam kung nasasaktan ko ba siya dahil ang higpit ng pagkakahawak ko. 

" PUSH!! " Sigaw ng Doctor sa akin kaya I tried myself to push harder. Tumutulo na ang pawis ko sa ulo. grabe ang sakit talaga!!!

" Mahal ko, Sana ako nalang ang nasa sitwasyon mo. Push kapa mahal.. Kaya mo yan " Umiyak ako sa sakit. Ang laki ni baby! 

" I can see the head! Push harder !!! " Nakikita na nila ang ulo ng baby ko! kaunting tiis nalang Jannine kaya mo to. 

" AHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!!! " I did all my best na I-push si baby palabas and success........ Para akong nahihilo. hinihingal na ako ng sobra nakakaubos ng hininga at sobrang nakakapagod. pero biglang nawala lahat ng pagod ko ng Narinig ko ang iyak ni Baby Kayzer, Gusto ko siyang mahawakan at makita pero hinugasan pa siya.

" Good job mahal.... I love you " Tiningnan ko si Albert. May luhang tumulo sa mga mata niya. 

" I Love you too......... " 

__________________________________

Albert's Pov

- Sa wakas lumabas na ang baby namin. Nakatulog si Jannine sa pagod and damn this! para akong nasa langit nang sinabi niyang mahal niya rin ako. Hindi ko nga alam kung tootoo pero hihintayin ko nalang sa pag gising niya. Kahit na binigyan sana siya ng chance para mahawakan yung anak namin eh nakatulog edi ako nalang yung humawak. She was right.. Kamukha ko nga baby namin and meron naman rin siyang part na nakuha sa mama niya.

" Hello baby Kayzer... Si daddy to! Welcome sa mundo  anak! " I kissed my son's forehead gently. Kinuha naman agad ng nurse para ilagay sa nursery room ang anak ko habang ilalagay na sa private room si Jannine! I am the luckiest man alive!

-----

" Kamusta? okay lang ba si Jannine? " Tanong ni mama. Nasa hospital rin siya kasama si papa.

" okay lang ma, she did her best makalabas lang si baby. Ilalagay na nila si Jannine sa private room at si baby naman sa nursery room " Tumitili si mama sa excitement.

" Gwapo ba? Sinong kamukha? " Tanong ni papa.

" syempre ako! " Hambog kong sabi.

" Hindi. Sigurado ako kamukha ko ! " Sabi naman ni papa.

" Hindi nga pa eh! ako! ako yung tatay kaya ako ang kamukha! " 

" Mas malakas ang dugo ng mga Villavier " I smirked.

" Alam ko, Kaya nga kamukha ko! " I laughed.

- Baka nakilumtan ni papa na Villavier din ako pero sa apilyedo nga lang hindi sa dugo. Tumawa lang rin si mama.

" o sya, Malalaman lang natin kung sino talaga ang kamukha ni Baby Kayzer kung titingnan natin siya sa nursery room " Pumunta kaming tatlo sa nursery room pero hindi kami pwedeng pumasok hanggang sa labas lang kami pwede tumingin.