THE BATTERED HUSBAND (Cause Battered Wives are too Mainstream)

Chapter 20: Seth's Fate

Author's Note:
Bakit to na-update? Double time. Hehe.

-----------------------------------------

Seth's POV

"Hey, I want to show you something."

Inangat ko ang tingin ko sa rearview mirror ng sasakyan at matalim na palang nakatingin si Contessa sa akin.

She smiled both sweet and sarcastically.

Hanep. Ni hindi ko naisip na pede pa lang pagsabayin ang pagiging anghel at demonyo. Or maybe she's the only one gifted to do that.

"Mukha ba kong interesado?" tamad na sagot nya.

"Ipapakita ko lang naman. Ididilat mo lang naman ang mga mata mo. Walang kaeffort effort."

"Titignan ko lang ang gusto kong makita. And besides, hindi tayo close. Wag kang magassume na tropa tayo dito." pahayag nya kaya napamasahe na lang ako sa batok ko.

"Sarap manakal." bulong ko ng mahina para di nya marinig.

"Hey! Both hands on the wheel. Eyes on the road." sita nya na parang driving instructor kaya awtomatiko naman akong napahawak sa manibela.

Really! No one can tame this woman!

Pinagpatuloy ko na lang ang pagmamaneho hanggang sa marating ang isang restaurant branch ng pamilya namin. The same restaurant kung saan ko dinala si Contessa dati para kausapin.

"We're here." tugon ko at tanggal na pala ang seat belt ni Contessa.

"Bilisan mo. Lets get this over with." matigas na pahayag nya sabay baba at pasok na sa loob.

I just shook my head with whats happening. Ayoko ng magreact sa totoo lang.

Pumasok na rin ako at kausap ni Contessa ang Head Chef ko.

Sus ganyan sya. Kaya nyang ngumiti sa iba pero pag sa akin kulang nalang, lumabas lahat ng ugat nya sa kunsumisyon.

I just looked and stared at her smiling face. I wish she would smile for me like that. bulong ko.

Napansin nyang nakatitig ako kaya umasim nanaman ang mukha nya.

Great. Wala ng pagasa. sabi ko pa sa sarili ko.

Pumasok kami ni Contessa sa stockroom at isa isa nyang minarkahan ang hawak na papel.

I contracted her as one of my employees so she's just being a professional here. Its been a couple of days since that day and we agreed to move on with our lives.

Ang dami nyang sinabi na hindi ko nabigyang pansin. My mind is focused on the thing I wanted to show her.

"Hoy nakikinig ka ba?" sipat nya sabay bato ng bolpen sa akin.

"Oo! Grabe ha! Kailangang mambato?!" reaksyon ko.

"Sige nga?! Anong sinabi ko?!"

"Contessa please! Stop with the arguments already! Give me a break!" sabog ko kaya natahimik sya.

"Fine." matipid na sagot nya.

"So now you're the one who's mad?" iritang tugon ko. "Contessa, hindi ako sanay sa ganito! Hindi ako kagaya ni Gideon na kayang saluhin ang mga moodswings mo!"

"Now you're bringing him up!"

I exhaled to calm myself. I raised my hands in sign of surrender. I turned my back and retreated.