"Lütfen belirttiğim kısımda medyada ki müziği açın."
Ve korku şimdi iliklerime kadar işlemişti.
Sehun'un eli kasıklarımda iken mantıklı düşünemiyordum, aklım başımdan gitmiş gibiydi ve kanımın kaynadığını hissediyordum.
"Ne- ne gibi şeyler Hun-ah?" sesimde ki heyecanı bastırıp cümle kurmaya çalıştığım da Sehun'un hafif ve sessiz kıkırdaması doldu kulağıma. Hafifçe eğildi ve dudaklarını kulağıma bastırdı. Dilini yumuşak deriye değdirip ardına minik bir öpücük bıraktı.
Uzaklaşmadan sessiz, kışkırtıcı bir ses tonu ile konuştu. "Aklından ne geçiyor bilmiyorum bebeğim ama düşündüğün şeyleri sonraya saklayacağız." küçük bir aralık bırakacak şekilde çekilip göz kırptığında, orada ölmek istemiştim.
Kendimi azgın, sapık ve her an Sehun'un üzerine atlamaya hazır hissediyordum. Hamilelik hormonu dedikleri durumdan mıdır bilinmez fazlası ile kanım kaynıyordu.
Zaten kaynanaması imkansızdı, dönüp yanımda uzanmış Sehun'a baktığımda açıkta kalan köprücük kemiği, bembeyaz parlak cildi, minik ama dolgun dudakları, içimde olduğunu hayal ettiğim kemikli uzun parmakları- Tanrım! Ben ne diyordum böyle.
Yüzümün iyice kızardığını hissettiğimde Sehun bana anlamsızca bakıp iyice yanıma sokuldu.
"İyi misin güzelim? Bir sorun yok değil mi? Çok tuhaf görünüyorsun." şaşkınca sorduğunda 'seni düşünüp kendimi azdırıyorum' diyemezdim bu yüzden hızlıca başımı olumsuz anlamda sallayıp konuştum.
"İyiyim Sehun, sadece çok sıkıldım." dediğime gülümseyip bir şeyler düşünür gibi çenesini kaşımaya başladığında, bundan bile etkilendiğimi fark edip ufak bir hareketle yanından kalktım.
Sehun bana tuhaf tuhaf bakıp ardına tek kaşını kaldırarak "İyi misin?" diye sordu. Hızlıca başımı sallayıp onayladım.
"İyiyim tabi, niye iyi olmayım ki?" ben kendi kendime saçmalarken Sehun'un gözleri bir noktaya takıldı. Bir süre sonra kahkaha attı.
"Tanrım Lu! Ufak bir dokunmamdan mı etkilendin?!" başımı eğip baktığı yere baktığımda sesli bir şekilde 'siktir' savurmuştum.
Sahi ya, bu ne ara olmuştu? Saniyesine nasıl tahrik olurdum?
Utancımdan hemen odada bulunan odaya doğru ilerlediğim de Sehun arkamdan bağırmaya başladı. "Bırak ben halledeyim bari!" onu aldırmadan kapıyı kapatıp kilidi çevirdim.
Halletmem gereken ufak bir sorunum vardı.
• 훈한 •
Yaşadığım komik ve talihsiz olaydan sonra Sehun ile film izlemiş ve sürekli Sehun'un benimle dalga geçmesiyle uğraşmıştım. Şimdi ise acıktığımı söylediğim için Sehun yemek saati gelmemiş olmasına rağmen benim için yemek hazırlatıyordu.
Evet evet, yemeği ne yazık ki kendi hazırlamıyordu. Hazırlatıyordu. Kendisi böyle şeylere bayağı uzaktı çünkü bu yaşına kadar hep el üstünde tutulmuş, bir dediği ikiletilmemiş ve her şeyi hazırca önüne konmuştu. O yüzden kendisinden büyük bir şey beklemiyordum. Beni sevmesi yeterdi.
Yemek odasında masanın başında oturup, hizmetlilerin getirdiği yemekleri ve hızlı hareketlerle hazırlanan masayı izliyordum. Sehun ise sarayın mutfağında yemeklerin yapılışını kontrol etmeye gitmişti. Doktorun verdiği listeye dikkat etmeleri için başlarında bekleyeceğini söylemişti.
Yaptığı hareket, yemek yapmak kadar romantikti.
Son olarak tabaklarda masaya yerleştiğinde, Sehun yemek salonunun kapısından içeri girdi. Bana gülümseyip yanağımdan makas alarak yanımda ki sandalyeye kuruldu.
