Jef the Mother

XVIII

Pagdating ko sa bahay,
Naabutan ko sila Moy at Nick na nag memeryenda.
Napatingin sila pareho sakin.

"Ate? Okay ka lang?"

Yung mga mukha nila, hatalang worried.
Siguro halata pa ang mga mugto ng mata ko.

"Oo naman, ano ba kayo."

Tinulungan nila akong hakutin mga pinamili ko at nilagay sa kusina.

"Okay lang bang kayo na mag ayos nyan? May kailangan lang akong gawin."

"Oo sige boss, kami na bahala."

Kinuha ko yung mga plastic ng department store pagkatapos ay umakyat na ako.
Ayaw kong isipin yun..

Pero pano!?

"Cath!? Tell me, hindi pa din ba ito yung moment na pwede na akong masaktan at mag emote? Is it still the hormones!?"

So basically, I called Cath.
And na kwento ko na sa kanya ang nangyare.

"I think yes, at this moment pwede ka na magalit or what pero wag munang over.."

Magsasalita sana ako pero..

"Hep! Stop okay. You know, like what I've said before.. Talk to him, alam mo Jef.. Its alway's the communication that is important."

"Haay.. I know, I know.. Inuuna ko na naman ang emosyon ko. It must be really the hormones."

Yeah! Blame the hormones Jef.

"Yes. So mamaya kausapin mo sya pero don't be so kind kasi syempre may karapatan ka ding magselos okay!? Pero calmly, ask him.."

"I'm not getting it.. Don't be kind but be calm?"

"Yea.. Like when your mad, kailangan mong pigilin. Para makapagsalita ng maayos. Pero don't smile. Show him that something's wrong.."

"Ah okay.. Phew.. Bahala na.

"Anything happens, call me."

"So how come alam mo lahat ng to about sa pakikipag relasyon at ako hindi?"

"Jef, seriously? Kailangan pa bang tanungin? You were a lesbian before, have you forgotten? And! You were so goal oriented."

"I get it. Di mo naman kailangang ipagduldulan pa no."

"Well you asked.."