Living With The Pervert Brothers (ONGOING)

LWTPB 43

A/N: forgive me for a cliffhanger chapter AGAIN. Im trying to catch up pls dont bash me. Hahahaha ily :*
-----------

Nandito na ko ulit sa Manila. I spend the whole night sa Tagaytay the day after I got back here but I ended up deciding it's good for me to go back early. Naiwan si Aidan doon dahil siya ang nag momonitor ng bagong building na ginagawa doon sa venue ng Ramp. Dont take me wrong I didn't go back here to escape him. I learned my lessons. Ang dami kong natutunan. Ang hirap palang mamilit at ang hirap bumalik. We just cant take everything back to the way it used to be. Hindi pala ganoon kadali yon. Mahirap. People will judge you and your acts without thinking first, without looking at the bright side.

Yes, I left Aidan before. I have no regrets. Ginawa ko yon para sa kanya at para sa sarili ko. I already accept the fact na wala akong magagawa if he can't understand the sacrifice that I did. I know, dapat pinaglaban ko siya noon. Mahal ko eh. Dapat nandoon ako habang binubuo niya ang sarili niya at habang tinatama niya ang lahat. But no, I just can't do that. Tao lang ako, nasasaktan. I just can't stay with him while he's trying to be whole habang ako nauubos.

"Safara! My god i've been calling you since yesterday! Baket wala man lang notif na uuwi ka na?!" Agad naman akong nawala sa pag iisip ng biglang pumasok si Venice sa kwarto ko. I know, I owe her the whole story.

"Biglaan. Isa pa, I told Eises naman na today ang uwi ko." Sabi ko at inayos ang make-up ko. Pupunta ko ngayon kay Tita para mag quit na sa pag papart-time model dahil mag fufull-time na ko sa kompanya ni Lolo.

"You owe me big time! Anong nangyare sa Tagaytay? I thought you'll be coming back here with the bacon este with Aidan! I heard from the magaling na Eises he's there. Ano na, gurl?"

"Ven, you know, I think hindi talaga kami para sa isa't-isa. I just cant get his push and pull tactics. Bibigay ako, aatras siya. Magmamatigas ako, lalayo siya. I think im done chasing him. I know im at fault pero Ven, I did all of that for him." Sabi ko at napabuntong-hininga na lang. Masyadong pang sariwa at bago ang lahat. Nandoon pa din yung sakit, panghihinayang at lungkot. You know, there's still that big hole in me no one except for Aidan can fill.

"Gurl, suko agad? Si Aidan nga kahit maldita ka di ka sinukuan! Push all your luck. Di mo na paglalaban?"

"Ven, how can I even fight for him kung siya mismo lumalayo na? You know what, samahan mo na lang ako. There's so much thing na mas importante kesa sa lovelife ko." Hindi ko na siya hinayaang sumagot at hinila na lamang siya papunta sa Agency nila Tita. Mga kalahating oras bago kami nakarating dito sa agency nila Tita. Busy ang lahat at mukhang may parating nanaman na Ramp. Agad akong lumapit kay Tita na abalang nag-aayos ng mga damit.

"Safara, hija, what brought you here?" Bumeso ako sa kanya bago sumagot.

"I think I should quit na, Ta. I'm planning to stay full-time na sa Company ni Lolo and besides this is not my forte naman." Malungkot kong sabi sa kanya.

"I understand. Isa pa, I wont obligate you naman to stay. But remember you can always do Ramp if you want. It's not your forte but it suits you, darling. I respect your decision. Ikamusta mo na lang ako sa Lolo mo." She said at agad naman akong nakampante. Nag-usap lang kami saglit at binalikan ko na agad si Venice.

Dumiretso kami sa South para pumunta sa opisina ni Lolo. Tahimik ng madatnan namin ang loob. Nilapitan lang ako ni Beth na pangalang secretary ni Lolo.

"Maam, nasa VIP meeting pa po ang Lolo niyo. Kakaumpisa---"

"I don't care. Sino yang ka-meeting niya?" Tanong ko dahil minsan lang magkaroon ng VIP meeting si Lolo.

"Ang mga Oxrin po."

"What?! You mean Oxrin?! As in the Oxrin?" Singit ni Ven at hindi makapaniwala.

"Oxrin? Si Tito Mike ba?" Tanong ko kay Beth.

"Opo. Kasama rin po si Sir Blake at Sir Aidan." Agad akong napanganga sa sinabi niya dahil imposible! Umalis ako na nandoon pa si Aidan sa Tagaytay panong nandito na agad siya sa Manila?

"O gurl, akala ko ba naiwan si papi? Looks like hindi naman nakatiis." Panunuya ni Ven kaya sinamaan ko lang ng tingin. Di na ko nag aksaya ng oras at agad pumasok sa VIP room nila. Wala sa mukha ni Lolo ang pagtataka kung baket nandito ko ngayon. Looks like alam na niyang pupunta ako dito.

"Lo, can I talk to you for awhile?"

"Sit down, Safara. Dito na natin yan pag-usapan." Isang baritonong boses ang nagpabalik sakin sa reyalidad. Agad akong napatingin sa mapupungay niyang mata at mapang-asar na ngiti. Wala akong ibang nagawa kundi ang umupo habang nakasunod naman si Ven at umupo na din sa tabi ko.

"So, back to the plans. I want a wedding with Safara." Kalmanteng sabi ni Aidan kay Lolo habang naka-ngiti lang ito. Rinig ko ang pag singhap ni Ven sa tabi ko. Maski ako ay nag-uusok na sa galit at inis.

"Hijo, im getting older and older. Kung ako ang tatanungin, di ako tutol. Isa pa, kayo naman na ni Safara hindi ba?" Inosenteng tanong ni Lolo dahil wala naman siyang alam sa nangyare samin ni Aidan.

"I won't marry you!" Tanging nasabi ko at dinuro siya. Kung siguro'y, kami pa at walang nangyareng problema, baka sakaling masayang-masaya ako. Pero iba to. Wala na kami at paano kami magpapakasal? The last time I checked, galit siya sakin at break na kami.

"You can't disagree. Isa pa, doon naman ang bagsak neto." Mayabang niyang sabi at tinitigan ko lang siya ng masama. Ngumiting pang-asar lamang si Blake na katabi niya habang nangingiti lan si Tito Mike. What the hell is happening?

"Why can't I disagree? Hindi to laro Aidan na basta-basta na lang akong papayag! We're talking about marriage here! A lifetime commitment. And I guess, hindi mo alam yon! So im saying no to this bullshit! Kung galit ka sakin, ibang paraan ang gamitin mo! Kung gusto mong maghiganti, wag ganito. Kasi Aidan, hindi biruan ang pagpapakasal. Hindi yan pang good tine lang. Man up!" Di ko na napigilan ang sarili ko sa pag-iyak dahil sa halo-halong emosyon. Mabilis akong lumabas at pumasok sa kotse ko.

What the hell was that? Anong kasal? Kay Aidan? I mean, I would've been the happiest girl kung sanang maayos lahat. Pero hindi kaya wala akong ibang maramdaman kundi sakit. R